PATENCİ

Bölüm 4

Aslında hayattaki sorunlar hep aynı gibi. Mesela aile sorunları ,arkadaş sorunları,aşk sorunları gibi belli başlıklar var.

Ben ailemle anlaşamam. Arkadaşlarım sayılıdır . Aşk 'a inanmam. Ben bu dünyada kimsenin aşkına inanmıyorum. Galiba bu yüzden aşık olsam anlamam.

"Ne düşünüyorsun patenci? "Yankı'nın sesiyle ona döndüm.

"Aklımda deli sorular." diye mırıldandım.

"Hadi söyle ben yardımcı olurum."

"Pekii.Aşk nedir?" Dedim.

Tüm ciddiyeti bozarak neredeyse herkesin yaptığı o espriyi duydum.

"Aşk bir boktur. Çek şifonu kurtul. " dedi.

"Ciddi ol aptal çocuk." Dedim.

"Aşık olmadım hiç.Ama tahminlerim var.Galiba ben aşkı yıldızlara benzetiyorum."diye mırıldandı.

"Nasıl yani?" Diye sordum?

Gözlerimin içine baktı.
Konuşmaya başladı.

"Yıldızların uzun bir ömrü var. Ama ömürlerinin sonunda ya kocaman bir kara delik olurlar ya da yok olurlar.
İşte bu yüzden yıldızlara benzetiyorum. Aşk ya sonsuz olur yani bir kara delik olur onu içine çekersin senden gidemez... Ya da sen yok olursun. Aşkın seni yok eder.

O kadar güzel anlatmıştı ki.

"Çok güzel... anlattın ."

"Yardımcı olduysam sevindim patenci. "

"Oldun."

"Gece?" Arın'a döndüm . Antrenman için buluşacaktık.

"Efendim kuzum?" Dedim.

"Başlayabiliriz. "Dedi Arın.

"Tamam ." Dedik ve kalktık.

Antrenman boyunca Yankı'nın söyledikleri aklımdaydı.

Çok güzel anlatmıştı galiba en iyi böyle anlatılırdı.

"Yarış başlasın. " 4 kişi yan yana geçtik ve yarış yapmaya başladık.

Tabiki ben birinci oldum .Arın ikinci ,Yankı üçüncü, Berk dördüncü olmuştu.

Arın yanıma geldi.
"Tebrikler güzelim. " dedi "Sağol kanka. " Dedim.

Arkama geçip bana arkadan sarıldı. Yani ben sarıldı sandım...

"Arın sen..." Dedim.

Önüme geldi.

Belime sarılıyorum diye ceketini bağlamıştı.

"Abartma bu şortla yakıştı bu ceket. Hem aq çok kısa..." dedi.

"Sus Arın sus." Dedim tam ceketi çıkartacaktım.

"Lütfen kalsın ." Dedi.

"Aga ben sana niye kıyamıyorum ?" Dedim.

Güldü.

Sonra antrenman'a devam ettik.

"Seni tanımak isterim." Yank'nın dediğiyle ona döndüm.

"Neden?" Dedim.

"Çünkü isterim." Dedi.

"Tamam." Dedim.

İtiraz etmeyecektim. Tanısın bakalım.

"Bende seni tanımak isterim." Dedim.

"Neden?" Dedi.

"Çünkü tanımak isterim." Dedim.

"Tamam." Dedi.

"Seni şaşırtacağım." Dedim.

"Heyecanlandım Bak. " dedi.

Gülümseyip Berk'e döndüm.

"Ben gidiyorum Kuzum." Dedim

"Görüşürüz Canımın içi."

"Arın ben gidiyorum kanka." Dedim.

"Tamam Gece'm görüşürüz" dedi.

Pistten çıktım.

"Kızım bir düzgün ol artık."

Annem artık dayanılmaz oluyordu.

"Ne bu tavırlar böyle?" Dedi.

"Yeter! Anlıyor musun yeter . Bıktım bende insanım . İstediğin gibi biri değilim diye bana kızamazsın." Dedim ve ekledim. "Sen bedelini benm ödediğim bir hayata karışamazsın." Dedim .

Çantama ayakkabılarımı alıp çıktım.

Ne dediği ne düşündüğü umumda değildi . O benim annem değildi olamazdı.

Kapıyı çaldım.

"Geldim."

"Gece?" Arın'lara gelmiştim. Berk'in ayrı eve çıkmışlardı.

"Ben geldim." Dedim.

"Onu görebiliyorum. Hoşgeldin kuzum. İçeri gel." Dedi.

İçeri geçtim. Olanları onlara anlattım. 

"Biz yanındayız." Dediler.

Anne... Ben bu sözcüğü tam anlamıyla yerine getiren hatta hak eden bir kadının kızı olmak istemiyorum.

Ben Gece'ydim. Bir anneye babaya ihtiyacım yok.

Selaaaam! Sonunda bölüm geldiii.
Karakterler hakkında düşünceleriniz neler?

Umarım bölümü sevmişsinizdir.

Oylamayı unutmayın! Tabii yorum yapmayı da unutmayın.

Bb💗