Sorry ➳ Vmin Texting

0.9

Taetae95: Selam Jimin.
Şey...
Nasılsın?
Dün anlattıklarım...
Sana bunları hatırlatmaya hakkım yoktu.
Üzgünüm.
Bunları hatırlaman seni daha kötü yapar.
Yine yanlış yaptım.
Yine hata yaptım.
Üzgünüm...
Dün, nerede kalmıştım?
Hah, hatırladım.
O günden sonra sınıfa gelmedin Jimin.
Okulunu değiştirmiştin.
Bunu yapmakla en doğru kararı vermiştin.
Bizim gibi iğrenç insanların yanında kalmamalısın.
Ben de o günden sonra herkesle iletişimimi kesmiştim.
Zaten kimse benimle konuşmaya çalışmıyordu.
Çünkü o lanet çocuklar yaptıkları şeyin suçunu bana atmışlardı.
Sanki pantolonunu ben çıkarıyormuşum gibi anlattılar.
Ah bu arada yanlış anlamanı istemem.
Onlar o olayı senin erkek olduğundan emin olmak için yapmışlar.
Yine de bu doğru değil.
Herneyse.
Sonuç olarak insanlar benden iğreniyordu.
Düşüncelerini değiştirmek istemedim.
Çünkü sana kötü şeyler yapmıştım ve bunu hak etmiştim.
O günden sonra kafam hep sıradaydı.
Kimseyle konuşmuyordum.
Annemle bile.
O da o olaydan sonra-ki sana o şeyleri benim yaptığımı sanıyordu- benimle hiç konuşmadı.
Sıradan şeyler söyledi hep.
Kahvaltıya gel, yatma vakti gibi gibi.
Kimseyle konuşmaya konuşmaya sanırım asosyal olmuştum.
İnsanların yüzlerine bakamaz oldum.
Başım hep yere eğik gezdim.
Hala daha biraz öyleyim.
Bunlar sana yaşattıklarımın bedeli Jimin.
Ve ben hala bedeli ödemiş sayılmam.
Bundan kat ve kat daha fazlası olmalı.
Anca öyle ruhum huzura kavuşur.
Şimdilik de bu kadar Jimin.
Gidip sanırım kafamı dağıtacağım.
Anca öyle rahatlarım.
Görüşürüz.
Ve bir kez daha üzgünüm.
[Gönderildi]

[Taetae95 çevrimdışı]

[Görüldü]

Parkjim yazıyor...

Parkjim: Ben...
[Silindi]

Parkjim: Bunları senin yaptığını sanmıştım.
[Silindi]

Parkjim: Pantolonumu çıkaranın sen olduğunu sanmıştım.
[Silindi]

Parkjim: O zamanı doğru dürüst hatırlamıyorum.
[Silindi]

Parkjim: Bunca yıl seni suçladım...
[Silindi]

Parkjim: Bende özür dilerim Taehyung.
[Silindi]

Parkjim: Ama bunları sana söyleyecek cesaretim yok.
[Silindi]

Parkjim: Üzgünüm...
[Silindi]

[Parkjim çevrimdışı]