Yıldönümümüze tam 19 gün var.
Gelmeyeceksin. Biliyorum bilmesine de, içim acıyor yine de. Her çatı katı şarkısını dinlediğimde gözlerim doluyor, bir hıçkırık kaçıyor dudaklarımdan.
Eskiden sana gülerek söylediğim şarkıyı, ağlayarak dinliyorum her gece.
Aramızda ne kadar mefase olabilir ki. Hangi mesafe bizi ayırabilir? Bedenim burdayken, kalbim her an sende olunca yaşamakta güçlük çektiğimi söyleyebilirim.
Bu durumun yan etkileride var hem.
Her gece telefonunu arayıp, mesaj bırakmak gibi.
Açmayacaksın biliyorum, ama açarsın bir umut diye.
Seni unuttum sanma diye.
Yanında değilim zannetme diye.
Gökyüzüm, yaşama sevincim, kalbimin ritmini değiştiren sesin sahibi.
Gitmek tüm kalanları da ardında götürmekmiş meğer. Ben bilmem. Sen bilirsin elbet. Sen gidiyorsun.
