Final

330 30 7
                                    

'Hello ဆယ်ဟွန်း ........'
'ပြောပါဆရာ......'

'ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး အဆင်ပြေလားလှမ်းမေးတာ ဒုတိယအတွဲလဲထုတ်မယ်ဆိုကြားလို့...'

'အွန်း သူ့ကိုပြန်တွေ့ထုတ်မှာ အရာအားလုံးကအဆင်ပြေပါတယ် ခုကျနော်ရောက်နေတဲ့နေရာက ရင်းနီးတယ်လို့ခံစားရတယ် ခုမြို့ထဲမှာနေတယ် ..'

စကားအရှည်ကြီးပြောပြီးတဲ့နောက် ဆယ်ဟွန်းက သက်ပြင်းချလိုက်....

'ဆရာ ကျနော်သူ့ကိုသေချာပေါက်ပြန်တွေ့မှာမလား.....'

ဆရာရဲ့ရယ်သံကိုကြားတဲ့အခါ ဖုန်းကိုကျစ်နေအောင်ဆုပ်ကိုင်မိလိုက်သည်.....

'မေတ္တာမှန်ရင် ရောင်ပြန်ဟပ်ပါတယ် စိတ်မပူပါနဲ့ ပြန်တွေ့မှာပါ အိပ်မပျော်တာတွေရောရှိသေးလား.....'

'မရှိပါဘူး ဆရာ ....'
ဖုန်းချပြီးတစ်ပြိုင်နက် ဆယ်ဟွန်းက အိပ်ယာပေါလှဲချတယ် မျက်လုံးတွေကိုမှေးဆင်းပြီး အနားယူလိုက်တယ်.....
___________________________________
Loey ဒုတိယအတွဲစာအုပ်က July 9 2020ရက်နေ့မှ စထွက်တယ် တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာနံပါတ်တစ်စံချိန်ဝင်သွားတယ် စာရေးသူကဘသူမှမတွေ့ဘူးကြပေမယ့် ပြောင်မြောက်တဲ့လက်ရာကြားမှာ စာရေးဆရာက သူ့sunflower လေးနဲ့တွေ့ပြီး ပျော်ရွှင်စွာပေါင်းစည်နေထိုင်သွားတဲ့happy ending ကို လူအများပိုသဘောကျတယ် ....
လီဂျောင်းက စာအုပ်နောက်ဆုံးကိုဖတ်ပြီး ဒါကအမှန်တရားမဟုတ်ဘူး စာရေးဆရာနဲ့သူ့sunflower လေးက မတွေ့ဆုံခဲ့ဘူးဆိုတာကို ကြားလူလီဂျောင်းက အမှန်တရားကိုသိနေခဲ့တယ် .......

ချန်းယော်အကိုက ပြေးလိုက်ပြီးပြန်လာတဲ့နေ့ကရိူက်ကြီးတစ်ငင်ငိုချတယ် သူတကယ်ပင်ပန်းနေပြီဆိုတဲ့စကားကိုထပ်ခါထပ်ခါရေရွတ်တယ်
တကယ်ဘဲအကိုချန်းယောက နောက်ရက်ကစပြီး အိပ်ယာထဲလဲကျသွားတယ် ပိန်ကျသွားတဲ့ချန်းယောလ်အကိုက ကြည့်ကောင်းနေဆဲဖြစ်တယ် ကော်ဖီဆိုင်ကိုမင်းယူလိုက် ပြောပြီး ချန်းယောလ်အကိုက သုံးလလောက်အိပ်ယာထဲလဲပြီး လောကကြီးကနေထွက်ခွါသွားခဲ့တယ် ချန်းယောလ်အမေအန်တီကတော့ သူ့သားမရှိတဲ့နေရာမှ မနေချင်တာကြောင့် ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်းမှာဂျပန်ကိုပြောင်းရွေ့နေထိုင်ခဲ့တယ် အရိုးပြာအုန်းကို အကိုသဘောကျတဲ့ နေကြာပန်းခင်းထဲမှ ကျဲခဲ့တယ် .....
အကိုချန်းယောလ်ကအဝါရောင်စာအုပ်လေးကို ဖတ်မသွားခဲ့လိုက်ရဘူး ထားမြဲတိုင်းထားသွားတဲ့စအုပ်လေးကို လီဂျောင်းက ထည့်သိမ်းတယ် ဗီရိုတွေရှင်းတော့ ထွက်ကျလာတဲ့ ဓာတ်ပုံဟောင်းလေးတစ်ခုက လွန်ခဲ့တဲ့ခြောက်လလောက်ကဆိုင်ကိုလာခဲ့တဲ့လူဖြစ်နေတယ် တကယ်ဆိုအဲ့နေ့ကအကိုချန်းယောလ်က တွေ့ခဲ့တယ်ဆိုတာအမှန်တရားကို အကိုကသိမသွားခဲ့ရဘူး.......

လီဂျောင်းကအဲ့ရက်ကစ ဆယ်ဟွန်းကိုအသဲအသန်လိုက်ရှာတယ် နာမည်တောင်မသိတဲ့လူကိုရှာရတာကောက်ရိုးမျှင်ထဲအပ်ရှာရသလို တကယ်ခက်ခဲတယ် အချိန်အားဖြင့်နစ်နစ်ကြာခဲ့ပြီ ထိုလူကိုရှာဖွေခဲ့တာ ဆိုင်ဖွင့်ဖို့အိမ်တံခါးကိုဖွင့်တော့ အိမ်ရှေ့မှာလူတစ်ဦးရပ်နေခဲ့တာကို တချိန်လုံးသူရှာနေခဲ့တဲ့လူကသူ့ရှေ့ဆိုက်ဆိုက်မြောက်မြောက်ေရောက်လာတယ် သူကခြံတံခါးကိုဖွင့်ပြီးပန်အိုးတွေဆီ လှမ်းလာတယ် ထိုလူကနစ်နစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးတယ် ဘေးကိုအကြည့်ရောက်တော့ အိုဟောင်းနေတဲ့ ခွေးလှောင်အိမ်လေးကို တမ်းတဖွယ်ငေးမောတယ် ......
ထွက်လာတဲ့ လီဂျောင်းကိုမြင်တဲ့ ထိုလူကအံဩတစ်ကြီးကြည့်တယ် ....

ချန်းယောလ် လိုထိုလူ့ပါးစပ်ကနေထွက်လာတာနဲ့ လီဂျောင်းက ပြေးပြီးထိုးချတယ် ဂုတ်ကနေဆွဲကိုင်ပြီး နေကြာပန်းခင်းကြီးဆီခေါယူသွားတော့ ကြောင်တိကြောငိေတောင်ပြန်ကြည့်လာတဲ့သူကို ခဗျားတွေ့ချင်တဲ့ ချန်းယောလ်ကဒီမှာလေ ကြည့်လေ.......
ထိုခါမှ အရာအားလုံးနားလည်သွာတဲ့ မျက်စိရှေ့ကလူကို ရိူက်ကြီးတစ်ငင်ငိုချတယ်

'အကိုချန်းယောလ်က ခဗျားကို စောင့်နေခဲ့တာ သူ့ဘဝတစ်လျောက်လုံး နောက်ဆုံးချိန်ထိ သူက ခဗျားကြိုက်တဲ့ပန်းခင်းထဲသူ့အရိုးပြာကိုကျဲပေးပါတဲ့ အကိုကလေ အကိုက ခဗျားကို...'

ဆက်မပြောနိုင်ဘဲ သူပါငိုချမိလိုက်တော့သည်.....

တကယ်တော့ လီဂျောင်ကတဖက်သတိအတွေးနဲ့ ဆယ်ဟွန်းကို ထိုးခဲ့တာကို နောင်တရမိခဲ့သည် ဆယ်ဟွန်းက မေ့နေခဲ့တဲ့မှတ်ဉာဏ်တွေထဲမှာတောငိ အကို့ကိုရှာဖွေခဲ့တာသိတော့ သူကနောက်တကြိမ်ငိုချမိခဲ့ပြန်သည်
ဆယိဟွန်းက နစ်ပတိအကြာဘဲ ဒီမြို့လေးကို နေထိုင်ခဲ့တယ် ဒီအိမ်လေးကို ဆက်ထိန်းသိမ်းပေးပါဆိုပြီး လီဂျောင်းကိုအပ်ပြီး လေနင်ရာလွင့်တော့မယ့် ဆယ်ဟွန်းကို လီဂျောင်းက မတားဖြစ်ခဲ့ဘူးဆိုတာအမှန်းတရာဘဲ 2019ပိုင်းမှာ အရိုးပြာအိုးကိုငိပြီး လူတစ်ယောက်ရောက်လာတယ် နေကြာပန်းခင်းမှာ သူ့အရိုးပြာကိုကြဲပေးဖို့ ဆယ်ဟွနိးကမှာသွားလို့ ထိုဆရာဝန်ကရောက်ရှိလာကြောင်းပြောတော့ အံဩတကြီးနဲ့ မျက်ရည်တွေဝဲနေတဲ့သူကို ဆရာဝန်ကပုခုံးပုတ်ပြီးအားပေးတယ် သူတကယ်နားမလည်တော့ ချစ်ရက်နဲ့ ကွေးကွင်းသွားတဲ့နစ်ယောက်အကြောင်းကို လီဂျောင်းကို ဒုတိယစာအုပ်ကိုကိုင်ပြီးငေးတယ် တခြားတစ်ဖက်မှာတော့ ဒီထကိပိုလှတဲ့ ချစ်ခြင်းနဲ့ပေါင်းစပ်နေမှာပါဆိုတဲ့ အတွေးကို လီဂျောင်းက တစ်ထစ်ချယုံကြည်တယ် .............

The End
ပြီးသွားခဲ့ပါပြီ yayyyyyyyyyy😍

Just Dream!!!!!Where stories live. Discover now