Annenm ve ablalarım ev temizliği için bakkala gidip birşeyler almam gerektiğini söylediler.Bakkalın yerini öğrendiğim için yanlız gidebilirim.Bakkala giderken şehirden az yüksekte kırık bir ev dikkatimi çekti.Eskimiş merdivenler,kırık dökük ve ürpertici görünüyordu.Bakkalı boşverdim ve oraya birazcık takıldım.İncelemeye çalıştım fakat camlar simsiyah.İçerisi gözükmüyor.Fakat saatler sonra içeriden yaşlı,masmavi gözlü,saçları beyazlamış yetmiş,seksen yaşlarında bir amca.Biraz korkunç gözüküyordu.Kurktum birden adam yanlız yaşıyormuş bunu öğrendim ve biraz üzüldüm.Adamın kimsesi yokmuş meğer.O evde yanlız yaşıyormuş.Tüm akrabalarını kaybetmiş.Bu adamı anneme anlattım ve akşam pişen yemekten bir tabak götürmemi istedi.Korktum ama bunu yapmalıydım.Yola çıktım,merdivenleri yavaşca ve dikkatlice çıktım son basamağa tam basacaktım kii.
İçeriden kalabalık kahkaha sesleri.Çok korktum bu adamın kimsesi yok ki.Nasıl olur bu...
Eve koşarak gittim ve elimdeki tabağı bir köşeye bıraktım.Hemen yerleşmiş olan odama girdim.Yatağıma yattım ve battaniyemi üzerime çektim.Düşündüm durdum.Bir ara uyuya kaldım.Yağmur sesiyle aniden kalktım.Camdan dışarı baktım.Yine o adam olamaz.Bana gülüyordu.Çok korkmuştum.. DEVAMI GELECEK...
