Lovely Brother (គុំនុំចាស់🔥 )season2 ✔️Completed

(S2) Lovely brother part 17

#Japan
Park company
លីម៉ាបានមកអង្គុយមើលជីមីនធ្វើការតាំងពីព្រឹករាងក្រាស់អង្គុយធ្វើការមិនស្ងប់ព្រេាះនាងចេះតែមើលមុខរបស់គេមិនឈប់ធ្វើឱ្យគេគ្មានស្មារតីធ្វើការ

"ហុើយ!!នាងឈប់មើលមុខខ្ញុំបានដែរទេ?"
"ហេតុអី??"
"ខ្ញុំគ្មានអារម្មណ៍ធ្វើការទេ!!"
"ចុះមានទាក់ទងគ្នាឯណា!!"
"ឃ្លានហើយនៅ??"
"ហឹម..ឃ្លានហើយឃ្លានខ្លាំងទៀតផង!!"
"ចឹងចេញទៅញាុំអីខាងក្រៅជាមួយខ្ញុំទៅ"
"ល្អណាស់!!"
ថាហើយក៏នាំគ្នាចេញពីក្រុមហ៊ុនកាត់មុខបុគ្គលិកគ្រប់គ្នាទៅហាងអាហារ.
មកដល់ហាងអាហារភ្លាមមនុស្សគ្រប់គ្នាដែរនៅក្នុងហាងក៏ក្រឡែកមកចាប់អារម្មណ៍នឹងវត្តមានពួកគេទាំងពីភ្លាម

Girl 1"អេេ!!ឯងឃើញទេ?"
Girl 2"អឺ!!ឃើញហើយសង្ហារណាស់!!"
Girl 3"ចុះឯងថាស្រីម្នាក់ដែរមកជាមួយគាត់នេាះជាស្អីនឹងគាត់ទៅ"
Girl 1"គូស្នេហ៍ទេដឹង?"
Girl 3"មិនមែនទេដឹង!!ជាប្អូនទេដឹង!!មើលទៅស្រីម្នាក់នេាះក្មេងសឹងអី បើតាមយើងស្មានណាអាយុ17ទៅ18អីនឹង!!"
Girl 2"ហុើយ!!បានហើយ!!ឈប់និយាយទៅគិតតែពីសុីទៅនឹងអាងបានទៅវិញ" ពួកនាងក៏នាំគ្នាបន្តបរិភោគអាហាររបស់ពួកនាងយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត

ក្រឡែកមកមើលរាងក្រាស់នឹងនាងតូចលីម៉ាវិញដែរកំពុងកម្មងអាហារយ៉ាងច្រើនពេញតុក..
"នេះលោកកម្មងច្រើនម្លេះ?ញាុំអស់ដែរទេ?"
"ញាុំមិនអស់ក៏ទុកចោលទៅ ខ្វល់ធ្វើអី!!"
"ខ្ជះខ្ជាយលុយពិតមែន!!"
"លុយខ្ញុំមិនមែនលុយនាង!!"
"ហឹស!!ខ្ញុំលែងឃ្លានហើយ!!"
"ចង់ទៅណា?មកអង្គុយនិយាយជាមួយខ្ញុំឱ្យស្រួលបួលបើមិនចង់ឱ្យខ្ញុំធ្វើអីឆ្កួតៗដាក់នាងនៅទីនេះទេនេាះ!!"
"លោក...ហឹស"
"ឆាប់ញាុំទៅ!!"
"ខ្ញុំគ្មានលុយចេញលើអាហារនេះទេ!!"
"ខ្ញុំប្រាប់ឱ្យនាងញាុំ!"
"ខ្ញុំប្រាប់ហើយថា..."
"Jung Lyma!!! "
"ហុើយ.."
លីម៉ាក៏ព្យាយាមញុកអាហារចូលមាត់ទាំងលំបាកនាងតឹងចិត្តនឹងចរឹករបស់គេណាស់ចូលចិត្តគំរាមគំហែងនឹង
និយាយខ្លាំងៗដាក់នាងរហូត...រាងក្រាស់ញាុំបន្តើរសម្លឹងមុខនាងបន្តើរពេលខ្លះគេក៏មិនយល់នឹងអារម្មខ្លួនឯងដូចគ្នាមាត់អាក្រក់តែចិត្តរបស់គេជំពេាះនាងពេលនេះគឺច្របូកច្របល់ណាស់. Skip
Choi Villa
YongAhដើរទៅមកពេញផ្ទះដៃកាន់ទូរស័ព្ទខលទៅនណាម្នាក់ "ហេតុអីមិនលើក?"
"មែនរឿងអីហ្អាាកូនស្រីប៉ា!!"
"គឺជីមីនមិនព្រមទទួលទូរស័ព្ទខ្ញុំនឹងណាប៉ា!!"
"គេប្រហែលរវល់នឹងកាងាររបស់គេហើយ!!"
"ទេាះរវល់យ៉ាងណាក៏គួតែផ្ញើសាមកប្រាប់កូនដែរ នេះទូរស័ព្ទក៏មិនលើកសាក៏មិនផ្ញើមក ឱ្យខ្ញុំធ្វើម៉េចប៉ា?"
"ចិត្តត្រជាក់កូនស្រី យ៉ាងណាជីមីននៅតែមានឈ្មេាះជាគូដណ្តឹងរបស់កូន កូនកុំបារម្មអី!!"
"ប៉ាហ្អាា!!ប៉ាជួយនិយាយជាមួយគាត់ឱ្យប្រញាបគិតគូរឿងរៀបការបស់ពួកយើងទៅ នេះយូហើយណា!!"
"ហឹម!!រឿងនេះចាំប៉ានឹងនិយាយជាមួយគេ!!"
"អរគុណប៉ា!!" Skip
Kang Villa
នៅក្នុងបន្ទប់គេងយ៉ាងធំដែរមានគ្រឿងសង្ហារឹមលម្អជាច្រើននឹងរាងតូចដែរអង្គុយនៅមាត់ទ្វាតាំងពីព្រឹកមកដល់យប់បាយក៏នាងមិនញាុំទឹកក៏នាងមិនផឹក~តុកតុក~
"Rozaយើងឱ្យម៉ែដោះយកបាយមកឱ្យឯងហេតុអីឯងមិនញាុំ??នេះយើងទើបតែមកពីធ្វើការយើងមិនចង់ឈឺក្បាលរឿងរបស់ឯងទេ!!"
"អ្នកណាហៅមកឈឺក្បាល??"
"Roza!!!"
"ចង់ទៅណាក៏ទៅៗកុំមករវល់ជាមួយខ្ញុំអី!!"
"ម៉ែដោះ!!!ទៅយកសោមកឱ្យខ្ញុំ ហើយកុំភ្លេចយករំពាត់មកផង!!"
"អ្នកប្រុស!!"
"ម៉ែដោះ!!ឱ្យលឿនឡើង!!"
"ច៎៎...ចា៎៎!!"
"ថ្ងៃនេះយើងនឹងប្រដៅឯងម្តង!!"
"ចង់ធ្វើអី?"
នាងលឺភ្លាមក៏ងើបឈរមួយជំហរ
"នេះសោអ្នកប្រុស!!"
~~ក្រាក~~
រាងក្រាសចាប់បើកទ្វាបន្ទប់ហើយដើរចូលមកខាងក្នុងជាមួយនឹងរំពាត់ហើយក៏មិនភ្លេចបិទទ្វាចាក់កន្លឹះវិញ..
រាងតូចឃើញបែបនេះហើយក៏ព្យាយាមដើរថយក្រោយឱ្យឆ្ងាយពីគេ...
"មោនេះ!!"
"ហ្អាាយ៎៎ លែងទៅ!!"
គេចាប់ទាញកដៃរបស់នាងកញ្ឆក់មួយទំហឹងស្ទើតែបាក់
"ឯងឌឺយើងមែនទេ??ថ្ងៃនេះយើងនឹងវៃឯងឱ្យឯងដឹងហើយឈប់ឌឺយើងតទៅទៀត!!"
~ឆ្វាច់ឆ្វាច់~
"ហ្អាាយ៎៎!!..ហឹកហឹក"
"សុំអង្វរខ្ញុំខុសហើយឈប់វៃទៅខ្ញុំ-ខ្ញុំឈឺណាស់..ហឹកហឹក"
"បើឈឺហេតុអីក៏ចង់ឱ្យយើងវៃ?ហេតុអីក៏ឌឺយើង??"
"ហឹកហឹក!!ខ្ញុំសូមទោស!!"
"នេះជាលទ្ធផលដែរឯងមិនស្តាប់យើងហើយថែមទាំងឌឺយើងទៀតនេះជាលើកទីមួយប្រសិនបើមានលើកក្រោយទៀតយើងមិនប្រាកដទេថាឯងនឹងមានរឿងអី!!"
ស្រដីហើយក៏បស់រំពាត់ទៅលើពូករួចដើរចេញទៅ
~ក្រឹប~
"ហឹកហឹក...អូយ!!ឈឺណាស់!!ហឹក"
"ហេតុអីក៏ព្រៃផ្សៃដាក់ខ្ញុំបែបនេះ?ខ្ញុំខ្លាចបងហើយ បងប្រុស ហឹកហឹក អូយ!!ឈឺណាស់"
«កាត់ចិត្តទៅនាងRoza!!ឯងមិនអាចយកបេះដូងគេបានទេ ព្រេាះបេះដូងគេប្រគល់ឱ្យមនុស្សដែរគេស្រឡាញ់អស់ហើយឯងគ្មានចំណែកទេព្រេាះឯងមិនមែនមនុស្សដែរគេស្រលាញ់ គួណាតែកាត់ចិត្តហើយដើរចេញទៅ»
(កាត់ចិត្តទៅជៀសវៀងលង់ខ្លួនជាងនេះ🙂)

To be continued