قوة توأم

part 12

part 12

انفجرت نتالى فيهم بصوت عالى اتى على اثره الجميع : عايزنى اقول ايه ولا ايه..... هاااا.... اقول ان ابويا وامى ماتوا واحنا لسة صغيرين... واللى قاتلهم همو سلمان الكلب..... عايزنى اقولك انى فضلت شهرين قاعدة فى اوضتى مش باكل ولا بشرب الا قليل ومش بتكلم.... عايزنى اقولك ان احنا حلفنا لنطلع عين سلمان ونرفع اسمنا فى العالى ونخلى اللى يسمع اسمنا بس يترعب..... عايزنى اقولك انى كل يوم نار الانتقام بتزيد فى قلبى اكتر واكتر..... عايزنى اقولك ان احنا شيلنا حمل تقيل اووى على اكتفنا واحنا لسة صغيرين.... عايزنى اقولك انى شوفت ابويا قدامى وهو بيموت ويقولى هاتيلى حقى.... عايزنى اقولك ان اهلنا... اللى من لحمنا ودمنا اتخلوا عننا فى ثوانى عشاان الورث اتكتب كله باسمنا...... عايزنى اقولك ان احنا مقطوعين من شجرة ولا عيلة وولا اهل.... عايزنى اقولك انهم عشان الفلوس اول مايعرفوا اللى وصلنا ليه هايجى يترجونا نسامحهم.... كل ده عشان ايه شوية فلووووس مالهاش لازمة فى الحياة اساسا..... عايزنى اقولك ان قلبى مات مع ابويا وامى.... والطفلة المرحة اللى بتحب الضحك والمقالب بقيت قاسية وباردة وعندها جبروت مش عند حد..... ثم اكملت بانهيار: عاوزنى اقولك ايه ولا ايه.... عايزنى اقولك ايه ولا ايييييه مسحت تلك الدموع على وجنتيها بشدة وقسوة وقالت ببرود: اديكوا سمعتوا اللى انتوا عايزينه.... استريحتوا كده... ياريت ماحدش يتدخل فى اللى احنا بنعمله.... مش محتاجين شفقة ودخلت الى القصر وصعدت لغرفتها
نتاشا:خلاص استريحتوا.....يلا اديكوا سمعتوا اللى شوقكوا هايموتكوا عليه عايزين حاجة تانية....ياريت كفاية لغاية هنا وبس وماحدش يتدخل فى حياتنا الشخصية تانى
وصعدت الى شقيقتها
نظر الجميع الى بعضهم البعض ثم استاذن حازم وسيف وسالى ورجعوا الى منزلهم بينما حزن صلاح وجنى ويوسف على الفتاتين بينما فهد ورعد وشذا شعروا بالحزن والشفقة عليهم
فى الاعلى
دخلت نتاشا الى غرفة نتالى راتها جالسة على السرير وشاردة فى نقطة ما جلست نتاشا بجانبها وضمتها وعندما ضمتها نزلت تلك الدموع المتحجرة التى لا انزل الى فى حضن توامتها
نتاشا وعيناها تدمع: ايه يا لولو ليه الدموع دى وبعدين احنا يعنى هانيجى فى الاخر ونضعف... لازم نكنل مشوارنا للاخر... وناخد حق ابونا وامنا..... تعرفى يانتالى... انا بحمد ربنا اوووى انو سابك... لانى من غيرك ولا حاجة وكان زمانى مت بعدك... عمرى ماكنت هاوصل للى احنا وصلناله لوحدى... دايما انا كنت بقويكى وانت كنت تقوينى.... كنا دايما مع بعض ومابنسبش بعض ورايحين جاين مع بعض...... وصلاح وجنى عوضونا كتييير.... كتيير اوووى... عشان مايحسسوناش ان احنا ايتام.... كانوا بيعاملونا زينا زى يوسف بالظبط.... وبيهتموا بينا زى ماما وبابا بالظبط.... وانا بحمد ربنا ان احنا ماعشناش مع اهلنا... لان كان زمانهم دلوقتى استغلونا.... وبعدين بقى احنا شعارنا ايه؟
ابتسمت نتالى على كلام شقيقاها ورددوا سويا:
نحن التوأم الذى لا يغلب
نحن من صنعنا انفسنا بانفسنا
نحن من اصبح الجميع يهاب من اسماءنا
نحن قوة لا تتاثر
نحن من اقسمنا على ايتاء حق والدينا
نحن من ركعت لنا الاسود والذئاب
نحن من اخفينا الحزن من اعيينا
نحن معا قوة توام
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ابتسموا لبعضهم البعض ثم قالت نتالى:عايزة انام فى حضنك النهاردة
نتاشا:والله كنت لسة هاقول...يلا اتاخرى بقى كده يا اخوتشى المساحة واسعة على فكرة
ضحكت نتالى بشدة على شقيقتها التى تبدل حالها من الحزن للفرح والضحك وناموا معا بابتسامة هادئة تزين ثغرهما ويفكرون فيما يخبه لهم القدر
فى الصباح التالى
استيقظ نتالى ونتاشا على صوت عالى بالغرفة
وجدو فهد ورعد وشذا ويوسف واقفون امامهم
نتالى:فى ايه
يوسف:ده بدل صباح الخير
نتاشا بملل:اخلصوا...قومتونا من نومة مريحة للاعصاب
رعد بمرح:اصل احنا عاملين ليكم بروجرام هااايل
نتالى:بروجرام ايه ده بقى ان شاء الله
فهد:انتوا لسة هاتسالوا قوموا
واخذوا بايديهم حتى ينزلوا للاسفل
نتاشا:طب استنوا نغير طاه
شذا:خمس دقايق بس...اخلصوا يلا
نتالى:اقسم بالله هبل
شذا:صدقتى...اهلثوا يلا بقى
نظر نتالى ونتاشا الى بعضهم البعض بقلى خيلة ودخلوا وابدلوا ثيابهم وتوجهوا للاسفل
فى الاسفل:
نزلوا وراوا الجميع جاهزون للخروج
نتالى:على فين ان شاء الله
شذا بمرح: الله... مش قولنا بروجرام هايل
نتاشا:ايوه يعنى فين
رعد:اعتبروها مفاجاة
نتالى:بمناسبة؟
فهد:هاتعرفوا يلا بس
يوسف:ماتخلصونا بقى يا اخونا الله
نتاشا:اخرس يلا
يوسف:اخرس يلا!!.....اه فى تربيتى الزبالة
نتاشا:طب يلا يا اخويا...اما نشوف رايحين فين