Part Nine

3.7K 67 15
                                    

Tapos na akong mag impaki ng mga gamit ko. Bukas na ang alis ko patungong Singapore. At huling araw ko na sa Showtime. Sana kaya ko to.

As expected naging sentimental ang pagpapaalam ko sa mga kasama ko at maging sa madlang people. For how many months mahirap at masakit talagang iwan ang isang bagay na nakasanayan mo na at natututunan mong mahalin.

Pauwi na ako at ang lahat ay walang balak makipag usap sakin. Alam kung masama ang loob nila pero wala akong magagawa.

6:47pm ba't ang bilis ng oras yata. Ilang oras na lang at di ko na makikita si Vice. Ang taong sa mahabang panahon hinahangaan at minahal ko. Ngayon ko lang na-realize na sa kanya pala umikot ang mundo ko noon at maging hanggang ngayon. Pano ko to makakayanan? Hindi pwede kailangan ko siyang puntahan...

Naka-pangatlong doorbell muna ako bago ako naka-pasok. Nasa terrace pala ito at nagpapahangin habang umiinom ng alak. He looks so haggard. Di pa naman ito lasing kaya alam kung maiintindihan niya ang sasabihin ko.

Vice: What made you here Kaye?

Karylle: Wala ba talaga akong pag asa Vice?

Vice: Kaye di ko alam kung ano ang sasabihin ko. Ang totoo nalulungkot ako sa pag alis mo dahil ayokong mawala ka. Mahalaga ka sakin at kahit sino kaya kung pakawalan wag lang ikaw. Mahal kita pero di sa paraan na gusto mo.

Karylle: Vice ano pa bang dapat kung gawin para mahalin mo ko? Vice mahal na mahal kita at kayang kaya ko iyong patunayan.. Mahalin mo naman ako Vice..

at dito bumuhus ang luha at sakit na matagal ko ng pinigilan...

Vice: Bakla ako girl. Hindi ako tunay na lalaki. Paano kita mamahalin? Isa pa, wala kang dapat patunayan dahil unang una di ko iyon hiningi sa iyo at pangalawa hindi ikaw ang kailangan ko.

Parang punyal na tumagos sa puso ko ang mga salitang binitawan niya.. Napaka sakit...

Karylle: Vice pagkakataon lang naman iyong hinihingi ko..

Vice: Magkakasakitan lang tayo lalo.. I'm sorry.. I am really sorry..

Karylle: Gusto ko lang malaman Vice. Nung nasa Boracay tayo, bakit gusto mo akong halikan? Di nga lang natuloy pero alam kung binalak mo iyon.

Vice: Hindi ko alam.. Siguro dala ng kalasingan pero di ko talaga alam..

Karylle: Sana talaga di na kita nakilala..

Vice: Kaye.. Wag ka namang ganyan.. Kaibigan pa rin kita

Karylle: Pero ayoko ng maging kaibigan mo!! Pinagsisihan ko ang araw ng pagkakatagpo natin...

at umiiyak akong umalis sa kanila.

Naiwang naka-tunganga si Vice. Di niya maipagkailang na nasaktan siya sa mga nangyari.. Gusto niya itong pigilan pero di niya magawa.. Mahal niya eto pero di nga lang siya sigurado kung sapat na ba iyon para sabihing higit sa pagkakaibigan ang tingin niya kay Kaye. Oo ngat may naka-relasyon na siyang babae noon pero di naman naging lubos ang kaligayahan ko. Pero bakit may parte sa pagkatao ko ang nanghihinayang?

QOUTABLE LINE ON THE NEXT CHAPTER...

✾ "Paano ko pa maipakita at maiparamdam sa kanya na mahalaga din siya sakin? Ngayong iniwan na niya ako..."

♥My Gay Lover♥ [ViceRylle]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon