'မှော်နွယ်ဝင်....နောက်နှစ်ပတ်လောက်မှာ
ကိုးရီးယားမှာ ကျောင်းသွားတက်မယ်လို့
သတင်းရထားတယ်....နွေကိုကိုက သူ့ညီမကို
လုံးဝအထိခံတာမဟုတ်ဘူးတဲ့နော်.....''ဒါတော့ ငါသိတယ်....မျက်မြင်တွေ့ခဲ့ရလို့...'
'မှော်ရဲ့အသက်က ၁၉ဘဲရှိသေးတယ်...
အစ်မအားကိုးနဲ့အရမ်းဆိုးတဲ့ကောင်မလေး
ပေါ့......''ကျေးဇူးဘဲ....မင်းဆက်....
ငါနောက်နှစ်ပတ်လောက်နေရင် ကိုးရီးယား
သွားမယ်.....''ဟင်!??မင်းသဘောကျနေတာ နွေကိုကို
ဆိုဘာလို့ ကိုးရီးယားသွားမှာလဲ...?''ငါ့မှာအကြံရှိပါတယ်......'
'ညို့.....သူက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်နော်...ငါတော့ကြွေသွားပြီထင်တယ်....အလွယ်တကူမရတဲ့ ပုံစံမျိုးမှစိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတယ်လေ.......'
'ကြွေချင်သလောက်သာကြွေ....နွေကိုကို
တော့လာမထိနဲ့...လုံးဝဘဲ......'သူမစကားကြောင့် မင်းဆက်က သဘောတကျရီလေသည်။ မတက်နိုင်....
ခုမဆိုင်ပေမဲ့နောင်ဆိုင်လာမှာဘဲကို ခုကတည်း
ကအူတိုတယ်....။'ဟယ်လို.....'
ဖုန်းနှစ်ခေါက်ဝင်ပြီးနောက် တစ်ဖက်မှအသံ
ချိုချိုတစ်ခုထွက်ပေါ်လာလေသည်....။'ငါပါ....လေးညို့....'
'အင်း...ထူးထူးဆန်းဆန်းပါလား.....
ဘာကိစ္စလဲ...မိန်းမ....''ငါ နင့်ဆီလာမလို့လေ....အိမ်မက်...'
'ဟင်??တကယ်...!?နေပါအုံး
အရင်ခေါ်တုန်းကတော့ မလာဘဲ
ခုရုတ်တရက်ကြီး ဆိုလ်းကိုလာချင်တယ်
ပေါ့လေ.....မိန်းမ မရိုးသားဘူး.....'အတွင်းသိအစင်းသိဖြစ်သော သူငယ်ချင်းများ
ကို သူမလိမ်၍မရပါ...။'အင်း...ကိစ္စရှိလို့...လူတစ်ယောက်နဲ့
ရင်းနှီးချင်လို့လေ.....''ဟာ....ပြောစမ်းပါအုံး ခုချိန်ထိ
ဘယ်သူနဲ့မှမတွဲတဲ့နင်က ရင်းနှီးချင်တဲ့သူ
ရှိတယ်ပေါ့လေ.....ဟန်းဂုလူမျိုးဘဲလား...?''နောက်ပြောပြမယ်လေ...ခုကပြည်ပဖုန်းခေါ်
ဆိုမှုဆိုတော့ ဘေကုန်တယ်.....'