မနက္မိုးလင္းလို႔ေနမင္းႀကီးကလည္းေလာကတစ္ခြင္ကို္အလင္းေပးေနၿပီ။အိမ္ေတာ္မွာလည္းလူသားအေပါင္းအလုပ္ကိုယ္စီနဲ႔သြားလာလုပ္ကိုင္ေနၾကသည္။
အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့အလုပ္သမားေတြထဲမွာbaekလဲအရင္အတိုင္းမနက္စာကိုျပင္ဆင္ေနတယ္။
စားပြဲခံုရွည္ႀကီးေပၚမွာမနက္စာစံုလင္စြာနဲ႔အရက္နာက်ရင္ေသာက္တဲ့ဟင္းခ်ိဳပန္းကန္လွလွေလးကလည္းYeolနဲ႔မင္ဟီအတြက္baekခ်က္ျပဳတ္ေပးထားတယ္။
"အား......ေခါင္းကိုက္လိုက္တာ"
နထင္နွစ္ဖက္ကိုဖိၿပီးနိုးထလာတဲ့Yeolေလေအးေအးတိုက္ခတ္ဒဏ္ေၾကာင့္သူရဲ႕ခႏၲာကိုယ္ကိုယ္ျပန္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါအ၀တ္အစားေတြဘာတစ္ခုမွမရွိတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္
ထို႔ေနာက္yeolအခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္စဥ္းစားတယ္။ဘယ္လိုမွမရေပ။
(မေန႔ကဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ။ငါ....ဘာတစ္ခုမွမမွတ္မိေတာ့ဘူး)
မေန႔ကဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကိုအမူးလြန္ေနတဲ့Yeolဘာတစ္ခုမွမသိေတာ့ေပ။နိုးလာထဲကေဘးမွာဘယ္သူမွရွိမေနတာေၾကာင့္ေမးဖို႔ရန္လူလဲမရွိျဖစ္ခဲ့ရသည္။ႀကိဳးစား၍စဥ္စားျပန္ေသာ္လည္းဘာတစ္ခုမွထြက္မလာေသာေၾကာင့္ဆံပင္ကိုသာစိတ္ရႈတ္ရႈတ္နဲ႔ထိုးဖြ၍ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္လာခဲ့တယ္။
...........
"အား......ဗိုက္ဆာလိုက္တာ။ဘယ္နွစ္နာရီရွိၿပီလဲ။"
ေစာင္ထုတ္ထဲကေနဗိုက္ဆာေနေၾကာင္းအသိေပးကာနိုးလာျပန္တဲ့မင္ဟီ။မေန႔ကအမူးလြန္၍ခ်ယ္သထားတဲ့မိတ္ကပ္ေတြဘာတစ္ခုမွမဖ်က္ခဲ့တာေၾကာင့္မ်က္ေတာင္ေကာ့ေဆးကေဆးမဲေတြကမ်က္လံုးတစ္၀ိုက္မဲေနကာဆိုးထားတဲ့နႈတ္ခမ္းနီကလဲနႈတ္ခမ္းေဘးတစ္၀ိုက္မွာျပန္႔က်ဲလ်ွက္၊ပြစာက်ဲေနတဲ့ဆံပင္တစ္ထံုးနွင့္၊ပါးေပၚကအတန္းလိုက္ရွိေနတဲ့သေရစီးေၾကာင္းႀကီးကအထင္းသား။
ေရွးလူႀကီးေတြရဲ႕စကားအရမိန္းကေလးေတြရဲ႕အလွစစ္ကမနက္ခင္းအိပ္ရာထတဲ့အခ်ိန္တဲ့။
ထို႔ေၾကာင့္ဆိုရိုးစကားအတိုင္းလွပစြာနိုးထလာတဲ့မင္ဟီတစ္ေယာက္မ်က္စိႀကီးစံုမွိတ္ကာေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ေလ်ွာက္သြားေလသည္။
ESTÁS LEYENDO
အမုန္းၾကားကခ်စ္ျခင္း..(Completed)
Fanficငါမင္းကိုအရမ္းမုန္းတယ္baekhyun.. ကြၽန္မကေတာ့.yeolရဲ႕အမုန္းၾကားမွာခစားရေပမဲ့ Yeolအမုန္းၾကားထဲမွာခ်စ္မိေနၿပီသခင္..Paek chanyeol
