EPISODE 05

2.7K 119 23
                                    

EPISODE 5


I will never use his guitar. Kahit kailan. Gumuho man ang mundo, kami man na dalawa ang matira dito ay hindi ko gagamitin ang gitara niya. I admitted that I used it already but it was accidentally! And that was the last time!

"Why are you not talking to me?" rinig kong tanong niya at hindi pa rin nagbabago ang boses niya. Malalim ngunit mahina.

Inabala ko ang sarili ko sa papel. Inaano ba siya? Wala namang dahilan para kausapin ko siya.

"Bro, busy ata si Justine. Kung ayaw mo 'yan ipahiram na gitara mo, ibalik mo na lang doon o gumitara ka mag-isa." Tumingala ako kay Andrew ng dahail sa gulat at nginitian niya ako.

I removed that scene in my mind, I don't want to remember what happened lately. Ba't ba gano'n ang pinagsasabi niya, ayokong mag-assume dahil may isang taong nagsabi sa akin na walang papatol sa katulad ko.

"Oh, tapos na, akin na 'yang cellphone ko," inis na singhal ko sa kapatid ko.

Pinasagot niya sa 'kin ang isa sa mga assignment niya dahil nahihirapan daw siya at wala naman akong nagawa kundi ang pumayag. It was all mathematical equations na mahirap nga dahil kahit ako, it took me an hour para sagutan lahat.

Habang ako naman ang nakatutok sa cellphone ko ay biglang may nagtanong sa group chat namin sa Music Club.



Marie Escobar:

Pres @Christian Del Mundo iisa lang po ang music room natin paano po kapag mag-eensayo?



Most of us have seen that message and I suddenly stalk her to familiarize her face. Isa siya sa dalawang babae na kinuha nila nung pasahan ng form.

Christian reply immediately.



Christian Del Mundo :

Bukas po, pag-uusapan natin 'yan.



Napaisip ako bigla kung saan kami mag-eensayo, lima kaming grupo at kung sabay sabay kaming magpapatugtog at magkakantahan doon ay para na kaming palengke. Lalo na't merong drum na wala kang ibang gagawin kundi tanggapin ang tunog nito na bibingi sa dalawang tainga mo.

"Jaz, mamayang break punta tayo sa food stall ng kaibigan ko," anyaya ko sa kaniya habang binabasa niya ang liriko ng kakantahin niya.

We are on the same page. Siya rin ang vocalist ng group nila. Maganda ang boses niya at pinamangha niya kami nung tumugtog siya nang piano nung nakaraan. Kaya walang kaduda-dua kung siya ang napili.

"Basta girl libre mo, chos! Oo, pero nga pala sino ang bokalista niyo?" tanong niya at tumingin sa akin.

Napansin kong napatingin ang iba niyang ka-grupo sa puwesto at sa na do'n si Chris. He is such a plastic. The day when Ross and I got a little fight, I thought he's with me. Alam ko namang plastik siya, una pa lang, pero akala ko talaga papanigan niya ako kasi palit na nga kami. Bwisit siya.

If I am going to answer the truth maybe they going to think something different.

"Ako."

"Bakit ikaw pa?" Chris asked immediately and his eyes went on my back. The spot of my group.

Ngumiti lang ako. "Ewan, siguro maganda ang boses ko," I answered confidently.

Deretsong nagulat sila sa sinabi ko. Lalo na siya. I smiled.

bakit ako? (bl story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon