4.BÖLÜM

1.3K 54 121
                                    

Sabah kalktım. Rutinimi hatırlatmama gerek yok heralde. Kahvaltı ettim ve evden çıktım. Okula doğru ilerlemehe başladım kulaklığım ile beraber.

-Hassiktir.

Kulaklığımın bir tarafı bozulmuştu.

-oooğf.

Artık okula varmam yıllar sürecekti. En azından müzik ile bi tık hızlanırdı. Neyse. Otobüse atladım ve okula gitmeye başladım. Vardığım zaman her zamanki gibi sınıfa çıktım ve çantamı sırama fırlattım. Sınıfta kimsenin olmadığını sırama oturunca anladım. Sınıftan çıktım ve etrafa bakındım. Hala kimse yoktu. Dersin beden olduğu sonradan aklıma gelmişti. Pişmanlık ile alnıma vurdum ve defter ile kalemimi alıp aşşağı inmeye başladım. Hayır ders işlemeyecektik sadece resim çizecektim. Bahçeye indiğim zaman tüm sınıfın aşşağıda olduğunu gördüm. Her zamanki gibi Ömer tek başına kenarda bir yerde oturuyordu. Ona hiç takılmadan boş bulduğum bir banka oturdum ve defterimide açarak resim çizmeye başladım. Aklımda bi konu yoktu. Ben de etrafa bakındım ne çizeceğimi bulabilmek için. Bir şey bulamayınca defterimi sıkıntılı bir nefes eşliğinde kapattım. Omzumda hissettiğim el ile irkildim. Bu adını bile bilmediğim bir sınıf arkadaşımdı.

-Bade hadi sen de gel. Kızlı erkekli voleybol oynayacağız.

-Gelmesem?

-Hoca not veriyo. Bedenden de kalmak istemezsin diye tahmin ediyorum.

-of tamam.

Kıçımı neredeyse banka yapışmak üzere olan banktan kaldırdım ve arkadaşı takip etmeye başladım. Sahaya geldiğimde tüm sınıfın orada olduğunu gördüm. Ömer'i de zorla oyuna katmışlardı. Yani yüz ifadesinden anlaşılıyordu. Aynı takıma düşmüştük. Hemen yanımda duruyordu.

-Seni de mi zorla soktular oyuna?

-Evet.

-Ben toplu oyunlarda hiç iyi değilimdir.

-Ben de.

Oyun başladı herkes beraber oynuyo falan ben koşede oturmuş onları izliyorum. Ama sahanında içindeyim yokluğumu farketmesinler diye. Ömer'in de benden farkı yoktu. Zaten bize top gelmiyordu. En arka köşedeydik. Mal mal diğerlerine bakıyorduk. Adımı seslenen arkadaşa döndüm ve ayağa kalktım.

-Bade! Sana atıyorum hadi..

-Atm...!

Top bana doğru geliyordu. Ben ise topa bakıyordum. Zaman neden yavaşladı amk. Ben bu topa vurmam. Topu bıraktım ve kenara çekildim. Top ise yere düştü.

-Lan nabıyon! Topa neden vurmadın?!

-Ben atma demiştim sana. Eğer beni dinleseydin bunlar olmazdı.

-Off çık ya sen oynama.

-Ahhh gerçekten mi? Beni çokkkk mutlu ettin. Allah razı olsun allah ne muradın varsa versin.

-La bi... neyse.

Güldüm ve sahadan çıktım bankıma geri döndüm. Defterimi elime aldığım sırada bi kız geldi ve yanıma oturdu.

-Ne var?

-Oturmak yasakmı.

-Yanıma oturacaksan evet.

-Sen böyle devam edersen kafa göz dalarlar sana haberin olsun.

-Ben sana şimdi buradan bi dalacağım da yumruğuma yazık.

-Dal lan yiyosa!

Tam yumruğumu sıkıp geri çektim, kız elleri ile yüzünü kapattı. Ben ise sert bir yumruk atacakken elimi biri tuttu. Kim tuttu diye döndüğüm sırada yanımda Ömer'i gördüm.

PORÇAY PORÇAY PORÇAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin