Kan

Kime Söz Verdin?

Ata ile savasmaya giderken yine o tuhaf kedi karsima çıktı. Uzun uzun baktiktan sonra gitti. Savaşacağım ata tastanmis. 2 gun önce kaybolan Emir Beyi gördüm. Bir seyin kontrolü altindaymis gibi sessizce yanimdan bir trene dogru gitti. Trene kadar onu takip ettim. Trenin içine girdiğimiz zaman kapılar kapandı. Kısa süre sonra trenin elastik bir ata olduğunu anladim. Tek bir sıkma ile Emir bey ölmustu. Heryere sıçrayan kan ile beni farkeden ata tren şeklini bozup kendi sekline büründü. Böceği andıran bir gövdesi vardi. Yine savaş... Öldugumu sandim ama yine istemsiz bir şekilde gozlerim kirmiziya döndü. Yine o gücü içimde hissettim. Atanin kalbine saplayacagim son darbede ata "ahda hürmet et" diyerek beni yine geçmişe döndürdü.

Geçmiş

Heryer karanlık. Önümde sanki birileri var ve ben onları olduruyorum. Insanlari olduruyorum. Arkadan gelen nazik ve yumuşak ses "sen bize lazimsin."diyerek dovusmemi durdurdu. Ben niye bu kadar onemliyim?

Şimdi

Yine ayni nesem ile okula gidiyordum. Dersin ortasinda aklimda beliren ogretmenimizin anlattığı şeyler bayilmama sebep oldu. Ertesi gün ikizlerden biri beni ziyarete geldi. "Korku hikayeleri diye tutturan bendim üzgün-" lafını kesen ben değildim tam arkasında beliren ataydi. Atayi onun gözü önünde olduremezdim. Kacmaya basladi ona ne kadar durmasini soylesemde durmadi. Kilicimi aldigim sirada kilisenin icine dogru kacan Sinem'in pesinden atada koştu.  Gittiğim zaman cok geçti. Ata çoktan Sinemi yemeğe başlamıştı. Sabaha kadar oturup hiçbirşey yapmadim. Sabah okula gidecegim zaman babam kilici yanimda tasimami soyledi. Yolda giderken kendi kendime "hepsini korumaya söz verdim." Diyordum. Arkamdan gelen ses ile cenemi kapattim. "Kime soz verdin?" Kimin bunu soyledigine bakmak icin arkami döndüğümde gördüğüm tek şey sessizlik oldu."aşağı bak" aşağı baktigimda tuhaf kedi karsimdaydi."sen konuşmuş olamazsın" diyerek sitem ettim. "Evet o bendim"sesindeki rahatlik sinirimi bozuyordu.Bir kedinin konusmasi ne kadar normal ki? Bosverip yoluma devam ettim. Okulda disariyi seyreden arkadaşımız birden bağırmaya başlayınca hep beraber cama koştuk ATA?! niye durduk yere ortaya cikiyor bunlar? Cok geçmeden ata bize doğru yaklaştı. Herkesin önünde birşey yapamayacagimi anlayinca sustum. Ata geldigi zaman kacanlari tek tek avladi. Yine dayanamayip kilicimi çektim. Korkan herkez kaciyordu. Kactiklari an ata tarafindan yeniliyordu. Yine birisi kaçmaya kalkti atada pesinden gitti. Kalan 5 kişi çatıya koştu. Ben elimden geldigince savaşmaya calisiyordum. Okulun heryerine kosturdum.Ata catiya cikmaya basladi. Catida son 2 kisi kalmisti. Onlarda kacmaya başlayınca avlandi biri ikizlerden digeriydi digeri ise en yakin arkadasimdi. Sanirim artik gozlerimin kirmiziligini anlamaya başladım. Ofke? Gozlerim yine kirmizi oldu. Cok gecmeden atayi oldurdum. Tek kalan kisi sinif baskaniydi. Öğretmenimiz benim yanima gelip "bunlarin hespini senmi oldurdun?" Bayilmisim. Gece gec saatlerde kalktim. Karsima çıkan o tuhaf kediyi düşündüm.  Disari ciktim.Ve kedi geldi. "Ben düş kedisiyim benden dilenen bir dilek için senin yanındayım." Düş kedisimi ? "Kim diledi?" Sordugum soruya karsilik net bir cevap beklerken hic birşey söylemedi. O sirada Atahan geldi. "Bugun okulda olanları duydum iyimisin?" "Iyiyim" sesim çok yorgun çıkmıştı."Sena senden hoşlanıyorum" içimde kelebekler uçarken aklima takilan soru oldu. "Atahan okulda çıkan savaşta o canavarı durdurmak için bütün okulu gezdim." Durup sesimi tazeledim. "Ve okulda sadece bizim sinif vardi.Birde Bayan Gülay. Niye sadece bizim sinif?"...

Okuyan beğenen herkeze teşekkürler. :) Eğer hikaye çok beğenilirse 2.sezon çıkabilir. Media:Ilk olen ikiz.