"Ne saçmalıyorsun?" dedim anlamamazlıktan gelerek. Tepki vermemeye çalışıyordum; fakat yüz ifademin her şeyi anlattığına da emindim.
"Hadi ama Granger." diyerek elimdeki çiçeği aldı. "Zeki olduğunu düşünüyordum."
"Öyleyim zaten."
"Emin misin? O zaman neden seni kokundan tanıyabileceğimi düşünemedin?" Çünkü kokumu bildiğinden haberim yoktu.
"Benim gitmem gerek." dedim hızla ayağa kalkarken. Kitaplarımı topladım; fakat o tekrar önüme geçerek gitmemi engelledi.
"Yaseminin özellikleri-" dedi ve durdu. Sanki tepkimi ölçmek istiyor gibiydi. "-neydi?"
"Hayalperestlerdir. Hayalleri gerçekleşmeyince çok kırılırlar. Aslında her şeye kırılırlar; çünkü istedikleri hiçbir şey olmaz. Bu yüzden genelde üzgün insanlar yasemini sever." diyerek üstün körü anlattım. Daha diyecek bir sürü şey vardı aslında; ama onu üzmek istemiyordum. Onu çok iyi tanıdığımı bilmesi onu üzerdi çünkü. O herkesin gözünde derdi olmayan Draco Malfoy'du.
O bir Malfoy'du. Herkes onun istediği her şeye sahip olduğunu düşünüyordu. Her istediğinin olduğunu... Draco'nun istediği tek bir şey vardı aslında: özgürlük. Ona da bir türlü sahip olamıyordu zaten.
"Ve sen benim yasemini seveceğimi biliyordun." Elbette biliyordum.
"Tahmindi sadece."
Gülümsedi. Elindeki papatyaya son bir kez baktıktan sonra çiçeği kulağımın arkasına sıkıştırdı. Bir kez de bana baktıktan sonra arkasında şaşkın bir ben bırakarak sınıfı terk etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Flowers (Dramione Texting)
FanfictionHermione Granger çiçeklere aşıktır. Bu yüzden de Draco Malfoy'a çiçekler göndermeye başlar.
