Love Never Fades

SPECIAL CHAPTER #1 : THE LETTER

SP#1

"KUYA?" NAPATIGIL ako sa pagsusulat ng tawagin ako ni Hanna.

"Hmm."

"Congrats." Naparaas ako ng kilay sa sinabi ng kapatid ko.

"Thank you."

"Ilang buwan ka ulit nanligaw dun?"

"I doesn't matter."

She softly laugh.

"Yeah. It doesn't matter." Saka siya napabuntong hininga.

"What is it?" She sighed again.

"I'm just... you know... worried." Kinunotan ko siya ng noo.

"Worried about what?" I asked her again.

"Oh! Dont mind me... I'm okay... I guess."

"Oh, okay." Lumabas siya ng kwarto ko matapos ko siyang talikuran. I'm bothered. Kilala ko ang kapatid ko. May itinatago siya sa akin.

Alas-otso na nang maghapunan kami. We talk about managing the company. I'm taking my Mom's business which is about Luxurious Cars. And of course, my sister is the D.A. Law Company.

"I don't want you to seat in a high place, agad-agad. Gusto kong magsimula kayo sa mababa. Of course, the Car Shadow Company, your current position is Financing Head." Tumango naman ako. Akala ko naman ay janitor ang unang pwesto ko.

Marunong naman ako maglinis,pero mas marunong akong magdumi. Biro lang.

"How about me, Dad?" Hanna asked.

"Wag kang atat... Hindi ka pa naman graduate." Napasimangot nalang siya. Matapos kumain sa sala muna kami nag-stay. Talk and tease. Watch and conclude.

Ganoon kami rito sa bahay.

"Kuya..." Suddenly, Hanna whispered.

"Yes?"

"I can't keep it." She almost whispered again.

"Keep what?"

"A conversation that I heard."

"And?"

"Its all about, Kann..."

HUMINGA AKO NG malalim bago ipinikit ang aking mga mata. Parang ayokong paniwalaan. Parang ayaw tanggapin ng utak ko. Parang ayokong mangyari.

Ipinikit ko nalang ang mga mata ko at hinayaan akong dalhin ng antok sa kanilang dimensyon ng mundo.

Kinabukasan, bumaba ako para mag-almusal. Nasa hapag na si Mommy at nag-aayos ng pinggan. Si Hanna naman ay naglalagay ng ulam sa lamesa.

"Good morning." Malamya kong bati. Hanna just stare at me and she sighed.

"Good Morning, baby!" Mas lalo akong nalungkot. Yeah, baby.

"Where's your Dad? Nandyan lang kanina yun, ah."

"Ma, umalis na si Papa. Nauna na siyang kumain."

"Oh! Okay! Kain na tayo kung ganon para makapasok na kayo sa papasukan niyo."

Nasa kalagit naan kami ng pagkain ng dumating si Tita Janice. Iyong kumare ni Mama. Nakakapagtaka, magkamukha sila.

Nagkatinginan kami ni Hanna. Alam niya rin ang nasa isip ko.

"Kain po tayo, Tita..." Saad ko.

"Oh! Thank you but dumaan lang talaga ako para sana kunin yung rosas ko. Urgent kasi, eh."