" ဘုတ္..... !! " " အင့္.... !! "
ေလ့က်င့္ေရးကြင္းကေနဦးရီးေတာ္ရဲ႕နန္းေဆာင္
ထိသူ႔ကိုေပြ႔ခ်ီလာတယ္....။ဒါေပမ့ဲအခန္းထဲေရာက္
ေရာက္ခ်င္းလူကိုေမြ႔ယာေပၚညင္ညင္သာပစ္ခ်လိုက္
တာ အင့္ ခနဲပဲ.....။တကယ္ညင္သာတာေတာ့မ
ဟုတ္ဘူး ရြဲ႔ေျပာတာ......။ေအာက္ကေမြ႔ယာမဟုတ္
ပဲေက်ာက္ျပားသာဆိုရင္ေလ ေ႐ွာင္းေလး တို႔အတြင္းေၾကဒဏ္ရာနဲ႔အိပ္ရာထဲတစ္ပတ္ေလာက္လဲေန
ရမွာ.......။
" ေပး....ေျခေထာက္...."
" ဟမ္....ေအာ္....အင္းအင္း...."
႐ုတ္တရက္နားမလည္ေသာေၾကာင့္အူတူတူေလး
ျဖစ္ေနတဲ့သူ႔ရဲ႕ေျခေထာက္ကိုဦးရီးေတာ္ဆြဲယူကာ
သူ႔ရဲ႕ေပါင္ေပၚတင္ထားလိုက္တယ္.....။ေနာက္ၿပီး
ဝတ္ရံုးကိုေပါင္အရင္းနားထိဆြဲလွန္ၿပီးနည္းနည္းနီ
ေနတဲ့ဒူးေခါင္းနားကိုလက္ညိဳးေလးနဲ႔ေဆးလိမ္းေပး
ေနတယ္.......။
ေဆးကအပူမဟုတ္ပဲေအးေအးေလးျဖစ္ေနေသာ
ေၾကာင့္ဒူးေထာက္ထားလို႔နာေနတဲ့ေနရာေတြ
ေတာင္ေၾကာက္ပ်က္ငွက္ေပ်ာက္....။ဦးရီးေတာ္က
ေတာ့ထံုးစံအတို္င္းမ်က္ႏွာေသနဲ႔ပဲသူ႔ရဲ႕ဒူးေခါင္းကို
စူးစူးၾကည့္ေနတယ္.....။ေမြ႔ယာကေႏြးတာေရာဒူး
ေခါင္းကိုဖြဖြေလးပြတ္ေပးေနတဲ့ဦးရီးေတာ္ရဲ႕အထိအ
ေတြ႔မွာေ႐ွာင္းေလးရဲ႕မ်က္လံုးေတြကေမွးစင္းၿပီးအိမ္
မက္ကမာၻထဲပစ္ဝင္သြားတယ္......။
" အမေလးဟ့ဲ....ဝမ္ရိေပၚတို႔မ်ားေနာ္ေျပာေတာ့
ျဖင့္မခ်စ္ဘူးမခ်စ္ဘူးနဲ႔ေဆးေတာင္တကူးတကလိမ္း
ေပးေနတယ္....."
ခါးမွာခ်ည္ထားတဲ့ဂါဝန္စကိုျဖည္ခ်ၿပီးေဘးနားကနီး
ရာခံုေပၚကိုေျခေထာင္ပါတင္ၿပီးဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။
စားပြဲကမုန္႔ေတြကိုပါးစပ္ထဲအတင္းထိုးထည့္ေနတဲ့
သူ႔ကိုရိေပၚကေခါင္းခါကာစိတ္႐ုွပ္စရာလိုမ်ိဳးၾကည့္
ေနတယ္.....။
သူကလဲႏႈတ္ခမ္းကိုမ့ဲရြဲ႔ျပၿပီးပန္းသီးေတြကိုတႂကြပ္
ႂကြပ္နဲ႔ကိုက္စားျပေနေတာ့ဝမ္ရိေပၚရဲ႕မ်က္လံုးက
ျပဴ းၿပီးသူ႔ကိုလာၾကည့္တယ္.....။
ANDA SEDANG MEMBACA
Oh! My Crown Prince
Fiksyen PeminatWang Yi Bo & Xiao Zhan Yizhan❤💚 " ဦးရီးေတာ္....ဦးရီးေတာ္က ဘာလို႔သားရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း ကိုနမ္းတာလဲ " " နားညီးလို႔ပါးစပ္ပိတ္ေပးတာ"
