Anástasi

Chapter 9

Jaydee's POV

"You look like a shit" komento ng tatay ko ng umuwi ako ng umaga.

"Yeah right" sagot ko at nag lakad papuntang kwarto.

Wala pa kong tulog, sa mga naganap kanina ay hindi ko na naalala na kaylangan pa nga palang matulog ng tao.

Nahilata agad ako pag pasok ko sa kwarto. Hindi ko namalayan na naka sunod pala ang tatay ko sakin

"Nak, bat hindi ka umuwi kagabi?" Nangiti naman ako kasi naisipan kong pag tripan sya

"Yiieee, concern sakin" binatukan nya ko ng walang pag aalinlangan. "Ang sakit non ha!"

"Bakit nga?!"

"Kahit naman sabihin ko sayo, hindi ka din maniniwala eh!" And nag sigaw na kami!

"Sabihin mo kasi muna!"

"Hindi ka nga maniniwala!"

"Pano mo nasabi?! Nasabi mo naba?!"

"Tang ina! May bampira sa bayan na to!"

"Sino niloko mo!?"

"Sabi ko sayo hindi ka maniniwala eh!" Natawa naman kami sa sagutan namin. Like father like son

"So? Ayan ba talaga rason mo?" Kumalma na sya pag katapos tumawa.

"Oo pa. I don't care if you believe it or not. Just promise me na mag iingat ka tuwimg gabi" after all, they probably come after me from here on out

"Sino nga ulit concern?" Bumawi pa nga

Tinignan ko sya ng seryoso. Mukhang naramdaman naman nya yon "okay, hindi ako lalabas ng gabi. But the same goes for you if that was true."

"I can't promise it." After all, may gusto din akong gawin mamaya.

"Well, like i said, malaki kana. If you decide on something, i just support you"

Nangiti naman ako sakanya, kahit hindi sya naniniwala sa sinabi ko ay nasabi nya yon "pa kiss nga" biro ko

"Edad mong yan?" Tapos lumabas sya ng kwarto ko. Tumawa naman ako

Pag katapos kong tumawa ay hindi ko namalayang napipikit nako.

Nagising ako ng alasingko, enough time para mag handa. Tumayo ako sa kama at kumuha ng damit. Naligo agad ako at kumain ng tanghalian/meryenda at hapunan.

"See? Lalabas at lalabas ka padin ng gabi kahit alam mong delikado? Kaya hindi agad ako naka paniwala sayo eh" napansin ako ng erpat kong nag hahanda.

"Well, that's just me" sagot ko. I almost forgot "Pa, kahit sinong pumunta dito, wag mong iimbitahan pumasok sa bahay. Kahit sabihin nilang na punyeta ako sa labas wag kang lalabas." Paliwanag ko

"Okay." Nag handa nakong lumabas ng bahay, malapit ng mag six ng gabi. Oras kung kaylan sila active.

"Take this" may inabot sakin si papa, Rosario. "I don't really believe, but its rare for you to be that serious." Tapos may inabot pa sya saking kung anong nasa pouch. "That thing is.... basta dalhin mo nalang"

"If anything happens to me, don't cry" biro ko.

"What a joke, knowing you. Makaka survive ka." Napansin kong tumingin sa sa pulsuhan ko kaya tinago ko yon "after all, you survived that shit"

Lumabas na ko ng bahay after non. Nag lakad ako papuntang ilog. I'm having this feeling na may naka lapit na sakin na isang katulad nila.

Pag dating ko don ay higit alasais na. I just stood there, nag yoyosi ako ng dumating ang hinihintay ko "lena" tawag ko.