တစ္ခုေသာေဆာင္းဦးရဲ႕ညေနခင္းတစ္ခုမွာ အဓိပၸါယ္မဲ့ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေငးေမာ၍ သူငိုေနမိသည္
သူဒီလိုျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတာၾကာၿပီး မည္သူမွသူ႔၏အနားမ႐ွိခဲ့ မားမားမတ္မတ္ေ႐ွ႕ေမွာက္အျမဲ႐ွိေနေပးပါ့မယ္လို႔ေျပာခဲ့တဲ့သူဟာ နီးေနပါလ်က္ႏွင့္ တျဖည္းျဖည္းေဝးေနၾကရၿပီ ေပးခဲ့ေသာဂတိမ်ားသည္လ်ွင္ပင္ ေလႏွယ္ ေမ်ာလႊင့္ေပ်ာက္ပါးကုန္ၾကၿပီး
ဒီလိုပါပဲသူနာက်င္ေနေပမယ့္ ဒီလက္ကိုမလြတ္ႏိုင္သည္မို႔ သည္းခံနိုင္သည့္အခ်ိန္တစ္ခုအထိျဖင့္ ဆက္႐ူးခ်င္ပါေသးတယ္
အခ်ိန္ကာလတခုကသူ႔ကိုသိပ္ဂ႐ုစိုက္ဖူးေသာ ေႏြးေထြးခဲ့ဖူးေသာ လူသည္ သူ႔အားတျဖည္းျဖည္းႏွင့္တြန္းဖယ္ေလၿပီးျဖစ္သည္
သူကသံသယသိပ္မ်ားလြန္းသည္ သူတို႔မၾကာခဏစကားမ်ားၾကသည္ တတိယလူေၾကာင့္ ဒီလိုသူ႔အေပၚေအးစက္လာျခင္းကိုသူသိပ္မုန္းသည္
ဒီေန႔သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေလးႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ သူတေယာက္တည္း
တေယာက္ေသာသူကမွတ္မိပါ့မလားေတာင္မေသခ်ာပါ သူအရမ္းပင္ပန္းေနၿပီး
....
"Wu Yifan ဒါ ဒါ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ"
စိတ္အလံုးစံုကိုေလ်ာ့ခ်ကာ အိမ္အျပန္ ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းကေရာက္ေရာက္ခ်င္းကိုေဆာင့္ႏွင့္ထြင္းပလိုက္သလို ဧည့္ခန္းထက္ ကလူေနၾကေသာ သူ၏ခ်စ္ရေသာသူႏွင့္ တျခားေသာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ဒါကျဖင့္ေတာ္ေတာ္လြန္သြားၿပီး သူ႔သည္းခံႏိုင္စြမ္းကုန္ဆံုးေအာင္Wu Yifanကစြမ္းေဆာင္ေနျခင္း
"အာ ကေလး မဟုတ္ဘူးေနာ္မင္းထင္သလို ဒါကလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ပါ ဒီေန႔ျပန္လာတာေစာသားပဲ"
ေျဗာင္လိမ္ေျဗာင္စားဆိုတာဒါမ်ိဳးပင္ ခ်စ္လြန္းလို႔မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာကို ကန္းတယ္မ်ားထင္ေနသလား ခင္ဗ်ားရယ္
ခင္ဗ်ားပါးစပ္က ထြက္တဲ့နာမ္စားကိုေတာင္တျဖည္းျဖည္းရြံလာၿပီး ဒီေန႔ကိုေမ့ေနတဲ့ခင္ဗ်ားကို ေ႐ွ႕ဆက္ဘလိုရင္ဆိုင္ရပါ့
YOU ARE READING
Finally over.....but ( Zawgyi+Unicode)(completed)
Fanfictionအရာရာေမ့ၿပီးအသစ္ကျပန္စႏိုင္မယ္ထင္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးပဲ ႏွလံုးသားကဒဏ္ရာကေမ့ေပ်ာက္ဖို႔မလြယ္ေတာ့ ခက္လိုက္တာ ခင္ဗ်ားရယ္ အရာရာမေ့ပြီးအသစ်ကပြန်စနိုင်မယ်ထင်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးပဲ နှလုံးသားကဒဏ်ရာကမေ့ပျောက်ဖို့မလွယ်တော့ ခက်လိုက်တာ ခင်ဗျားရယ်
