☠ASİ ESEN RÜZGAR☠

☠ASİ ESEN RÜZGAR☠BÖLÜM||6

Facebook Sayfası: Sert Kız/ Wattpad

Bölüm Müziği: Breaking Benjamin - Dance With The Devil

☡☡☡

Zihnim sadece tek bir kelimeye kilitlenmiş, onun için vücuduma sinyaller gönderiyordu.

Ölüm...

Bu kez gözlerim karanlığın pusuyla kaplanmıştı. Hiçbir şey görmeyecek ve sadece zihnimin emirleri doğrultusunda hareket edecektim.

" Bu kez geberteceğim seni, piç kurusu!"sıktığım dişlerimin arasından tıslarken, ellerim yapacağım saldırı için çoktan yumruk halini almıştı.

Gözleri bir an korkuyla parladı ama yüzüne bir sırıtış yayıp hemen gizledi gözlerinde ki duyguyu.

Ona doğru yürürken üstümde ki gözlerin farkındaydım. Onun endişesini kendi üzerimde hissediyordum ama sadece zihin ve komutlar vardı şu an.

Duygu yoktu...

Kalbim sadece kan pompalıyor ayakta durmama yardım ediyordu, fazlası yoktu.

" Nasıl yapacaksın bunu bakalım?"dedi alaylı bir şekilde.

Artık ona bir adım kalmıştı. Adımımı atarken kollarıma iki el sarıldı.

Yüzümü çevirip bakınca yanındaki itlerden iki tanesi beni tutuyordu.

Sinirle dudaklarım kıvrılırken yüzüne acıyarak bakıyordum.

"Bu musun lan sen şerefsiz? Kendin bile bir boka yaramadığını biliyorsun değil mi pezevenk?"ona acıyordum ve bunu sesime çok iyi bir şekilde yansıtıyordum.

"Bırakın beni."dedim gözlerimi beni tutan köpeklerin yüzlerinde gezdirirken fakat her ikisinin yüzü de ifadesizdi. İki çift mavi göz donuk bakıyordu fakat birinin bunu yaparken zorlandığını anlayabiliyordum. Yüzü fazlasıyla çocuksuydu ve gözlerinin arkasında saklamaya çalıştığı bir duygu vardı.

Endişe...

Tabi ki endişeli olacaktı çünkü burdan kurtulunca işim sadece o piçle olmayacaktı. Kolumu tutan ellerini geri Kıvırıp götlerine sokacaktım bu piçlerin.

" Bırakın dedim lan size.!"bu kez kendimi tutamayıp bağırmıştım.

" Hey rahat dur güzelim, kurtulabileceğini düşünme."dedi bana yaklaşırken.

Bedenimde Çağlayan nefret daha da büyürken gözlerimi o piçin gözlerinden ayırmıyordum.
Gözlerime yansıdığına emin olduğum nefretime tanık olunca bir an olduğu yer de durdu sonra gözü arkama kaydı. Arkamda ise sadece tek biri vardı.

İrem...

" Seni gebertirim."dedim çünkü ne yapmaya çalıştığını anlıyordum.

Zaten morluk içinde olan ama şişliği az da olsa inen yüzünde alçak bir gülümseme oluştu.

"Sakın ona dokunma. Bana karışmaya korkuyorsun değil mi pezevenk? Ondan uzak dur."öfke ile tıslamıştım.

" Bayağı güzel kızsın İrem, bir de bu kadar salak olmasan bence çok işime yarayabilirsin." ona doğru yürümeye başladı,"Döndürün şunu."deyince beni tutanlar o tarafa doğru çevirdi.

Gözlerim sadece İrem'e ve onun korkuyla dolan gözlerine takıldı.

Bu içimde ki öfkeyi daha da büyütürken daha ne kadar öfkelenebilirim diye düşünüyordum. Çünkü şu an hissettiklerim şimdiye kadar hissetiklerimden çok daha fazlaydı.