Our Story [ Zawgyi + Unicode ]

Part ( 7 )

Zawgyi ver..

" Unnie.. Hyun ျပန္ေရာက္ၿပီ "

Dahyun ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ေနတဲ့ တိုက္ခန္းေလးထဲဝင္ရင္း ေအာ္ကာေျပာလိုက္သည္..

" Aww.. မီးဖိုထဲလာခဲ့ "

Dahyun ကိုေက်ာေပးကာ ခ်က္ျပဳတ္ေနေသာ Nayeon ေဘးနားသြားကာ ဘာခ်က္ေနသလဲဆိုတာ ၾကည့္မိေတာ့..

" ေခါက္ဆြဲျပဳတ္? "

" အင္းေလ.. ေကာင္းေကာင္းေလးခ်က္ေကြၽးမလို႔ပဲ လုပ္ရင္းပ်က္သြားေတာ့ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပဲ စားလိုက္ေတာ့ ေနာ္.."

Dahyun ေခါင္းၿငိမ့္ကာ ျပံဳးျပလိုက္သည္.. အနည္းဆံုးေတာ့ သူညစာကိုေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေတာ့ စားရေသးသည္မဟုတ္လား..

" ေနာက္ႏွစ္လေလာက္ေနရင္ Jeongyeon Unnie ျပန္လာမွာဆို.. "

Dahyun သူမျပဳတ္ေပးေသာ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကို စားေနရင္း ေမးလာေတာ့..

" အင္း..Jihyo ေျပာတာပဲ "

" Unnie ဘာလို႔ Jeong Unnie စာေတြကို Reply မျပန္တာလဲ.. "

" ဒီလိုပါပဲ.."

Nayeon ျပံဳးျပကာ မေရမရာေသာ အေျဖေပးလိုက္ေတာ့ Dahyun ကမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ၾကည့္လာသည္..

" ဘာလဲ..စားစရာရိွတာစား.. "

Dahyun ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကိုသာ အာရံုစိုက္ကာ စားေနလိုက္သည္..

တင္း..ေတာင္

Nayeon bell သံေၾကာင့္ စားေနရာကေနထကာ တံခါးသြားဖြင့္လိုက္သည္..

" ဟီး..Unnie "

" Tzuyu.. ဘာကိစၥရိွလို႔လဲ "

" Dahyun ဆီလာတာ..."

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဝင္လာကာ မီးဖိုဘက္သြားသည္..

" Ya! ေလာ႐ွည္ ဘာလုပ္တာလဲ.."

Nayeon မီးဖိုဖက္ေလ်ွာက္လာရင္း Dahyun ရဲ႕ေအာ္သံကိုၾကားလိုက္ရေတာ့ ျပံဳးမိသည္.. ထံုးစံအတိုင္း Tzuyu နဲ႔ရန္ျဖစ္ျပန္ၿပီထင္တယ္..

" အာကြာ.. ငါ့ေခါက္ဆြဲကို နင္စားခ်င္ရင္ေျပာေလ ငါျပဳတ္ေပးမယ္.."

" နင္စားတာပဲငါစားခ်င္တာ မရဘူး.."

Dahyun သူမရဲ႕ေခါက္ဆြဲပန္းကန္ကို ဆြဲယူကာစားေနေသာ Tzuyuကိုၾကည့္ကာ မ်က္ေစာင္းခ်ည္း လိွမ့္ထိုးေနလိုက္သည္..