After 3 years of training and competition I finally graduated with a high grade and a full support from a Canadian foundation. They said that I already have my own condo unit in Philippines and it is fully paid.
The only problem that I have when I go back there was my job. Hindi naman pwedeng nakaasa lang ako sa sponsor ko.
Magtatanong nalang ako kila Anne kung may alam silang orphanage na naghahire.
Nung nakaraang linggo pa ako nakapag pack ng baggage ko kaya wala na akong ibang poproblemahin. Naisipan ko munang dalawin si Shan sa kabilang Village para makipagkwentuhan.
Maiiwan si Shan dito sa Canada dahil may pamilya na siya dito. Ang gago kasi nakabuntis agad pero okay lang at least may mapagtitripan na akong bata.
Nang makarating ako sa tapat ng bahay nila ah agad Kong nakita ang si Roxanne yung girlfriend niya.
"Hey!" I called her. Englishera siya kaya kaylangan mag English din ako.
"Oh Dan! You're here" Nag beso kami at sinamahan niya ako sa loob ng bahay nila.
"Where's Charles?" Umupo ako sa living room nila. It was a clean and nice living room everything is white and beige.
"He's upstairs, wait I'll call him" Tumango ako at naupo ng komportable sa sofa. Mamimiss ko to, dito kasi ako madalas tumambay pag bored ako sa bahay.
Muntik na akong makaidlip sa kakahintay sa mag ina. "Tita!" Charles yelled while running downstairs.
"Hey be careful!" I yelled back. Sinalubong ko siya sa baba ng hagdan, pagtalon naman niya akong Sinalubong.
"Ay ang bigat!" kunwaring reklamo ko. Nakakaintindi siya ng tagalog pero hindi siya makapagsalita dahil nabubulol siya since baby pa nga lang siya 2 years old palang.
"Hmp!" Nagtampo siya at pilit na kumakawala sa yakap ko.
"I'm just kidding!" Sabi ko at kiniliti siya. Nakakawala talaga ng stress ang bata pag mga ganitong edad palang.
"By the way, what brings you here Dan?" Roxanne asked. Umupo muna ako sa sofa at kinandong sila Charles.
"I'm flying back tomorrow" I said smiling. Nagulat siya sa sinabi ko at napatakip ng bibig.
"Really?!" Hindi maintindihan ang muka niya dahil muka siyang masayang natatae.
"Yap!" Sinakto ko talaga bukas dahil birthday ni Anne. Halos tatlong birthday din nila akong wala, nakakamiss sila.
Hinintay ko lang dumilim tsaka ako umalis kila Shan, hindi ko na siya Hinintay dahil late na ang uwi non.
Palabas na sana ako ng kotse ko nang mag ring iyon. Nagrerequest ng facetime sila Anne.
"Dan!" Bungad nila.
Sumandal muna ako sa trunk ng kotse ko bago sumagot sakanila.
"Bakit?"
"Uuwi ka right?" Tanong ni Anne.
"Yes" Sagot ko. Nagkatinginan silang dalawa ni Pauleen at mukang may problema. "Bakit? Ano meron?" Tanong ko naman.
"Kasi..."Putol na sabi ni Pauleen.
"Ha?" Inis na sabi ko. Bakit hindi pa sabihin agad.
"Wala na sila Ken at Lia" Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Anne.
"Ha? Bakit? Sayang naman" Malungkot na sabi ko. Naisipan kong pumasok na sa bahay dahil medyo nilalamig na ako sa labas.
"Nag cheat daw si Lia kay Ken eh" Mas lalo akong nagulat sa sinabi ni Anne. Parang hindi naman magagawa ni Lia yon. Sa pagkakakilala ko sakanya hindi siya ganong tao.
"San niyo naman narinig yan? Mga chismosa talaga kayo" Nakapasok na ako sa bahay at pabagsak na naupo sa sofa.
"baliw si Prince mismo nagsabi samin" Napailing nalang ako. Halatang walang magawa sa buhay tong mga to at kung ano ano na nasasagap.
"Tigilan niyo na yan bat hindi nalang kayo maghanap ng trabaho kesa sa kung ano ano pinagsasasabi niyo" Inend ko na yung call dahil maaga pa ko bukas.
Chineck ko muna ulit lahat ng gamit ko bago matulog. Finally I'm leaving.
BINABASA MO ANG
If We Happen (COMPLETED)
Dla nastolatkówHow far will you go just to be with him? How much can you ignore all the pains just to be with him? How much do you love him to do all the stupid things you'll regret? (A/N) photo not mine. Credits to the rightful owner. 7/8/2020