My Seatmate Becomes My Boyfriend [On Going]

Chapter 43

Allyssone's POV

"why did you stare at me like that?" taka na tanong ko rin kaagad ng makitang nakatitig siya sakin at nakangiti pa!

the heck!

"nothing I'm just happy to see you again" masiglang sambit niya rin kaagad at basta na lang din kaagad na tumayo kaya nabibigla ko siyang tinignan

"may kukunin lang ako sa sasakyan"

"sige"

hindi ko alam kung bakit kailangan niya na pumunta dito. Wala rin naman kasi kaming napag usapan kaya talagang nagulantang na lang ako dahil bigla na lang pumasok si kuya sa kwarto ko at sinabi na may bisita ako. 

nang tuluyan muna na lumabas si Zayden, naisipan ko na maupo na lang sa couch at doon siya antayin. Napapaisip talaga ako kung bakit pumunta siya dito ng walang pahintulot ko. Like what the hell! ni hindi pa nga ako nakakapag take ng breakfast.

"oh!"

nagugulat ko na iniangat ang paningin sa kanya ng iabot niya na lang bigla sa harapan ko ang isang paper bag. Hindi naman siya ganon kalakihan pero mukhang alam ko na ang laman niyon. Nung una nag aalangan pa ako na kunin sa kanya pero sa huli ay kinuha ko na rin.

"para saan 'to? because the last time I've remember hindi ko naman birthday." nakakunot at nagtataka pa rin na sabi ko nang itingala ko ang paningin ko sa kanya.

"alam ko. Pero bawal at masama ba na bigyan ka ng ganyan?" nakanguso at nakangiting tanong niya bago umupo sa tabi ko.

I don't know why but why I suddenly felt that my heart was beating so fast right now! Yon pa lang naman ang ginagawa niya ngunit hindi ko alam kung bakit ganito na lang bigla ang kinilos ko. Kakaiba!

daretsong nakatingin sakin ngayon ang kanyang mga mata na para bang sa pamamagitan niyon ay inaantay niya na sagutin ko ang tanong niya. He also leans his back in our couch. Feel free at home.

"hindi naman. Pero ano ba 'to?" angil ko pa ulit habang nakatitig din sa kanya.

"bakit hindi mo kaya buksan ng malaman mo? Bakit nasa mukha ko ba ang laman niyan?" pang aasar niyang bigla dahilan para magsalubong na lang din bigla ang kilay ko.

bwusit! parang tinatanong lang e!

mariin na lang ako na bumuntong hininga at umiling hindi ko na sinubukan pang magsalita dahil baka mapikon lang ako at maibato sa kanya ang unan na nasa lap ko ngayon. Ganitong binadtrip na rin ako ni kuya.

sinimulan ko na buksan iyon at tignan ang laman ngunit ganon na lang akong natigilan ng makita ang laman niyon.

"I hope you will like it." malambing at halos pabulong na lang din kaagad na sabi niya.

Isa iyong necklace na ang tanging disenyo ay half moon. Hindi ganon kalaki ang pendant niyon at kung tatansahin ko ang haba niyon hindi siguro iyon aabot sa pinaka dibdib ko. Maganda iyon pero hindi ko pa rin lubos na maisip kung papaano at bakit binibigyan niya ako ng ganito.

"thank you. Pero hindi ko pa rin alam kung bakit binibigyan mo 'ko ng ganito."