Sorry ➳ Vmin Texting

1.4

Taetae95: Selam Jimin.
Hikayemin sonlarına geliyoruz.
Seninle geçirdiğimiz zamanın da sonları.
Dinlemeye hazır mısın?
O sabah ilk kez aynaya baktım.
Gerçekten çok kötü görünüyordum.
Ve süslenmeye karar verdim.
Sana iyi gözükmek istedim.
İşim bitince aynaya tekrar baktığımda şok olmuştum.
Ergen Taehyung çok yakışıklı olmuştu.
Bir süre inanamadım.
Daha sonra geç kaldığımı fark edip okul gittim.
Seni yine sıranda gördüm.
Gözlerimiz uzun bir aradan sonra ilk kez buluşmuştu.
Sende şaşırmış gibiydin.
Utancımdan daha fazla yüzüne bakamadım ve sırama gittim.
Birkaç tenefüs yanına kadar gelip seninle konuşmaya çalıştım ama başarılı olamadım.
Daha sonra öğle arasında artık söylemeye karar verdim.
Çok heyecanlıydım.
Çünkü sana sadece gerçekleri söylemekle kalmayacak sana olan hislerimi de söyleyecektim.
Evet, bunu büyükannem sayesinde fark etmiştim ve söylemem gerektiğini düşündüm.
Red de etsen sorun değildi benim için.
Sadece bil istedim.
Ve öğle arasında bahçeye çıktım.
Yemek yememiştim ve açtım.
Camdan seni bir bankta otururken görmüştüm.
Bu benim için en iyi fırsattı.
Kalbim aşırı derecede hızlı atarken utançtan başım yere eğik bir şekilde sana ilerledim.
Yanına gelince başımı kaldırdım fakat...
Fakat yanında bir kız vardı Jimin.
Ve elini tutmuştu.
Bir süre şaşkınca birleşik olan ellerinize baktım.
Daha sonra gözlerimi gözlerine çıkardım.
Sende bana bakıyordun.
Orta okulda baktığın gibi.
İfadesiz suratınla.
O an eskiden düşündüğüm bir şey aklıma geldi.
'Artık özür dinlemenin ne anlamı var ki?' demiştim.
Nasıl olsa beni affetmeyecektin.
Affetmezdin.
Yıllar önce yaşanmış bir olay için şimdi özür dilesem ne yazar.
Zaten bunu o kadar umursuyormuşsun gibi görünmüyordun.
Belki de yaşananları çoktan unutmuştun.
O yüzden vaz geçtim.
Sahte bir şekilde gülümsedim.
Gözlerim doldu.
Sonuçta sevdiğim kişiyi kaybetmiştim.
Yıllar önce hemde.
Özür dilemem hiçbir şeyi değiştirmeyecekti.
Elimdeki sana yazdığım mektubu sıktım.
Bütün üzüntümü, acımı ondan çıkarmak ister gibi sıktım.
Bu mektuba gerçekleri yazmıştım.
En başından başlayıp sana yaptığım şeylerin altındaki gerçekleri.
En son da sana karşı neler hissettiğimi yazdım.
Ama onları maalesef okuyamayacaktın.
Üzgünüm.
Mektubu sana veremedim.
Ve arkamı dönüp öylece uzaklaştım.
Bir daha dönmemek üzere.
Ah eğer ondan sonra ne oldu diye soracak olursan anlatayım.
Annemle Seoul'e taşındık.
Orada yeni bir liseye geçtim.
Normal bir hayatım vardı.
Yine pek arkadaşım yoktu.
Part time işe başladım.
Anneme yardımcı olabilmek umuduyla.
Şimdi ise üniversiteye gidiyorum.
Psikolog olmak istiyorum.
İnsanlara yardım etmek için.
Umarım bu işi düzgünce yapabilirim.
Sana o gün 'üzgünüm' diyemediğim için pişmandım.
Bu yüzden bir zamanlar başkalarından aldığım bu numarana yazmak istedim.
İçim biraz daha rahatladı Park Jimin.
Teşekkürler.
Ve üzgünüm.
En başından senden özür dileyemediğim için.
Kendine iyi bak olur mu?
[Gönderildi]

[Görüldü]

Parkjim yazıyor...

Parkjim: Gördüm.
Seni o gün gördüm.
Elindeki mektupla.
Ne olduğunu merak etmiştim.
Sana sormak istedim.
Ama gittin Taehyung.
Soramadan gittin.
Keşke o mektubu o gün bana verseydin.
Belki o zaman herşey daha iyi olurdu.
Belki...belki beraber olabilirdik.
Ama sen gittin.
Korktun.
Tıpkı orta okulda korkup benden özür dilemediğin gibi.

Taetae95: Biliyorum.
Mesajları silme.
Çoktan gördüm.

Parkjim: Sen, nasıl?

Taetae95: Birkaç mesajını görmüştüm önceden.
Ama bozuntuya vermek istemedim.

Parkjim: Anlıyorum...

Taetae95: Haklısın.
Belki de mektubu vermeliydim.
Haklısın.
Korktum.
Ama artık bunun bir önemi yok değil mi?
Sana söyledim.
Artık birlikte...

Parkjim: Evleniyorum Taehyung.
[Görüldü]

Taetae95: Ah anlıyorum.
Zaten olması gereken buydu.
Değil mi?

Parkjim: Evet.

Taetae95: O zaman sana mutluluklar.
Umarım güzel bir hayatın olur Jimin.
Çocukluğunu sana zehir ettim ama umarım bundan sonraki hayatın güzel geçer.

Parkjim: Umarım...
Eğer istersen, düğüne gelebilirsin.

Taetae95: Bilemiyorum...

Parkjim: Özür dilemek için geç kalmış olabilirsin ama en azından mutluluk dilemek için geç kalma.

Taetae95: Pekala.
Deneyeceğim.

Parkjim: Saol Taehyung.

Taetae95: Ne için?

Parkjim: Geç de olsa bana gerçekleri söylediğin için.

Taetae95: O zaman bende teşekkür ederim Jimin.
Geç de olsa beni dinlediğin için.

Parkjim: :)

Taetae95: :)

Parkjim: O zaman sonra görüşürüz?

Taetae95: Görüşürüz Jimin.
Görüşürüz...

[Parkjim çevrimdışı]

Taetae95: Herşey sonunda yoluna girdi.
[Silindi]

Taetae95: Ama bu göz yaşları neden hala akıyor?
[Silindi]

Taetae95: Neden hala canım yanıyor Jimin?
[Silindi]

[Taetae95 çevrimdışı]