16 Part❤

1.7K 69 8
                                    

"Τι στο καλό έγινε τώρα;""Γιατι νομϊζω πως αυτή τη στιγμή την έχω ξαναζήσει;"Πάλι το ϊδιο δίλημμα;"
Ξανά να επιλέξω ανάμεσα στον Μιχάλη ή στον Κ.Φωκά;"

Είχαν περάσει πολλες ωρες απο το τηλεφώνημα του κ.Φωκά και για να πω την αλήθεια με είχε αναστατωσει αρκετα..Νομίχω φυσικό ειναι...Για να σας μαρτυρήσω και κατί με τον κ.Φωκα δεν ξερω τι με πιάνει καθε φορα...Κατι το πρωτόγνωρο να το πω..Κατι το υπέροχο παντως..Αφήστε που μου κόβονται τα πόδια οταν ειμαστε σε κοντινή απόσταση.."μα τι λεω;" Ολο αυτο με οδηγεί στο να ειμαι....ε..ε..ρω..τ.. "Οχι οχι δν γινεται",και κουναω τα χερια μου μπροστα απο το πρόσωπο μου για να φύγουν οι σκέψεις αυτές..."εγω τι πρεπει να κανω τωρα;" "Να δεχτώ την πρόταση του;" Αν και θα ηταν μια καλή ιδέα να προσπαθήσω τουλάχιστον να απομακρυνθω απο αυτο το σπιτι,γιατι οι αναμνήσεις με έπνιγαν σε αυτο το σπιτι....Στην Φανή δεν μπορούσα να μείνω γιατι μου είχε αναφέρει καπια στιγμη οτι μάλλον θα συγκατοικουσε με το αγορι της..Και με τον Μιχάλη εννοειται πως δεν θα του φωρτονομουν..Αλλωστε δεν ειμαστε και κατι.."Ετσι δεν ειναι;"

Αφου σκεφτόμουν ακόμη κανα 2ωρο,ετοίμασα τα πράγματα μου και αποφάσισα να παω τελικα..Νομιζω ηταν μια καλη ιδέα αυτη τη στιγμη..Και άλλωστε δεν ηταν και λίγα αυτα που μου ειχε κανει ο κ.Φωκας..Κακά τα ψέματα αλλα η στάση του απέναντι μου δεν ήταν οπως θα μου άξιζε..Οποτε ήταν ενας καλος λόγος για να μου ζητήσει συγνώμη...Πήρα λοιπον το κινητο μου και τον κάλεσα για να του πω την τελική απάντηση μου..

"-Πιστευω να ακούσω τη σωστη απάντηση",μπήκε κατευθείαν στο θεμα και ουτε καν μου είπε ενα γεια..Μα τι τρόποι τελος πάντων;

"-Γεια και σε σας",είπα με μια δόση ειρωνιας.

"-Απλα εχω άγχος και θελω να ακούσω την τελική σου απόφαση..Και σταματα να μου μιλας στο πληθυντικό σε παρακαλω!Δεν ειμαι δα και 100 χρονων!",είπε και καλα "εκνευρισμένος"

"Αυτο ειναι το μονο σίγουρο",είπα και μόλις καταλαβα οτι το είχα πει δυνατά...

"-Τι ειπες;",είπε

"-Λεω τελικα αποφάσισα να ερθω..Αλλωστε ειναι μια καλη στιγμη να φύγω λιγο απο εδω μεσα",είπα και κοίταξα νοσταλγικα το χώρο γύρω μου..

"-Τελειααα!,Θα περάσουμε υπέροχα πριγκίπισσα",είπε και είχα μεινει κόκκαλο.."Πως με είπε; Πριγκίπισσα;" "Ωραια" θα περάσουμε...

"-Θα στειλω κάποιον να σου παρει τα πράγματα..τα λεμε σε λιγο",είπε και μου το έκλεισε..

Μεχρι να ερθει κάποιος για τα πράγματα,έκλεισα τις βαλίτσες μου και κοιτούσα καθε σπιθαμί του χώρου...Πόσες αναμνήσεις; πόσες χαρές; Και τώρα; Τιποτα..ολα χάθηκαν τόσο νωρις...

"Αραγε πήρα τι σωστή απόφαση;",είπα και ξεφυσηξα...

----------------------------------------------------------------------------

ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ....ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΎΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ....ΕΧΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΛΥΚΕΊΟΥ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΔΙΑΒΑΣΜΑ...ΒΡΗΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑ ΚΕΝΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΊΣΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ...ΝΑ ΞΈΡΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΎΣΚΟΛΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ΟΠΟΤΕ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΓΡΆΦΩ ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ...ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ...

ΤΗΝ ΠΗΡΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ Η ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΣ...ΑΝΤΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ ΟΛΟ ΑΥΤΟ..

ΣΤΗ ΦΩΤΟ Η ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΣ

ΕΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΗΦΟΥΣ ΣΑΣ..

ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΣΤΕ...

Ele💜

"Απρόσμενος Έρωτας.."Donde viven las historias. Descúbrelo ahora