Sevgili Gökyüzü,
Her haltını bilip, nerede olduğunu bilmemek acıtıyor içimi. Neredesin? Sesim, yardım çığlıklarım gelmiyor mu sana?
Ya her gece ağlarken duyulmamasını istediğim için bastırdığım hıçkırıklarım?
Hiçbirimi gelmiyor?
Belkide ben suskun değilim, sen benim çığlıklarıma sağırsın.
Gerçekten hissettiklerimi anlatamıyorum , anlatsam anlamıyorlardı seni sevdiğimi. Bende yazdım. Her gün. Her akşam. Ağlayarak. Adını sayıklayarak.
Lakin, cidden kötü bir mesele artık. Senin gelmeyeceğini kabul edemeyen bünyem.
Bu acı geçer mi? Veya sensizlik daha da kanatır mı yüreğimi.
Bekleme artık.
Dön yalvarırım.
