မီးအိမ္ မေန႔ကစာလုပ္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။အခုေတာ့မနက္အေစာႀကီးႏိုးေနမိတယ္။
' ဟာ….ပိုက္ဆံ ေတြကကုန္ေတာ့မယ္။တီေလး ကလည္းမလာေသးဘူး။ဟူး...ေနာက္ေန႔ေတြဖုန္းဆက္ရမွာပဲ….ဆရာကန္ေတာ့ပြဲအတြက္ပိုက္ဆံေတြကေကာက္ေနၿပီ… '
မီးအိမ္ သူ႔စာအုပ္ကပိုက္ဆံေတြၾကည့္ၿပီးစိတ္ခ်မ္းသာမေနဘူး။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အဝတ္ေလ်ာ္ၿပီး….ေက်ာင္းသြားဖို႔အဆင္သင့္လုပ္လိုက္ပါ့မယ္…
ဒါေၾကာင့္မနက္ေစာေစာေနေရာင္မထခင္ပင္မီးအိမ္ တစ္ေယာက္အဝတ္ေလ်ွာ္ျခင္းအလုပ္အားလုပ္ေနပါသည္။
…….
“ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲဖို႔ပိုက္ဆံေတြေပးလို႔ရၿပီ “
ေက်ာင္းသူေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ေအာ္သံေၾကာင့္ေက်ာင္းသားေတြပိုက္ဆံေတြေပးၾကတယ္။
“ မီးအိမ္ ေကာဘယ္ေလာက္ထည့္မွာလဲ? “
“ ဟို...သားနည္းနည္းစီထည့္မွာ မမျမတ္ တီေလးကမျပန္လာေသးဘူး ဒီေန႔ဖုန္း ဆက္္ၾကည့္မလားလို႔ညေနျပန္ရင္ “
“ ေအး...ေအး…. “
မမျမတ္ အေမးအားမီးအိမ္ ေျဖမိသည္။ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဒီေန႔ေက်ာင္းတတ္ရတာတစ္ခုခုျဖစ္ေနသလိုပဲ။အရင္တုန္းကဒီလိုမျဖစ္မိပါဘူး….စိတ္ထဲကေနခဲဆြဲထားသလိုမ်ိဳးႀကီး….
ဒီေန႔ဆရာေတြကစာသင္ေပမယ့္ မီးအိမ္ တစ္ေယာက္စိတ္မပါေပ။
“ မီးအိမ္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ?ဒီေန႔ၾကည့္ရတာလူမလန္းသလိုပဲ….ေနေကာေကာင္းရဲ႕လား? “
ဆရာမဝင္ခင္အခ်ိန္ခံုေပၚေမွာက္အိပ္ေနလို႔ ကိုလင္းကနဖူးအားစမ္းၿပီးေမးတယ္။
“ ေကာင္းပါတယ္….သိပ္ၿပီးေတာ့စိတ္မပါသလိုျဖစ္ေနလို႔ “
“ အင္း...အင္း...စာလုပ္….စာေမးပြဲကနီးေနၿပီေလ “
“ ဟုတ္...ကိုလင္း… “
….
မင္းေသာ္ ဒီေန႔အေ႐ွ႕တန္းကေကာင္ေလးကိုၾကည့္မိသည္။သူ႔အေ႐ွ႕မွာဒီေန႔ထိုင္ရတာေလ။တစ္ခ်ိန္လံုးအေနာက္ကိုေတာင္လွည့္မၾကည့္ဘူး….သူ႔ေဘးနကသူကလည္းေနမေကာင္းဘူးလားဆိုၿပီးနဖူးကိုေတာင္ကိုင္လိုက္ေသးတယ္။
