Melek ve Şeytan [CH]

1

İkinci dünya savaşın sonu;

Nazi'nin gözünden;

"İnanamıyordum... Adolf Hitler intihar etti... ve ben kaybettim. Almanlar bir daha kaybetti... Almanların kazanmaya hakkı yok mu..?" Dayanamayıp ağlamaya başladım. Çünkü yine kaybetmiştik... Ezik gibi...

Günümüz;

Nazi'nin gözünden;

Başımın ağrısından yatağımdan kalkamıyordum. Oğlum Almanya benden nefret ettiği için benle ilgilenmiyor hatta aynı evde bile yaşamıyordu... uyumak istiyordum ama baş ağrısından uyuyamıyordum. Ağlamak ve gerçek anlamda ölmek istiyordum. Kendime hakim olamadım ve gözlerimden damla damla yaş aktı... bu hayattan bıkmıştım... bağırıyordum, çığlık atıyordum,lanet okuyordum. Sevilmek,sevinmek ve ilgi istiyordum. Birden nefes alamamaya başladım. Nefes almaya çalışıyordum. Yardım edin diye bağırmak istiyordum ama olmuyordu. Bulanık görmeye başladım. Birden kapı kırılma sesi geldi ve şu sesleri duydum "NAZİ İYİ MİSİN? NERDESİN NAZİ" ses çok tanıdık geliyordu birden odamın kapısı kırıldı biri içeri girdi. İnsan haliyle olduğu için tanıyamamıştım. Beni görünce yanıma gelip eğildi ve "NAZİ! BEKLE HASTANEYİ ARIYORUM!" Dedi. Kalanları hatırlamıyorum...

Az oldu ama aklıma bu kadar şey geldi sorry:/