Anástasi

Chapter 18

Jaydee's POV

Dumating kami don sa tinatambayan ko dati, at first walang nag sasalita samin, matagal tagal din kaming naka tikom ang bibig

Binabalot kami ng katahimikan "We should find a shelter soo-" hindi ko natapos yung sasabihin ko nung humarap sya sakin ng may ngiti

"Lets stay here" sabi nya sakin.

"Why?" That chella girl, Erick, kenjie and even dea. They probably dead. Sinasabi ba nyang wala na syang rason?

"If i die here. Then my sins would vanish in this world, but if you remain, then parang wala lang."

"Is that it?" Tanong ko sa kanya. Lumapit naman ako sakanya, hindi ako huminto sa tapat nya. Dumiretso ako sa nasa likudan nya "a church without a God. You can offer your prayer here to any God, Deities, or even demon"

Binaba ko sa parang altar ang Pocket knife na lagi kong gamit. "This knife, eto yung gamit ko nung nag laslas ako." Ngayon ko lang napansin yom

"You can offer your prayers here?" Lumapit sa tabi ko si Lena. Tango ang sinagot ko sa kanya.

Lumuhod sya don at pinag dikit ang mga palad. "God, Demon, or any other deities. Please Save me, Save us"

Tumingin ako sa labas at napansin na malapit na ang apoy samin.

"They don't need to save us. They don't need to forgive us. Nung naging ganto tayo, nawalan na sila ng karapatan satin."

Bulong ko, sapat na yon para madinig nya

"Are you saying we should live?" Tumayo sya mula sa pag kakaluhod at humarap sakin

"Live for the sake of living" sabi ko "who cares if we kill in that process, no one can judge us"

"Its not that i want to live, it just that i dont want to die again" sabi nya sakin ng may luha sa mata

"Then think, would you live, or would you die? I support you. Don't worry" mas nag tutubig ang mga mata nya kaya lumapit ako sa kanya.

Ibinaba ko ang katawan ko para mapantayan sya "ang liit mo" biro ko

"Sorry ah? 15 years old palang katawan ko ng namatay ako eh" natawa kaming dalawa sa sagot nya

Bumalik ang pagiging seryoso ko at nag salita ulit "If you can't answer now, then ako ang sasagot para sayo. Live." Niyakap nya ako at nag iiyak

I can't feel the warmth of her body, I can't feel her heart beat. We're the same. But, i know. Sa mga oras na to, we're still alive.

"Wala akong paki kung gano katagal, wala na komg paki kung ano haharapin natin. Ang alam ko lang hindi kita iiwanan." Bulong ko sa tenga nya "di ba sabi nila, walang forever?"

"Ano? Tayo mag papatunay ng may forever?" Sagot nya sa tanong ko, parehas nanaman kaming natawa sa naisip kong yon "saglit mo palang ako nakilala, wag mong sabihin na may gusto ka na sakin?"

"Ano ako? Child abuse?" Tanong ko sakanya

"Ako yung child abuse kung titignan mo sa edad natin." Sagot nya don.

Tinignan ko sya sa mga mata nya, the endless darkness in her eyes are somewhat beautiful.

"Honestly, i think I'm interested on you"

Hindi na nya nasagot ang sinabi ko ng nag bukas bigla yung pinto. "Lucky" bulong ko, parang sinasabi ko kasi sakanya, na gusto ko sya.

"Meron pa Dito!" Napatingin ako sa dalawang katawan na naka bagsak sa mga lupa.