These Precious Few Hours (Translation)

Chapter 5

Zawgyi

'မင္းဟုတ္ပါ့မလားလို႔ေတြးေနမိရက္နဲ႔ မင္းျဖစ္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းေနမိတာ'

နင့္နင့္ပိုးပိုးေျပာလာတဲ့ စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ အေရွ႕ကမ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္မိတယ္။

တကယ္ကို ပိန္သြားတာပဲ ပါး႐ိုးေတာင္ ထင္းလို႔။
ဒါေပမယ့္ ဒီမ်က္ႏွာဟာ သူ႔ကို အရင္လိုခံစားခ်က္ေတြေပးစြမ္းႏိုင္တုန္းပဲ။
မျဖစ္ဘူး။

'ေတာင္းပန္ပါတယ္ စကားေလးနည္းနည္းပဲေျပာခြင့္ျပဳပါ ေနာ္'

လက္ေမာင္းကိုအားနဲ႔႐ုန္းေတာ့ ခခယယဆိုလာတယ္။

'မေျပာခ်င္ဘူး'

သူ႔လက္ကိုလႊတ္မေပးေသးဘူး။

'ဒါဆိုကိုယ္ပဲေျပာမယ္ ခဏပဲ ခဏပဲ နားေထာင္ေပးပါ ေနာ္'

'အခုအခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားေျပာမယ့္စကား တစ္ခြန္းကိုမွမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး'

ဒါဟာ တကယ္ရင္ထဲကလာတဲ့စကား။
သူသိပ္ၾကားခ်င္ခဲ့တဲ့စကားကို Xiao Zhan မွ မေျပာခ်င္ မေျပာႏိုင္ခဲ့ပဲ။

'သြားရေတာ့မယ္ ဒီေန႔ performance လုပ္ဖို႔ရွိတယ္'

လက္ကိုထပ္ၿပီး႐ုန္းထြက္ဖို႔လုပ္ေနစဥ္မွာပဲ အခ်ိန္ကိုက္ ဖုန္းကထပ္ျမည္လာတယ္။
ျမန္ျမန္ျပန္လာဖို႔ Cheng Xiao က ေခၚေနတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

'အိုေက အိုေက ဒါဆို performance ၿပီးသြားရင္ေကာ'

သူ႔ကိုမလႊတ္ေပးေသးပဲ မ်က္ႏွာကို အသည္းအသန္လိုက္ၾကည့္တယ္။

'ဘယ္အခ်ိန္ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ရတယ္ ၁၀မိနစ္ပဲ ၁၀မိနစ္ပဲ ေနာ္'

သူ႔အသည္းကိုခြဲခဲ့တဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္စကားကို ၁၀မိနစ္ေတာင္ နားေထာင္ရမွာလား။

'၅မိနစ္ ဒါဆို ၅မိနစ္ပဲ ေနာ္'

မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းလိုက္ၾကည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြက သူ လြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးသည့္အလား။

'လိုက္ရွာေနတာ အရမ္းကိုၾကာခဲ့ၿပီ'

လြန္ခဲ့တဲ့လေတြတုန္းက သိပ္ၾကားခ်င္ခဲ့တဲ့စကားေတြ။