GERİLİM İLİKLERİMDE

Rüya

~Evren'in anlatımıyla~
Bütün geceyi okulda geçirmiştik zaten "kimsem olmadığı için" alışıktım her günü göçebe gibi yaşamaya. Mert, Emre ve Alp ile aynı sınıftaydık.
Ece'ye serumu takıp bende yatmıştım. Sabah okul ve kantinin açıldığını söylemek için Emre gelmişti. Bana söyledikten sonra Alp'in yanına gideceğini söyledi. "Ben giderim yanına yani söylemek için şeyi" dediğimde tebessüm etti ve çıktı.
Ama önce Ece'nin yanına gidecektim. Nasıl olduğuna bakmak için tam kapının önüne geldiğimde Alp'in sesini duydum ve dinlemeye başladım. Alp Ece'ye bağırıyordu. Tam duyamadığım için bir adım daha attığım gibi bir el ağzıma kapandı ben çırpınırken bırakıp gülmeye başladı. "Mert ne yapıyorsun allah aşkına?" aklımı aldın. Mert müzipçe bakıp konuştu "hmmm... cidden aldım mı aklını?" dedi. "Ya ne diye her şeye bir şey buluyorsun sen?" güldü ve sonra da Alp ve Ece'yi de çağırıp kantine gidip bir köşeye oturduk.

~Alp'in anlatımıyla~
Ben Ece'nin rüya saçmalığından dolayı gergindim. Elimdeki kağıt bardaktaki kahveden son yudumu da alıp çöp kutusuna attım. Ayağa kalkıp "Ben sınıfa çıkıyorum." dedim. Diğerleri de kafasını salladı. "Aynen gidelim de hocanın gözünden düşmeyelim" dedi Mert. Bu çocuk her arkadaş grubunda olması gereken neşeli tiplerdendi. Güldüm ve kafamı sağa sola sallayarak yürümeye başladım. Sonra da "dün ki gördüğümüz şeyleri ne yapacağız söyleyecek miyiz?" dedi Evren ona döndüm gözleri korkunun sözlükteki karşılığı gibiydi. Saçları da çok güzel o doğal uzun bukleleri mükemmelliğini koruyor. Acaba sevgilisi var mı? Banane ya var mı yok mu? Hem bu gıcık uyuzu kim sevgilisi yapar ki? Kim yapmaz ki?
Üff kapa çeneni iç ses!

Merdivenlere oturup, konuşmaya başladım. Önümüzde 3 yol var:
Birincisi; Herkese her şeyi anlatmak ve başımıza bunları yapan kişiye bela etmek.
İkincisi; Hiç kimseye hiç bir şey anlatmadan, görmemiş gibi yaparak hayatlarımıza devam etmek.
Üçünsü ise; Hepsi aynı anda beni devam ettirdi. "Bunu kimin yaptığını bulmak ve onları kurtarmak" kafamı sallarken söylediklerimizi tekrar ettim. "Bunu kimin yaptığını bulmak ve onları kurtarmak"
Emre ciddiyetle konuşmaya başladı "Abi her şey tamam diyelim de bunu yapanı bulduk eee sonra ne olacak?" Mert her zamanki gibi atladı. Sonra ne olacak ben söylüyüm "hepimiz kafayı yiyeceğiz" abi bunu ben söylüyorum, şimdi gülüyoruz ama bu çok çok büyük bir iş oğlum kan gördük kan, okulun içinde hapishane gördük normal hayata nasıl devam edicez ben 3 diyorum.
Evren konuştu bu defa, " bende 3 diyorum olan oldu biz tercih sunarak hata yapıyoruz kader de varmış gördük" dedi. Emre de kafa sallayarak Evren'i devam ettirdi "Aynen ben Evren'e katılıyorum kader de varmış gördük sadece ne yapacağımıza karar vermeliyiz bende 3 diyorum. Ece, Alp siz?

Evren'in gözleri Ece ile benim aramda adeta mekik döşüyordu. Ece gözleri yerde "bende 3 diyorum" dedi. Sıra bana geldi derin bir nefes aldım ve sırayla yüzlerine baktım hepsi benim söylüyeceklerime dikkat kesilmiş bekliyorlardı. Sesli bir şekilde nefesimi verdikten sonra "bende 3 diyorum o zaman anca beraber kanca beraber" dedim.

~SON~

BU BÖLÜMÜN DE SONUNA GELDİK ARKADAŞLAR KEYİFLİ OKUMALAR 😊