🐵(39)

130 16 3
                                    

Merhaba.

Damlasu: Yiğit, geldim ben.

Yiğit çevrimiçi.

Yiğit: Kayaların oraya gel Damlasu.

Damlasu: Geliyorum.

Damla'nın ağzından:

Telefonu cebime koyup kayaların oraya doğru ilerledim. Geçen sefer sarıldığımızda da buradaydık. İnsana huzur veren dalga seslerinin yanı sıra karşımdaki Yiğit kalbimin hızla çarpmasına neden oluyordu. Ona bakınca istemsizce gülümsedim. Gözlerini bir kumaş parçasıyla bağlamış, kayalıklardan birine yaslanmıştı. Öylece durmuş benim gelmemi bekliyordu sanırım. Onu daha fazla bekletmek istemesem de, fotoğrafını çekmek istedim. Anılarımızı sakladığım bir defterim vardı.  Bu fotoğrafı da diğerleri gibi oraya koyacaktım.

Fotoğrafını çekip yavaş adımlarla yanına gitmeye başladım. Telefonumu yine bir taşa yaslamış video kaydını başlatmıştım. Kalp atışlarım adımlarıma ters bir şekilde fazla hızlıydı. Ona ilk defa ben olarak sarılacaktım. Öncekilerde kafası ayık değildi.  Bu beni daha da heyecanlandırırken kendime 'sakin ol' komutları vererek ilerledim.

Adımlarım ayak ucunda dururken bakışlarımı yüzüne çevirdim. Kaşları hafif çatılmış, dudağının sağ tarafı yukarı doğru kıvrılmıştı. Geldiğimi hissetmiş olmalıydı.

" Geldin mi Damlasu?"

Bana Damlasu demesi saçma bir şekilde hoşuma gidiyordu. 'Hıhım' diye mırıldandığımda içten bir tebessüm yollamış, kollarını açmıştı. Terleyen ellerimi pantolonuma silip bir adım daha atarak aramızdaki mesafeyi kapattım. Sarılmasak da fazla yakındık ve bu yakınlık kalbimi iyice coşturmuştu. Yaklaşık 2 dakikadır o şekilde duruyorduk. Ellerimi nereye koyacağımı bilmeden öylece yüzüne bakıyordum. Minik bir kahkaha atarak kulaklarıma şölen sunduktan sonra konuşmuştu.

" Kalbine sakin olmasını söyle Damlasu. Sesini buradan bile duyabiliyorum."

Elimi alnıma vurup sakin ol diye fısıldadım kendime. Sakin ol.
Ellerimi tekrardan pantolonuma silerken bir el bileklerimin üzerine durdu. Ellerimi boynuna götürürken durmuş ne olduğunu izliyordum. Ellerini bileklerimden çekince üzülsem de üzüntüm belimden tutmasıyla son bulmuştu. Biz şu an resmen sarılıyorduk.

" Bana bu kadar çok sarılmak istiyorken, nasıl oluyor da yanındayken sarılamayacak kadar ne yapacağını şaşırıyorsun?"

Kulağıma söylediği şeyden utanırken ben de "Bilmiyorum." diye fısıldadım. Gerçekten bilmiyordum. Onun yanında ne yapacağımı şaşırıyordum. Kalbime bu yakınlık fazla gelse de umursamadım. Tekrar gülüp "Sakin olur musun artık?  Kalbin çıldırmış gibi atıyor şu an?" demişti. "Kalbime pek söz geçirebildiğim söylenemez. " dediğimde gülümsemiş çenesini başıma yaslamıştı.

Ona sarılmak o kadar güzeldi ki. Bunu sıkılmadan yüzyıllarca yapabilirdim. En sonki sarılmamızın üzerinden on beş gün geçmişti. Onu en son iki gün önce görmüştüm.  Fazlasıyla özlemiştim. Ona ihtiyacım vardı ve o bunu hissetmiş olmalı ki beni buraya çağırmıştı.  İyiki de çağırmıştı. Şu an sırtımdaki kolları o kadar huzur doluydu ki. Kokusu cennet kokusuyla eş değerdi bana. Bana sakin ol desede,  kulağımın altındaki kalbine de bunu hatırlatmalıydı. Onun bunu umursamadığını bildiğimden ben fısıldadım kalbine ' sakin ol' diye. Yavaşlamasını beklerken daha da hızlanan kalbi şok olmamı sağlarken başımın üstündeki çenenin hareket etmesiyle onu dinledim.

"Saçların çok güzel kokuyor."

Ah bu çocuk kalbime ne yapıyordu böyle. Gülüp " Tamam , bir şey demedim." dediğinde ben de gülmüştüm istemsizce. Fazla mı tatlıydı ne?

Kaç dakika o şekilde kaldık bilmiyorum ama hayatımın en güzel dakikaları olarak tarihe geçmişti. Hala sarılırken kollarını sırtımdan çekip benden ayrılmıştı. Hamurdandığımda gülüp "Tamam homurdanma, tekrar sarılırsın. Ama şimdi anlatman gerekenler var."

"Peki." diye fısıldadım. Bu anı bozmak istemiyordum. Sağ tarafına yaslandım ben de. "Anlatmak istemiyorsan anlatmayabilirsin." Söylediği şeye şaşırmıştım. Omuz silkip" Özet geçeyim, olur mu?" dediğimde başını aşağı yukarı sallamıştı.

"Annemle kavga ettik."

"Bu kadarı özete girmez yalnız. Başlık bu sadece." dediğinde gülmüştüm.  Fısıldayarak anlatmaya başladım.

"Annemle kavga ettik çünkü dersleri boşladığımı falan söyledi. Öyle olmadığını ikimiz de biliyoruz ama. Sürekli seni düşünüyor olmam, sürekli seni anlatıyor olmama sinir olmuş sanırım. Dersleri boşladın, Yiğit'le ilgileniyorsun sadece dediğinde seni kıskandığını düşündüm. Annemin tek kızıyım ve onunla ne zamandır ilgilenmiyor oluşuma sinirlenmiş olacağını düşündüm."
Sustuğumda "Sonra?" diye sormuştu.

"Sonra öyle olmadığını anladım. Bir tane arkadaşı var. Onun kızıda bizim okulda.  Kız kim tahmin et?"

"Kim?"

"Zeynep. En başından beri seni sevdiğimi biliyor. Nereden öğrendi bilmiyorum ama. Hatta seninle bu yüzden sevgili olmuştu. Sırf beni üzmek için. Kavga ederken söylemişti."

"Bunu bana neden daha önce söylemedin ki Damla?"

Sorduğu soruyla nefesi dışarı verdim.

"Söylesem inanır mıydın? Onu ne kadar sevdiğini biliyorum. Hâlâ da unutabilmiş değilsin zaten. Her neyse işte, anneme sürekli hastalandığımı bahane ederek derslerden kaçtığımı ve boş boş seni izlediğimi söylemiş. Annem bana sormak yerine inanmış buna.  Çok zoruma gitti ona inanması. Onunla düşman gibi olduğumuzu bildiği hâlde ona inanınca çıldırdım. 'Babam olsa böyle olmazdı, gelip bana sorardı. O gerizekalıya inanmazdı.' falan dedim. O da 'Zaten sen hep babanı istedin. Senin için yaptığım hiçbir şeyi görmedin.  Baban değil ben ölseydim keşke.  Belki o zaman kıymetlin olabilirdim." dedi. Anneme onu tanıyamadığımı söyleyip evden çıktım."

Derin bir nefes aldı. " Ne diyeceğimi bilemiyorum Damla. Zaten ne dersem diyeyim hiçbir işe yaramayacak.  Ama üzülmeni istemediğimi bil. Ne yaparsam şu an seni iyi ederim bilmiyorum." dediğinde gülümseyip " Yanımda olman yeter de artar. Bir şey demene gerek yok.  Sadece sarılsam olur mu?" demiştim.
Gülümseyip " Olur tabii de, gözlerimi açsam artık?" diye şansını denediğinde " O olmaz işte." deyip gülmüştüm. O da gülüp tekrar kollarını açtığında bu sefer ben sarılmıştım ona. Kollarımı beline sardığımda " Fazla mı kısasın sen?" deyip gülmüş kollarını bana sarmıştı.
"Hiç de bile." diyerek hamurdandığımda " Peki, peki. Sustum." dese de hâlâ gülüyordu.  Dayanamayıp ben de güldüğümde bu an bozulmasın istedim. Fazla güzeldi.

Bölüm sonu.

Bölümü beğenenler kendini belli edebilir miii😁

Selam Maymunum 🐵 / TEXTİNG (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin