Wu Yifan ႐ႈပ္႐ႈပ္႐ႈပ္႐ႈပ္လုပ္ထားသည့္မိန္းကေလး၏ေစခိုင္းခ်က္တဲ့လား မခံသာလိုက္တာ သူကျဖင့္ ခြဲခန္းဝယ္ အလူးအလဲ
ခြဲခန္းမွထြက္ကာ ကုတင္ထက္ျဖဴေလ်ာ့ေနေသာWu Yifanကိုသူနားမလည္ႏိုင္ အထူးသျဖင့္ဒီလူကသူ႔ကို နားမလည္ႏိုင္ေလျခင္းရယ္ဟု ခံျပင္းမိသည္
"Chan.......ကေလးငယ္"
အလန္႔တၾကားမိမိနာမည္ကိုတမ္းတကာ ႏိုးထလာသည့္ သည္လူသား မိမိမွာသူအနားမသြားရေသးခင္ ေဆးပိုက္တို႔ကိုဆြဲျဖဳတ္ကာ မိမိအားေထြးေပြ႔လာသည့္သူ သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ထက္ ေသြးစက္တို႔ကယိုဖိတ္လ်က္႐ွိသည္
"Wu Yifan ဖယ္ပါဦး "
တအင္းတြန္းေတာ့ျဖင့္ အသာအယာလြတ္ေပးလာသူ
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေတာ္ေသးတယ္ "
မိမိမ်က္ႏွာ ခနၶာကိုယ္အႏွံ႔စစ္ေဆးၾကည့္႐ႈကာ အိပ္မက္ေယာင္သူလို ည ည္းေနေလတဲ့လူ
"Wu Yifanလည္းသက္သာေနတဲ့ပံုပါပဲ ကြၽန္ေတာ္ျပန္လိုက္ပါဦးမယ္ Wu Yifanမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ေခၚထားေပးပါတယ္"
"မ မဟုတ္ဘူးေလ "
"ဘာလဲWu Yifan"
"ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ဆို ကေလးေျပာတာေလ ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္ဆို"
"အဲ့တာဘာမ်ားမွားလို႔လဲ"
"ဒါဆိုကိုယ့္ကို ထားခဲ့ၿပီးဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ခက္တာပဲ ခင္ဗ်ားရယ္ ခ်စ္တယ္ပဲေျပာတာေလ ျပန္လာမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္မေျပာမိခဲ့ဘူး"
လက္ေကာက္ဝတ္ထက္ဖမ္းဆြဲထားေသာသူ႔လက္တို႔ကအားေပ်ာ့လာခဲ့သည္ သူ႔ရဲ႕ပံုစံက ခပ္ေတြေတြေလး
"ခြင့္ျပဳပါဦး"
လက္တို႔ကိုျဖည္ခ်ကာ သူထြက္လာလိုက္သည္ သူကခ်ည္းေက်ာခိုင္းလာရေပမယ့္လို႔ သူကခ်ည္း နာက်င္ေနရသလိုပင္ ေဝးေနရတာေတာင္နာက်င္ေနရတယ္ ေနာက္တစ္ျကိမ္နီးကပ္လြန္းသြားၿပီးမွ ထပ္မံနာက်င္ရပါက သူရပ္တည္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ
ေနာက္ေန႔မ်ားတြင္ Chanyeol ေဆး႐ုံသို႔မသြားျဖစ္ပါ ကိုယ့္အစားဝင္ခံသည္ဆိုေသာ္လည္း သူ႔အ႐ႈပ္ႏွင့္သူထိသည္ဟုသာ မွတ္ယူလိုု္က္သည္
YOU ARE READING
Finally over.....but ( Zawgyi+Unicode)(completed)
Fanfictionအရာရာေမ့ၿပီးအသစ္ကျပန္စႏိုင္မယ္ထင္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးပဲ ႏွလံုးသားကဒဏ္ရာကေမ့ေပ်ာက္ဖို႔မလြယ္ေတာ့ ခက္လိုက္တာ ခင္ဗ်ားရယ္ အရာရာမေ့ပြီးအသစ်ကပြန်စနိုင်မယ်ထင်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးပဲ နှလုံးသားကဒဏ်ရာကမေ့ပျောက်ဖို့မလွယ်တော့ ခက်လိုက်တာ ခင်ဗျားရယ်
