een nieuw avontuur in de toverweereld. kan Esmee severus pijn genezen? en severus de haren?
DISCLAMER: geen snape lovestory. en alle rechte gaan naar J.K Rowling behalven de genen die ik heb verzonnen natuurlijk.
- Esmee ❤❤❤
"Sorry" ik kijk seve-snape aan, zijn ogen staan gepijndicht. "I-ik..." Hij blijft op zijn worden haken en een snik komt zijn keel uit. Ik loop rustig op hem af en sla mijn armen om hem heen. "Je bent vergeven je kan er niks aan doen." Snape legt zijn hoofd op mijn schouder en er komen nog meer sniks uit." "Sss... het komt wel goed." Fluister ik hem toe ik kan gewoon niet zoon sterke man uitmekaar zien vallen. " I-ik weet gewoon nie-et hoe ik hier mee om moet gaan." Ik draai langzaam cirkels op zijn rug en fluister nuteloose woorden in zijn oor. "...ooit komt het goed..je kunt altijd op mij rekenen."
~een heleboel minuten en woordtjes later~
"Zullen we naar binnen gaan anders denkt iedereen dat we ontvoerd, vermoord of gegijzeld zijn." Snape was al een paar minuten gestopt met huilen en er kwam een schokkerige lach uit zijn keel, het klonk alsof hij al 20 jaar niet gelachen heeft wat mij dan ook weer niet zou verbaast. Voorzichtig haal ik mijn armen van zijn rug en bedenk ik me opeens iets geweldigs. "Oke ik kan ons nu naar de ziekenhuis vleugel brengen of ik stuur een patronus naar voren en we bewaren de vragen voor morgen. "Dat laatste klinkt heel aantrekkelijk." Zij hij een beetje verbaast, hij moest er waarschijnlijk aan wennen dat ik aardig wat spreuken ken. "ECPECTO PATRONUM" een beeldschone draak vliegt uit mijn staf.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Foto draak patronus)
Sev-snape kijkt mij verbaast aan. Ik trek mij er niks van aan en zeg tegen nino (zo heb ik hem genoemd) " zeg tegen professor dumbledore dat Esmee en professor snape naar onze slaap vertrekken gaan en allen vragen morgen op ons mogen worden afgevuurd." Ik kijk nino na en draai naar snape. "Nou professor zullen we dan maar." Hij knikt en we lopen samen richting school.
