GERİLİM İLİKLERİMDE

Gizemli Kişi

Arkası dönük ve kapuşonlu  birisi gördüm, önümü görebilmek için ışığı yere tutunca bir kaç damla kan lekesi görmemle irkildim. Korkmama rağmen biraz daha ilerleyip o kişiye yardım etmek için omuzuna dokundum ve bu sabah ki kızdı. Kan lekelerinin sebebini anlamaya çalışırken elinde jilet olduğunu ve kolunu kanattığını gördüm, elinden çekip aldım birden yere çöküp bağırarak ağlamaya başladı. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum yanında oturup sakinleştirsem mi yoksa hocalardan mı yardım alsam diye düşündüm ve hocaları karıştırmamayı gidip ben sakinleştirsem daha iyi olacak gibi yanına oturmamla benim hiç bir şey dememe gerek kalmadan anlatmaya başladı.

Sanırım bir derdi vardı ve anlatacak kimsesi yoktu. Başlarda bu duruma sevindim çünkü sınıfta kendini tanıtma ihtiyacı bile duymamıştı.

"Evet kızım evet evet sen kıvırcık olan.

Kalk ve kendini tanıt."

"Adım evren gerisini ne sizin bilmek isteyeceğinizi ne de benim anlatmak isteyeceğimi sanmıyorum." Oturduğu yerden bile kalkmamıştı, garip.

EVREN'İN ECE'YE ANLATTIKLARI
"Ben evren 19 yaşındayım sana kendimi kısaca anlatmam gerekirse ben doğduğumdan beri hiç kimsenin sevgisini kazanamadım. Babam çok ünlü bir iş adamıydı, ben 5 yaşındayken benim yüzümden intihar etti ve beni bütün suçluların en büyük cezasıyla cezalandırdı. Beni onsuz, yetim bıraktı. Daha çok küçüktüm bir gün yine oyun oynamak için babamın çalışma odasına gittim. O orada yoktu birazcık resim yapmak istedim." Bi anda sesini yükseltti ve devam etti.
"Anlayabiliyor musun? Bütün çocuklar gibi ama o resim..." derken ben hala koluna cebimden çıkardığım peçete ile tampon yapıyordum devam etmesi için. "O resim" diye tereddütle tekrar ettim.

"O resim yaptığım kağıt babamın bütün borçlarını kapatacak yüklü miktarda senetmiş. Sonra ona koşarak resmi göstermeye gittim. Kağıdı görür görmez bana bir tokat attı ki hala o acıyı hissediyorum. Daha sonra koşarak telefon görüşmeleri yaptı, çıldırmıştı. Bi anneme bi de telefondaki adamlara bağırıyordu çok korkmuş odamın kapısından olanları izliyordum.

Babam telefon görüşmelerini bitirdikten sonra evden çıktı gitti 2-3 gün eve gelmedi bi kaç kere annemle telefonda konuşmalarını duydum."

"Baktık nergis baktık 2-3 güne evi de alırlar elimizden elimden hiç bir şey gelmiyor o kızını gözüm görmesin yıllarca gecemi gündüzüme katıp onun için çalışayım o gelsin bir resim yapıp tüm emeklerimi boşa çıkarsın." ben bunları duyduktan sonra odama gidip günlerce kimseyle konuşmadım ve 4 gün sonra annemin çıldırmış gibi bağırarak odama girmesiyle yerimden sıçradım üstüme üstüme yürüyüp tokat attı ve baban senin yüzünden öldü dedi sonra eşyalarını alıp evden çıktı o günden sonra annemi de bir daha göremedim." Evren bunları anlatırken sınıfa doğru çıkıyorduk okul bomboştu ne bir hademe ne de bir öğretmen vardı, çantalarımızı alıp biz de gitmeye karar verdik ama aşağıya doğru inerken arkamdan birisi seslendi,

"ECE!!!"

BİR DAHA Kİ BÖLÜMDE KARAKTER TANITIMI YAPILACAKTIR İYİ OKUMALAR KENDİNİZE İYİ BAKIN 😊