SİL BAŞTAN DÖNÜŞ YOK

Bölüm 1

Nefes elinde market poşetleri zorla kapıyı açıp eve girdiğinde mis gibi kokular geliyordu mutfaktan.Açlıktan isyan eden midesi hemen tepki verip guruldamaya başladı.Annesine kefil olabileceği tek konu her zaman için elinin lezzetiydi,üstüne kimseyi tanımazdı.Zaten rahmetli babası her zaman överdi karısının yemeklerini,anan biliyor kızım gönlüme nasıl gireceğini derdi.Oysa annesinin çabası kocası için değildi,görev bildiğindendi,kaynanası,eltisi,görümcesi,konusu ,komşusu elinden bir lokma yiyen kim varsa aman da Nazan ne maharetli desin diyeydi.Dedirtmişti de istediğini ama aldığı karşılık takdir değil daha çok sorumluluk olmuştu.aile baskısı yetmemiş,mahalle baskısına da çokça maruz kalmış bir kadındı Nazan,en çok da bu yüzden çatışırlardı Nefes ile.Oysa babaları öldüğünden beri her yükü sırtlanmıştı Nefes zerre gocunmuyordu,yoruldum bile demiyordu ama annesini memnun edememek onu tüketiyordu.

Neredeyse üç sene olmuştu babası öleli ve canının yarısı ikiz kardeşi Cansın yatağa mahkum olalı.İnançlı adamdı babası kader derdi hep,kısmetse olur kızım,Rabbim hayırlısını versin diye dualar dilinden düşmezdi hiç.Babası gidince annesi ne çok isyana düşmüştü oysa,neden ben demişti hep ne kadersiz kadınmışım ne ağır imtihanım varmış benim,başsız,ocaksız kaldım diye dövünüp durmuştu.Başı da yerindeydi,ocağı da ama evin erkeksiz kalması dünyanın sonuydu sanki.Kocası ölmüş oğlu felç olmuştu şimdi iki kadın nasıl yaşar,nasıl geçinirlerdi.Gerek yoktu bunca telaşa,acını yaşa bunları hallederiz demişti Nefes annesine ama anlatamamıştı üç senedir.

Mesut bey,Nefes'in babası,aslan gibi,adam gibi adam babası.Nefes'in en sevdiği,en güvendiği kahraman babası ölmeden önce her şeyi ayarlamış, onlara kimseye muhtaç olmayacak bir hayat bırakmıştı.Annesinden kalan iki evi vardı Mesut beyin,küçük yaşta annesini kaybedince babası yeniden evlenmiş ama annesinden kalan her şeyi oğluna vermiş diğer çocuklarına kendi mallarını pay etmişti.Babası Mesut beye üzüm bağlarını bırakmıştı,küçük oğluna bir ev ve dükkan kızına ise bir ev vermiş bütün çocuklarının gönüllerini almıştı.Aslında üzüm bağını küçük oğluna vermek istemiş ama bağ işlerini ağır bulan oğlu dükkanı almayı tercih etmişti.Yaşlı adam hayattayken mallarını paylaştırmayı uygun görmüştü küçük oğlu Hakan her zaman biraz aksi olmuştu ve arkasından çocuklarının miras kavgasına düşmesini istememişti.

Mesut bey ise toprağa aşık bir adamdı çocuklarını da kendi gibi yetiştirmişti.Cansın ziraat mühendisliği okuyordu babasından tüm yükü alacaktı okulu bitirince.Nefes ne kadar toprak ile uğraşmayı sevse de asıl isteği psikolog olmaktı.İkisi de ilk girdikleri sene istedikleri bölümü ve okulu kazanmış ve İzmir de ailelerinin yanından ayrılmadan okuyacaklardı.Hayatları mucize sayılacak kadar güzel gidiyordu,Üç sene önce Mesut bey ve oğlu kaza geçirene kadar da bu mucize devam etmişti.Mesut bey olay yerinde hayatını kaybederken Cansın ise iki ay komada kaldıktan sonra kendine gelmiş ama boynundan aşağısı felç olmuştu,ilk zamanlar konuşma zorluğu da çekiyordu.Nefes kendi hocalarından da destek alarak her yolu denemiş ama Cansın için bir umut bulamamıştı,üstelik zamanla kas erimesi başlaması durumunu daha kötü hale getirmişti.

Nefes bir yandan evle ve babasından kalan işlerle ilgilenmiş,bir yandan da okulunu bitirmişti.Mezuniyetinde bile yalnız kalmış ama önemsememişti,diplomasını almış arkadaşlarıyla vedalaşıp eve gelmişti.Her işe yetişmek zorundaydı tek başına,babasını kaybettikten sonra amcası yardım etmeyi teklif edince Nefes memnuniyetle kabul etmiş ama işlerin gidişatı değişince vazgeçmişti.Kendinden başka güvenebileceği kimsesi olmadığını anlamıştı.

Elindeki poşetleri bırakmak için mutfağa girdiğinde tepsiye yemekleri dizen annesi dönüp ona bir bakmış ama tek kelime etmemişti.Çünkü bu ara annesi yine Nefes'e tavır yapıyordu.Elindekileri bırakıp annesinin tavrını önemsemeden banyoya gidip elini yüzünü yıkadı.Kardeşinin odasına girdiğinde Cansın tavanı izleyerek yatıyordu,Nefesi görünce yüzünde bir gülümseme oluştu hemen.