Zeinab's POV
"Bakit ba? bakit ba sya parin?" tanong ko sa sarili ko.
Halos dalawang buwan na simula nung nagkahiwalay kami ni Daryl, pero bakit sya parin? Ganto pala talaga pag nasanay kang nandyan lang sya palagi sa tabi mo.
"Ang hirap, sobrang hirap"
Tawagan ko muna si ate Jelai, naiiyak ako hays.
(Tinawagan ni zeinab si Jelai habang umiiyak)
Jelai: Yes baby ko? bakit ka umiiyak? okay ka lang ba? anong nangyari? sabihin mo sakin.
Zeinab: Ate Jelai ang sakit, ang sakit sakit parin.
Jelai: Sya parin pa rin ba? Ambibimo? HAHAHAHAHA
Zeinab: Ate naman, di ako nagbibiro. Ang sakit parin.
Jelai: Alam ko zeb, alam kong sya parin. Alam kong mahal mo parin.
Zeinab: Gusto ko syang makalimutan ate, ayaw ko na pagod nakong umiiyak.
Jelai: Zeinab alam mo, hindi madali yan. Hintayin mo lang, darating ka rin jan. Sasaya karin. Balang araw masasabi mo sa sarili mo na okay kana, nakalimutan mo na sya.
Zeinab: Ate yan yung ayoko, gusto ko sya hanggang sa pagtanda. Ayaw ko kumilala ulit ng bagong tao. Sya lang yung gusto ko.
Jelai: Baby ko ito yung gawin mo, iiyak mo lang. Pagkatapos matulog ka muna kasi alam ko kagabi wala kang tulog dahil sa iyak ng iyak tawagan mo ako mamayang gabi ha. Loveyouu
Zeinab: Okay po ate thankyou po, loveyouu.
Daryl's POV
Hays, namimiss ko na si Zeinab. Namimiss ko na yung may yayakapin ako palagi pag nalulungkot ako.
"Tawagan ko kaya sya?" Tanong ko kay Dadang.
"Baka hindi ka sagutin tol?" sagot naman nya sakin.
"Yun din yung iniisip ko e, pero susubukan ko lang" sabi ko sabay kinuha yung cellphone ko at hinanap yung number ni Zeb.
(Tinawagan ni Daryl si Zeinab, sa kadahilanang miss na miss nya na ito)
Zeinab's POV
"Hala, tumatawag si Daryl anong gagawin ko? sasagutin ko ba?" tanong ko kay Zyra.
"Sagutin mo na babe, baka importante lang" sagot nya naman sakin.
Daryl: Zeb
Zeinab: Bakit ka napatawag?
Daryl: May sasabihin ako
Zeinab: Ano yun?
To be continued...
