Color Of Surrender

Chapter 36

Chapter 36: Near

After 3 years

"Hey, that's bad for your body... stop eating those and it healthy." Jordan said because of the chips I'm eating. I have one on my lap and also one beside me. I rolled my eyes and didn't stop eating the chips because I'm bored and craving for salty foods.

"Why are you nangingielem ba?"

"Hm? Because I'm your boyfriend?" ang sabi niya na para bang hindi pa siy sure sa sinabi niya. Iniwas ko nalang ang tingin ko dito at pinatong ang dalawa kong paa sa coffee table na nasa tapat ko.

"Come on, babe... stop eating those already because too much salt can make you sick." he warned me and trying to get the chips away from me but I was stubborn and defended my chips on him.

"Ngayon nalang ako kumain ng chips okay, huwag mo na ako pag-bawalan." napa-nguso ako at kinuha ang remote para ilipat ang channel ng tv na ngayon ay nasa tapat ko. Gusto kong manood ng mga fashion show ngayon at hindi naman ako nag-sasawang 'yun lagi ang pinapanood ko.

"Nah, you opened two bags already. Ayos lang sa akin kung isa lang pero dalawa na yung binuksan mo na mukha namang hindi mo mauubos." padabog ko namang binagsak ang remote at masamang tumingin kay Jordan.

Ano bang gusto niyang palabasin diyan?

"I'm craving for chips, babe. Ngayon lang naman 'to kaya hayaan mo na ako." nag-tatammpo kong sabi sa kanya na dahilan para sumilay ang ngiti sa kanyang labi. Mukhang nakukuha ko nanaman siya sa mga alindog ko.

Jordan is my boyfriend for three years already. Ang akala ko kaibigan lang ang maituturing ko sa kanya pero hindi ko inaasahan na mahuhulog ako ng ganon sa kanya, ewan ko ba pero namalayan ko nalang ang sarili ko na ko na ang girlfriend niya.

He sat right next to me and snatched the chips I'm eating, the reason why my forehead creased. Wala ba siyang photoshoot ngayon?

"Wala ka bang photoshoot ngayon?" nag-tataka kong tanong sa kanya marahil ang alam ko ay puno ang schedule niya ngayon pero nandito siya ngayon at parang hindi inaalala ang schedule niya.

"Cancelled ngayon, next week nalang daw atsaka binago yung schedule ko ngayon dahil yung manager ko hindi na kinakaya sa dami."

"Are not used to it? We are living here in New York for almost three years already and still, you're not yet used to your hectic schedule?" I smirked because we are talking about the differences of our schedule. And that's right, we are living here in New York for three years already and I can say that here in New York, the opportunities are unstoppable.

"Tss, you don't get it babe... mabuti nga apat lang ang ginagawa mo araw-araw e' ako, mayroon rin ako ng madaling araw." sabi niya at kumuha ng chips na dahilan para mapa-nguso ako. Totoo naman ang sinasabi niya na maging madaling araw ay nag-tratrabaho pa siya.

My boyfriend needs a rest, a rest day with me.

"Maybe it's a good idea if my manager will give some tips to yours. I mean, Sharla is good when it comes to handling my schedule and I think it will be helpful if they could talk to each one other. Pareho naman tayong model kaya hindi naman siguro sila mahihirapan."

Sa tatlong taon na paninirahan ko dito sa New York ay masasabi kong walang-araw na hindi kami nakakapag-pahinga. Panay kasi kami kuha ng mga schedule at mga promotions, ginusto naman namin ito at tanging time management talaga ang kailangan.

Mabuti nalang at nandiyan pa rin si Sharla para tulungan ako s schedule ko maging sa model career ko. Siya lang naman ang nanatili sa akin ng matagal kaya nasa kanya na ang tiwala ko.