REYYANDAN
Düşüncelere dalıp gitmiş iken kapı çaldı Aldırmadım bir kaç defa çalınca olduğum yerden kalkıp kapıya adımladım. Miran İle o kadar soğuktuk ki onun geleceğini tahmin bile etmiyordum. Ama içimdeki Özlem onun olması İçin dualar edip duruyordu.
Kapıyı usulca açtı ve karşısındaki bal gözlü , siyah sakallı , adama baktım ne çok özlemişti. Miran ona özlemle bakan karısına aldırış etmeden içeri girdi. Reyyan da hiçbir şey demeden takip etti kocasını , Miran bir o kadar yavaş, ve bir o kadar da hızlı adımlara girdi solana . Kendini bıraktı usulca kanepeye Reyyan ' da mirana daha yakın olmak ve kokusunu içine çeke bilmek için kucağına oturdu. Miran'ın onu sevmediğini , ve bu haraketine kızacağını biliyordu. Miran onun kucağına oturunca şaşkın , şaşkın bakmaya başladı bana. Tam bana kızmak İçin ağzını açacak oldu ama sonradan vazgeçip sustu ce düşünmeye başladı.
FLASBACK
"Miran adımız çıkacak artık torunum siz evleneli kaç sene oldu ortada torun yok milletin ağzına mı düşelim" dedi azize bu durumdan rahatsız olmuş bir şekilde.
"Ne diyorsun Babane Reyyan'ı sevmediğimi en iyi sen biliyorsun. Hem ben dennis'i seviyorum yapma gözün'ü seveyim."
Dedi miran bahanesine yalvaran gözlerle bakarak.
"Ben dennis miş Reyyan mış anlamam bana tez vakitte torun haberini ver."
Diyerek miranın omzuna dokunarak "Güzel haberlerini bekliyor olacağım."
Dedi ve arabasına binip oradan uzaklaştı. Miran ise sıkıntı İle oflayarak ensesini kaşıdı.
FLASBACKSON
Miran biraz daha düşündükten sonra konuşmaya başladı.
"Reyyan seninle birşey konuşmam lazım" dedi Reyyan miranın sakalını okşayarak konuşmaya başladı. "Konuş bakalım." Dedi miran ise derim nefes alarak konuşmaya başladı. "Duymuşumdur belki Babanem demiştir sana, b-Babanem torun istiyor." Dedi Reyyan miranın yanağından elini çekmeden konuşmaya başladı. "Ne güzel işte sen istemiyor musun?" Dedi korka korka sorarak. "Reyyan seni sevmediğimi sende biliyorsun."
"Biliyorum. Her seferinde yüzüme vurmana gerek yok." Dedi Reyyan ve miran'ın kucağından kalktı. Miran ise konuşmaya başladı. "Ama yapmak zorundayız Yoksa babanem'in dilinden kurtulamayız bir ömür" dedi miran Reyyan gülümseyerek miran'a baktı. "Benim için hava hoş" Dedi Reyyan sırıtarak miran ise konuşmaya başladı. "Peki o zaman yarın akşam seni alırım güzel bir yemeğe gideriz. Ben şimdi yatıyorum yorgunum sana iyi geceler." Diyerek yatak odasına çıktı. Reyyan ise koltuğa baktığında miran'ın telefonu'nu orada unuttuğunu gördü ve eline alıp kurcalamaya başladı. Denniz ile olan mesajlar gözüne takıldı ve okumaya başladı.
"Tamam sevgilim üzülme yarın sabah yanına gelirim kahvaltıya hasret gideririz."
"Sana ellerimle kahvaltı hazırlayacağım."
"Hmm bak sen omlet de yapar mısın?"
"Yaparım tabi sen iste yeterki"
"İyi o zaman ben eve geçiyorum. Yarın sabah görüşürüz bitanem."
"Görüşürüz sevgilim."
Reyyan mesajları okuyunca kan beynine sıçradı ne olursa olsun yarın miran'ın denniz'in yanına gitmesini engellemesi gerekiyordu. Yukarıdan sesler geldiğini duyunca hemen miranın telefonu'nu koltuğa bıraktı ve bırakmasıyla miran solona girdi. "Ah telefonumu burada unutmuşum." Diyerek telefonunu aldı ve çıkacakken Reyyan konuşmaya başladı. "Azize hanım yarın bizi kahvaltıya çağırdı." Dedi Reyyan miran ise affalayarak konuşmaya başladı. "Y-Yarın mı?" "Evet yarın" dedi Reyyan miran olumsuz bir şekilde konuşmaya başladı. "Yarın olmaz yarın benim çok işim var." "Babanemi kıramayız biliyorsun bunu miran." Dedi Reyyan miran oflayarak odadan çıktı ve çıkmadan önce telefon görüşmesi yapacağını söyledi Denniz'e haber verecekti büyük ihtimal Reyyan kendi telefonunu alarak bahaneye mesaj attı.
"Yarın sabah kahvaltıya sana geliyoruz babanecim."
İLK BÖLÜM
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN.
