"Απρόσμενος Έρωτας.."

2° Part❤

Μετά απο αυτή μου την συνάντηση είμαι πολύ κουρασμένη μπορώ να πω...Αμέσως μόλις πάω σπίτι,φτιάχνω ένα γρήγορο τοστάκι και κατευθύνομαι στο δωμάτιο μου για να ρίξω έναν υπνάκο..Το δωμάτιο μου απλα το λατρεύω..Εϊναι ένας χώρος στον οποίο δεν παριστάνω τιποτα..Just be my self^-^ Είναι κάτι σαν ιερός χώρος για μένα..Περνάω ατέλειωτες ώρες εκει μέσα..Ειδικά όταν φέρνω στο νου μου το ατυχές αυτό ατύχημα που με έκανε να χάσω και τους δύο μου γονείς..:Ηταν μεσημεράκι και γω γυρνούσα απο τη σχολή..Οι γονείς μου όπως πάντα λείπανε στις δούλειες...Δεν με ένοιαζε όμως..Είχα τσακωθεί και με τους δύο αφοϋ δεν με άφηναν να παώ στο πάρτυ της σχόλης που ξεκινούσε στις 11:00 το βράδυ..Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου πως δεν θα τους ξαναμιλούσα..Δεν έχουν καταλάβει μάλλον ότι μεγάλωσα και μπορώ να είμαι υπεϋθυνη τώρα πια;; ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ;;;; Αργούσαν να γυρίσουν στο σπίτι απο τις στάνταρ ώρες που έρχονταν για φαΐ...Κάθε μεσημέρι στις 4:30 τρώγαμε όλοι μαζί..Δεν με ένοιαζε ομως και τόσο πολύ..-Θα τους έτυχε κατι..είπα και έκατσα μόνη στο τράπεζι για να φάω..Πέρασε αρκετή ωρα και πλέον είχε φτάσει 9:00 το βράδυ..Εϊχα ανησυχήσει πραγματικά για τους δικούς μου..Πήρα αμέσως το τηλέφωνο και με τη σείρα άρχισα να τους τηλεφωνώ..Καμία απάντηση απο κανένα..Κάθομαι στον κανάπε και περιμένω για να τηλεφωνησοΰν..Ανοίγω και την tv για να χαλαρώσω και ακριβώς εκείνη τη στιγμή ξεκινοϋσε η αγαπημένη μου σειρά..-Ωραία..λεω..-Ας χαλαρώσω..λεώ απο μέσα μου και απλώνομαι στον καναπέ..Δεν πρόλαβε δέκα λεπτά να αρχϊσει η σειρά και την διακόπτει έκτακτη εϊδηση..-Αμάν πια!! Φωνάζω και η φωνή μου αντιχεί σε όλο το σπίτι..!
-Ούτε ένα έργο δεν μπορούμε να δοϋμε!! -Συνέχεια είδησεις να μας διακόπτουν και να μας χαλάνε τη διάθεση!..φωνάζω εκνευρισμένη..
Δυναμώνω την ένταση για να ακούω καλύτερα..
-Σήμερα λίγο πιο έξω απο την εταιρία 'Πετροβιτς' εγινε ένα ατύχημα στο οποίο δυστύχως δεν επέζησε κανένας απο τους δύο που υπήρχαν μέσα στο αμάξι...-Εχε γούστο..λεω..Στην εταιρία Πετροβιτς εργάζονται και οι δυο μου γονείς ως υπάλληλοι..Είναι μια μεγάλη εταίρια με ναυτιλιακά και πηγαίνει πολύ καλά..Οι δικοί μου ήταν πολύ ευχαριστημένοι με το μισθό τους..Ξαφνικά τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν...-Λες Γιαυτό να άργησαν;;;..συλλογϊζομαι..Δυναμώνω και άλλο την ένταση της τηλεόρασης καί ακούω προσεχτικά οταν ξαφνίκα νιώθω την καρδιά μου να σταματάει..-Το ζεύγαρι που έφυγαν απο τη ζωή τόσο άδικα λόγω της απερισκεψίας ενός άλλου οδηγού που τους οδήγησε στο θάνατο λέγεται Ζεύγος.....ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ..!! Αρχίζω να ουρλιάζω σαν λυσσασμένο σκυλΐ μεσα στο σπίτι και να φωνάζω συνέχεια ΓΙΑΤΙ;;; ΓΙΑΤΙΙ;;;;; Οι γονείς ΜΟΥ ΝΕΚΡΟΙ!! Δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό! Φώναζα συνέχεια...
-Ένα μεγάλο κουράγιο να δώσουμε σε όλη την οικογένεια που έχασαν τα δυο αυτά πρόσωπα....λεει με δήθεν λϋπη η κοπέλα που αφηγείται το περιστατικό στις ειδήσεις...-Και με αυτό κλείνουμε το προγραμμά μας..απαντάει...-Για ο,τι νεότερο έχουμε θα σας ενημερώσουμε..λεει και ξαναξεκινάει η σειρά που έβλεπα...
-ΜΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ; ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΓΓΑΛΙΑΣΩ,ΝΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΩ ΠΟΣΟ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΩ !!!! ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΦΥΓΑΝ ΚΑΙ ΕΊΜΑΣΤΑΝ ΤΣΑΚΩΜΕΝΟΙ!! ΟΧΙΙ!! -Δεν το χωράει ο νους μου....Όλα τελείωσαν για μένα..απαντάω στον εαυτό μου...ΤΕΛΟΣ!
Ακουγα την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρέλη...Οι τύψεις μου και οι ενοχές που δεν πρόλαβα να συγχωρέσω τους γονείς μου,μου έσφιγκαν το στομάχι....Εκείνη τη στιγμή μια ζαλάδα μου'ρχεται και σωριάζομαι κατω..Ηταν το τελευτάίο πράγμα που θυμόμουν..
Πέρασαν αρκετές μέρες και είχα να βγω απο το σπίτι σχεδόν μια εβδομάδα..με το ζόρι έβαζα μπουκιά στο στόμα..Στην κηδεία δεν πήγα..Δεν άντεχα..Μου λείπανε άπειρα..Απλά η ζωή μου ήξερα οτι θα ήταν μισή απο εδώ και πέρα...
Αυτά συλλογίζομαι λοιπόν κάθε μέρα,κάθε λεπτό της ζωής μου στο δωμάτιο μου..Μετά απο 6 μήνες και ακόμα πονάω και θα πονάω για όσο ζω για την ατυχία των γονιών μου και για την απερισκεψία μου που δεν τους συγχώρεσα ποτέ...Καλά λένε ότι πρέπει να ζεις τη ζωή σου σαν να μην υπάρχει αύριο και να λές ο,τι νιώθεις και ποτέ μα ποτέ να μην το κρατάς μέσα σου..Απλά εγώ άργησα να το καταλάβω και το συνειδητοποίησα οταν συμπαίρανα ότι δεν πρόλαβα να τους πω ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ!!..Και εκείνη τη στιγμή ξέσπασα για μια ακόμη φορά σε κλάματαα..

ΘΕΛΩ ΚΟΜΕΝΤΣ ΚΑΙ ΓΝΩΜΕΣ..:* Περιμένω..ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑΑΑ😘😘😘
#ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΝΑ ΚΛΑΕΙ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΕ ΤΑ ΚΑΚΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ!