- Çok güzel görünmüyor mu?
- Evet öyle. Yakamoz deniliyordu buna değil mi?
- Aslında değil.
- Nasıl yani?
- Doğru bilinen bir yanlış.
- Peki bir adı var mı bu durumun.
- Var tabi.
- Biliyor musun?
- Biliyorum.
- Hani madem biliyorsun acaba benimle...
Merhaba canım okurlarım. Gerçi bu hikayede fazla okurum yok ama olsun elbet bir gün daha fazla kişi okuyacaktır buna inanıyorum. Neden böyle bir şey yazıyorum açıklayayım.
Okuyanların bildiği üzere neredeyse 2 aydır bölüm atmıyorum. Çünkü yazamıyorum. Wattpadi silmek zorunda kaldım ve biraz da internet sorunundan dolayı yeni bölümler yazamadım. Oysa çok büyük bir hevesle başlamıştım bu kitaba.
2 aydır wattpad kullanmadığım için ne yazdığımı bile unutmuştum açıkçası. İşte bu yüzden ilk bölümden başlayıp tekrar okudum. Zaten 3 bölüm olduğu için çok da problem olmadı. Neyse işte bölümleri okuyup 3. bölümün sonuna geldiğimde bir sinir patlaması yaşadım. Neden mi? Ulan öyle bir son vermişim ki bölüme şimdi nasıl devam edeceğimi bilmiyorum. Hatırlatayım son cümleyi ,,
Anahtarımı bulup kapıyı açtığımda gördüğüm şey karşısında tepkisizdim.
Kim bilir bu bölümü yazdığımda diğer bölüm için aklımda nasıl bir senaryo vardı. Abi gram hatırlamıyorum. Böyle bir sona mantıklı bir devam bulabilirsem tekrar bölüm atmaya başlayacağım.
Umarım bulurum. Dua edinn.
Bu kitap böyle bitemezz...
He bu arada bu bölüm fazla gereksiz olmasın diye bazı karakterler için fotoğraf koyacağım...
Bengi Gökay
İnci Alacan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salih Demirci
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Koray Aydın
İnşallah bölüm yazabilirim. Çok amin. Görüşmek üzere...
