ÇÖKÜŞÜN HİKAYESİ

Doktor Görüşmesi

Yine her zamanki gibi sabahın erken saatlerinde uyandım. Telefona baktığımda saat 07:30'u gösteriyordu. Yaklaşık bir haftadır bu şekilde uyanıyorum korkularım artıyor  her sabah göğüs ağrısıyla uyanıyorum . Geçen hafta doktora göğüs ağrısı şikayetiyle gittiğimde panik bozukluğu hastalığımın  olduğunu öğrendim .Öğreneli  tam bir hafta oldu ne babama nede üvey anneme haber verdim zaten hiçbir zaman yanımda değiller olmadılar da, 20 yaşındayım ismim Alara öz annem ben çok küçükken beni ve babamı terk etmiş ismini bile bilmiyorum. Babam Hasan birde eşi yani üvey annem Arzu var kardeşim yok keşke bir kız kardeşim olsaydı hep bunu istedim hayatım boyunca ama olmadı. Yataktan doğrulurken başım döndü biraz bekledim saate baktığımda 08:00'e geliyordu ayağa kalkıp banyoya yöneldim. Banyoya girdiğimde aynada kendime baktım şu sıralar aynada kendime bakmaktan nefret ediyordum göz altlarım morarmıştı kendime bakmayı bırakıp ılık suyu açıp altına girdim bazen ılık bir duş almak iyi geliyordu bana ya da ben öyle zannediyordum . Hızla duştan çıkıp odama koştum hava biraz soğuktu. Bu gün doktor görüşmem vardı dolabımı açıp hızlı bir şekilde göz gezdirdim en sevdiğim siyah boğazlı kazağımı ve siyah pantolonumu alıp giydim, aynanın önüne geçip saçlarımı taradım tepeden toplayıp en sevdiğim parfümümü sıktım ayağa kalkıp telefonu alıp bir şeyler yemek için mutfağa gittim. Canım hiçbir şey yemek istemiyordu saate baktığımda görüşmeye 45 dakika kaldığını gördüm hemen bir taksi çağırıp aceleyle montumu ve çantamı alıp kapıdan çıktım. Asansöre bindiğimde 1 dakika içerisinde kendimi dışarı atmayı planlıyordum ki asansörden indiğimde Asiye abla yakaladı "aa Alara naber. " diye sordu soru yağmuru başlıyordu "İyim ablacım sen nasılsın günaydın bu arada. " dedim hızlı olamam gerekiyordu "Sana da günaydın canım nereye böyle acele acele." "Doktor görüşmem var abla oraya ve geç kaldım gelince görüşelim." deyip kapıya doğru hızla yürüdüm "Tamam canım ama gelince bana uğra." diye bağırdığını duydum arkadan. Kapıdan çıktığımda beni çok soğuk bir hava karşıladı neyse ki takside az ileride bana doğru yaklaşıyordu donmadan bindim. Taksinin içerisi sıcacıktı adresi verip kafamı cama dayadım hafif kar yağışı vardı kış aylarını pek sevmezdim ama kar yağınca bir ayrı oluyordu şehir. Hastanenin önüne geldiğimizde kulaklıklarımı çıkartıp ücreti ödeyip taksiden indim. Dışarısı çok soğuktu hızlı adımlarla hastaneye yürüdüm. İçeri girdiğim andan sıcacık bir hava yüzüme vurdu. Hastaneleri sevmezdim çünkü içinde iyileşmek isteyen bir sürü insan acı çeken bir sürü insan vardı şimdi bende onlardan bir tanesiydim. Danışmaya doktorumun kaçıncı katta olduğunu sorup merdivenlerden ikinci kata çıktım . Doktorumun ismi Ayla Yavuz'du kata çıktığımda sola dönüp en sondaki odaya doğru yürüdüm. İçerideki hasta çıktığında ekran da ismim belirdi kapıyı tıklatarak içeri girdim . Odaya adımımı attığım anda çok güzel yüzlü bir kadın karşıladı beni . "Alara Can değil mi ?" diye sordu "Evet ben Alara sizde yeni psikoloğum Ayla hanım olmalısınız "dedim . Kadın yüzüme gülümseyerek "Evet , bundan sonra senin tedavini birlikte yürüteceğiz ." dedi. "Evet Alara dosyalarına baktığımda şikayetin Panik Bozukluğu ." "Evet." dedim ." Peki atakların ne zamandan beri oluyor tam olarak sende ki belirtilileri ne ?". Kafamdan bir aydır geçirdiğim atakları korkuları geçirdim "Yaklaşık bir aydır atak geçiriyorum ataklarım 15 dakika kadar sürüyor ataklarım panik ile başlıyor ellerim titremeye başlıyor kalbimde çarpıntı oluyor sonra nefesim daralıyor ve ben ondan sonrasını hatırlayamıyorum." "Anladım Alara peki atakların genelde nasıl yerlerde oluyor örneğin kalabalık bir ortama girdiğin de mi ? Yoksa canın bir şeye sıkıldığında mı ? Ya da bir anda mı gerçekleşiyor ." dedi ."Hayır hiç beklemediğim bir anda başım dönüyor ataklar başlıyor nerde nasıl olduğumun bir etkisi yok ." "Peki ben sana bir ilaç yazacağım onunla başlayacağız ataklarının durumuna göre bir değişiklik uygularız ." dedi ."Tamam o halde ben bugün alır kullanmaya başlarım , o zaman bir sonraki görüşmede görüşmek üzere ." deyip ayağa kalktım ."İlacını aksatmadan kullan atakların için çok önemli .görüşmek üzere." "Tamam ." deyip kapıdan çıktım .