İnsanlar sizce de mesafelere göre fazla tutarsız değil mi? Bazılarımız çok yakın oysa ne kadar uzak kalbimize ,ruhumuza ,anılarımıza. Oysa bazılarımız uzak ama hayallerimize ,dileklerimize,gülüşlerimize öyle yakın ki.. İnsan şaşıp kalıyor .
Her zama...
Merhaba Ada ben yirmilerinden size seslenen amatör bir kitap yazarı. Bu kitabı sizin için yazıyorum . Umarım yakın geçmişten çokta uzak olmayan geleceğe giden bu satırları beğenirsiniz ve hep birlikte burada büyürüz. Okumaya başladığınız tarihi ve saati yazın ve yıllar sonra o yoruma gelip 'Vay be' diyelim .İyi okumalar zaman yolcuları :)
-Bölüm şarkımız medyada Billie Marten -Cursive
Her şey çok uzak ,her şey çok eski ,her şey çok geçmişte kaldı . Ama eğer bir daha burada bulunursam ben burayı hatırlayacağım ✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sadece yeniden doğmak mı isterdiniz biri tarafından, yoksa yeniden incinmek mi ? İşte benim hikayem bu doğmak veya incinmek .
Telefonumdan gelen bildirim sesi ve kardeşimin gönderdiği ev konumu . Ellerimde yeni kitabımın taslağı ve diğer elimde bir sıcak çikolata, markasını söylemeye gerek yok biliyorsunuz o günden sonra sadece Carribou içebiliyorum . Sizde de bağımlılık yapmıyor mu ama , anı kokan bir çikolata ..
Her neyse şimdi yola çıkıyorum nereye dediğinizi duyar gibiyim, kardeşim Azra'nın yanına gidiyorum, erkek arkadaşı ile birlikteymiş ancak ondan almam gereken bir şey vardı ve çantasında taşıyormuş AMAN NE AKILLICA !
Kardeşim aylardır bu çocuktan bahsedip duruyordu bugün onun evinde kahveye gidiyorum işte. Azra onun adını yüzlerce kez söylemesine rağmen hatırlamıyorum çünkü hep hızlı hızlı konuşuyor.Attığı konuma geldiğimde daha önce buradan geçtiğimi hatırlıyorum yıllar önce ..
'02.01.2020'
Şu an bir otobüsteyim yanımda tek arkadaşım Sıla var .Nereye gidiyoruz dersek eğer. İnanın biz de bilmiyoruz . Sadece aylar sonra onların orada olduğunu bildiğimiz ama bizim hiç bilmediğimiz bir semte gidiyoruz . Ve otobüsün camından dışarıyı izliyoruz ,naifliğiyle sarhoş edici herhangi bir şarkıyla. Ağaçlar aşılıyor,yollar aşılıyor,tabelalar aşılıyor.Sanki her geçen dakika daha da yaklaşıyoruz oraya ,onlara. Gidince nasıl olacak mesela ,görür müyüz onları ,onu ? Geçer miyim bilmeden aslında onun her gün adım atığı o kaldırımdan ,bakar mıyım onun her eve giderken baktığı sokağın sonuna .. Ben düşüncelere dalarken evleri de aşıyordu otobüs ve hatta denizi. Denize bakan minik 4-5 katlı evleri ,samimi mahalleleri aşıyordu bu otobüs ve ben inanıyordum ki bu mahalleyi, bu aşılan denize bakan minik evleri ve güneşin vurmasıyla parıldayan o deniz kenarını asla unutmayacağım hatta bir gün olur da yine geçersem oradan içimde bir yerlerde 'Daha önce buradan geçmiştim' diyeceğim.
Siteye ilerleyip bloğu ve numarayı söylediğimde birkaç dakikalık telefon görüşmesinden sonra içeri alınmıştım blok tarifi ile . Kapıyı çaldığımda içerden sesler geliyordu 'Azra sen açar mısın? Abim ile konuşuyorum' ve Azra'nın ayak seslerinden kapıya yöneldiğini hissediyordum . Kapı açıldı , birkaç saniyelik sarılmadan sonra içeri geçmiştim.Ev gayet güzeldi ve kütüphaneliği .. Cidden çok güzeldi tam inceleyecekken bir ses geldi arkadan 'Merhaba sonunda tanışabildik Uras ben' o cümlesine devam ederken tek takıldığım şey 'Uras ben' demesiydi. İçimde sadece bir ukte oluşurken sözlerinin devamını dinliyordum yeniden 'kitaplara bakıyordun sanırım nerdeyse hepsi abimin ,çok okur bana da aşılamaya çalışıyor ama pek aramız yok. Aslında bakılırsa o da okumazdı sonra bir yazar buldu ve okumaktan öyle deli oldu işte' anlattığı kadarıyla abisi iyi bir okurdu daha fazla kütüphaneliğe bakmadanUras'a dönmüştüm . Gayet sempatik ,uzun boylu hafif kilolu kumral biriydi. 'Merhaba sonunda görüşebildik gerçekten Ada ben, bizim delinin ablası memnun oldum' derken içerden sesliyordu Azra' yaa ablaaa' ikimizde kıkırdamıştık Uras ile . Ardından ' Ona söylemeyin ama ben hayranım o deliye' demişti Uras.
Sonrasında ise 'Kahvem var ?' diye sorarcasına bakmıştı olur demiştim sakince .Mutfak Amerikan modeldi, Azra ve o yani Uras iç tarafına otururken ben kapıya yakın olan hol tarafına oturmuştum .
Neredeyse 1 saattir koyu bir sohbete girmiştik, eh anılar anlatılıyordu .Tam o sırada zil çalmıştı ve Uras tam 'abimdir' diyip kalkacakken ben daha yakın olduğum için 'Ben açarım' diyip kapıya yönelmiştim ve sohbetten kopmamak için de 'bizim deli öyledir' diye sesleniyordum içeriye kapıyı açtığım sırada ellerindeki koliden yüzü görünmeyen kişiye takılmıştım, hoş geldin içeriye geç derken Uras 'Abimmiş değil mi derken' 'sanırım evet' diyip kıkırdamıştım. O sırada sadece bir ses yılladır duymadığım bir ses kulaklarıma ilişmişti . Onun sesi . Olamazdı değil mi ,bu kadar tesadüf olamazdı ? 'Abin tabi kim olacak' demişti kolileri yere bırakırken kafasını kaldırdığında ise her şey donakalmıştı sanki. Zaman akıyor ama bize değil ,dünya dönüyor ama bize değil sanki. Kaç saniye, kaç dakika orda öylece kaldık bilmiyordum . Ne benim ne de onun vücudu tepki veremiyordu sanki. Uras gelmişti yanımıza .Uras onun kardeşi olan Uras ,ONUN KARDEŞİ OLAN URAS diyordu iç sesim . 'Tanıştınız galiba' dedi .Benim tek diyebildiğim ' ha- hayır' derken o 'tanışmadık' demişti. Azra'nın sesi ise yerle bir etmişti sanki bizi ' Bu ablam Ada abla bu da Uras'ın abisi Ege Abi işte, tanıştınız' demişti. Yıllar önce tanıştığım adamla ,Ege ile beni yeniden tanıştırırken .
Tam o sıra anlamıştım sanki, bunun bir tesadüf ama onun benden benim ondan kaçamayacağım bir tesadüf olduğunu .
Nasıl buldunuz bölümü ? Sizce çok mu sert bir girişti? Yada hayatta da insanlar alıştırarak mı giriyor çevremize ,kalbimize ? Yoksa bölüm girişi gibi bir anda mı olup bitiyor her şey ? Yorumlarınızı o kadar merak ediyorum ki ,anlatamıyorum. Yıllarca bunun dışında kitaplarda yazdım ama bu kitap daha bunlar yaşanırken Ada yazmalısının beni diye bağırıyordu. Aylardır taslakta duran bu satırlar her ne kadar arkadaşlarım üstelese de atma cesaretimi bulamadığım için gizli bir günlük gibiydi .Şimdi ise siz ve benimle yani bizimle umarım güvenim kırılmaz ve bu serüvenin sonuna kadar kocaman bir aile oluruz . Sizi seviyorum zaman yolcularım ✨
