ÇÖKÜŞÜN HİKAYESİ

Hastane Odası

Gözlerimi araladığımda tavandaki parlak ışıklar gözlerimi almıştı , etrafıma baktığımda anladım ki hastane odasındayım . Beni buraya Asiye abla getirmiş olmalıydı . O ana dair hatırladığım tek şey ben düşerken herkesin bağırışlarıydı sonrasını hatırlayamıyorum . Koluma serum takmışlardı sakinleştirici olmalıydı , ne kadar süredir buradaydım ? Odanın kapısı aralandığında Asiye abla ve hemşirenin geldiğini gördüm . Asiye abla yüksek sesle " Alara uyanmışsın ay çok korktum sana bir şey olacak diye." hiçbir şey diyemedim hafif tebessüm ettim çünkü bende korkuyordum ne yapacaktım böyle bilmiyordum . " Abla ne kadardır buradayım." dedim, "Canım baya oluyor ama sen şu an dinlenmene bak hem hemşire hanımda serumunu değiştirecek bir süre daha buradayız." dedi . Hemşire serumu değiştirirken " Bu son serum , biraz sonra Ayla hanımda gelecek yanınıza ondan sonra çıkış işlemlerini yapıp çıkabilirsiniz." dedi . Aradan 15 dakika geçti serum bitmek üzereyken doktor Ayla odaya geldi "Alara öncelikle çok geçmiş olsun. bugün ağır bir atak geçirdin biliyorum." gözyaşım yanağıma doğru aktı neden ağlıyordum o anda bende bilmiyordum bir anda " Korkuyorum ." dedim . "Biliyorum her şeyden korkuyorsun dışarı çıkmaktan , dolaşmaktan , gezmekten..." dedi devamını getiremedi hastalığın sonu ölümde olabilirdi . Gözyaşlarımı durduramıyordum " Daha önce hiç bu kadar korkmamıştım şu zamana kadar tek başıma yaptım her şeyi ama..." ağlamam kat be kat artmıştı . Asiye abla elimi tutarak " Alara biraz sakin ol Ayla hanım önemli bir şey konuşacak seninle." dedi . Doktor hanıma döndüğümde hala ağlıyordum ama "Tamam sakinim dinliyorum sizi " dedim . " Alara konuşmak istediğim konu şu duyduğuma göre tek başına yaşıyorsun ." dedi , " Evet tek başıma yaşıyorum ailem başka şehirde yaşıyor ." dedim . " Umut Evi adında bir klinik var orada böyle senin gibi psikolojik hastalıkları olanları tedavi ediyorlar." dedi . "Yani benim oraya gitmemi mi öneriyorsunuz ." dedim . "Yani evet ama tabi sende istersen kendi kararın hem yeni insanlar tanımış olursun eğer kabul edersen hemen oraya bilgi vereceğim." dedi .Asiye ablaya döndüğümde tebessüm ederek "Gitmelisin Alara , oraya git ve sapasağlam geri dön lütfen." dedi. "Tamam gidiyorum." dedim . Oraya gidecektim yenmem gerekiyordu bu hastalığı ya da o beni yenecekti bilmiyordum. "Alara ben kliniği arayıp kaydını yaptıracağım senin tedavini bende buradan takip edeceğim bu arada klinik şehrin biraz dışında." dedi. " Tamam ben yarın evimden eşyalarımı toplayıp giderim oraya." dedim doktor hafif tebessüm edip odadan çıktı . "Asiye abla sence iyi olabilecek miyim? " dedim , " Alara o nasıl söz tabii ki oradan çok sağlıklı bir şekilde döneceksin." dedi zorla tebessüm edip yataktan doğruldum " Abla sen bir taksi çağır biz çıkana kadar gelir hemen gidelim buradan ." , " Tamam canım doğru söylüyorsun evine gidip biraz dinlen ." dedi . Yaklaşık on dakika sonra kendimizi takside bulduk . Kulaklığımı takmış dışarıyı seyrediyordum ki telefonumun titremesiyle irkildim . Telefonu açtığımda o uygulamadan mesaj geldiğini gördüm kim bana mesaj atardı ki hiç aktif olmadığım bir uygulamada .  Mesaj kısmına girdiğimde Yazanadam adlı kullanıcıdan geldiğini gördüm . Mesaj sayfasını açıp yazdığı şeyi okuduğumda çok şaşırdım    

- Bıkmadın mı dik durmaktan gözyaşlarını silip silip dik durmaya çalışmaktan . Bıkmadın mı ? 

Neydi şimdi bu ?  Ne yazacağımı bilmeden defalarca okudum mesajı beni nereden tanıyordu ? Klavyeye tıklayıp yazmaya başladım .

- Önce sorunun cevabını vereyim evet biraz bıkmış olabilirim ama ayakta durmam lazım . Sorunun cevabını verdiğime göre beni nerden tanıyorsun . Sen kimsin ? dedim 

O sırada evin önüne gelmiştik taksiden indiğimizde telefonu cebime koydum . Hava çok soğuktu aceleyle apartmanın içine girdik hızla eve gitmek istiyordum . "Alara istersen gelip seninle kalabilirim ya da sen gel benim evimde kal olmazdı ." dedi , " Teşekkür ederim abla ama seni yoracağım kadar yordum zaten bundan sonrasını ben hallederim eğer bir sorun olursa ararım seni." dedim " Tamam o zaman dinlen güzel bir şekilde bak bir şey olursa muhakkak ara." dedi tebessüm edip gözlerimle tamam işareti yaptım . Kapının önüne geldiğimde telefonum titredi içeri girip hemen telefonu elime aldım evet mesaj ondan gelmişti . Hemen mesaj sayfasına girdim .

- Kim olduğumu ve seni nereden tanıdığımı bende bir sır lütfen ısrar etme söyleyemem . 

Mesajı birkaç kez okudum neden söylemiyordu kimdi bu Yazanadam.Israr etmeyecektim ne kadar merak etsem de etmeyecektim. Klavyeye tıklayıp yazmaya başladım .

- Peki Yazanadam ısrar etmeyeceğim umarım bir gün beni nereden tanıdığını söylemek istersin. Tanıştığımıza memnun oldum, görüşmek üzere . Yazdım 

- Bende çok memnun oldum peki görüşmek üzere .  

Yazmıştı beni tanıyordu ama nereden tanıyordu ? Bir gün öğrenirdim umarım . Kafamdaki deli soruları silip rahat bir şeyeler giymek için odaya girdim . Pijama takımımı giyip yatağa girdim yarın gidiyordum evimden bir süreliğine de olsa evimden ayrı kalmak beni üzüyordu . Gözlerimi kapatıp uyumaya bıraktım kendimi yarın zor bir gün olacaktı benim için.