Ride Home

CHAPTER SEVEN

TRIS

Tatlong buwan na simula noong tumira ako kasama nila Jake.
That day is just surreal for me.
Since then, I've experienced my "first times" and it's quite fun.
I guess?

"Ate? Kanina pa po umalis si Kuya?" Napatingin ako kay Jane na humihikab pa at kakagising lang.

"Oo, bakit? May kailangan ka?"
She just chuckle, abnormal din talaga minsan 'tong batang 'to.

"Ate, tingnan mo itsura mo sa salamin."
Binitawan ko ang mga platong hinuhugasan ko,
And immediately rushed into the mirror to have a look at myself.

And I look beautifully awful.

"Grabe ate Tris, ibang-iba ka na talaga simula noong nakasama ka namin."
Sabi niya habang sumisimsim ng kape.

"Ops! Ako na mag tutuloy mamaya niyan ate, upo ka muna dito!"
Sabi niya ng akmang babalik na ako sa mga hinuhugasan ko.

"Ano ba 'yon Janinay ha?!"
I mockingly asked her, napasimangot naman siya ng marinig ang palayaw niya.

"Si ate naman, ang aga-aga e."
She pouted.

"Pero seryoso kasi ate, gusto mo ba si Kuya Jek?"
She asked while giving me a crooked smile.

"Oo, gusto kong sakalin."

"Iiiih! Ate Tris! Di talaga kayo matinong kausap ni kuya!"
She's already seventeen pero para paring bata.
I rolled my eyes, bigla akong may napansin sa ilalim ng double deck nila.

"Jane, ano 'yon?"
I asked her pointing those things under the bed.

"Ahh, mga art materials 'yan ni Kuya."

"Art materials?"
Sabi ko habang dahan-dahang lumapit at tinanggal sa ilalim ng kama ang mga iyon.
Isang malaking rectangular box na nababalutan na ng alikabok, halatang matagal ng hindi ginagamit.

Maya-maya pa ay narinig ko ng palapit na si Jane sa'kin.

"Oo ate, di mo pa pala alam no? Undergrad si kuya, fine arts course niya."
Pagkasabi niya noon ay binuksan ko ang box.
Art materials nga at ilang mga bakanteng canvas ang sumalubong sa'kin.

"Bakit hindi niya pinursue?"
I asked.
Narinig ko namang bumuntong hininga si Jane bago mag salita.

"E kasi nga po, mahal daw yung course niya at mas priority niya daw ako."
I turned my gaze at her, Hindi man siya magsalita ay nakikita ko sa mga mata niya kung gaano siya kalungkot.

Sa pinakailalim ay may nakita akong unfinished painting ng isang babaeng nakatalikod.

"Stillness"
That was the title of the painting, namangha ako dahil sa ganda.
I never imagined that he's into paint.

"Alam mo ate, sayang nga e. Kita mo 'yang mga medals diyan sa ilalim tsaka mga certificates? Ganyan kagaling mag painting si kuya. Kaso nung nawala sila Mama di na talaga niya tinuloy."

Napunta ang tingin ko sa kumpol ng mga medals na nasa loob ng box, pinulot ko ang isang faded photo.
It's a photograph of a younger version of Jake smiling at the camera.

"Jake, Hey! Gising na!"
Sinisipa-sipa ko ang paa niya para magising siya pero panay lang ang baling niya sa higaan.
I sighed.

"Bahala ka diyan, ayaw mo ata ng trabaho e."
Pasimpleng sabi ko dahilan para bigla siyang bumangon.

"Anong trabaho? Saan?"
Pag uusisa niya.

"Patricia."
He glared at me.

"Duh, it's Patrice."
Sabi ko sa kaniya habang nakatayo kami dito sa tapat ng Café.

"Sure ka ba dito?"
Nag aalangang tanong niya sa'kin.

"Alam mo, tara na! Bilis! Go!"
Imbis na sumagot sa kaniya ay tinulak ko na lang siya papasok sa café.

"Hello! Welcome to Beauteous Art Café— PATRICE?!"
Rinig kong sigaw ni Melody, napangiti naman agad ako at sinalubong siya ng yakap.

"Ano siya na ba yung sinasabi mo sa'kin?"
She asked between our hugs.
I just gave her a wink.

Hinila ko ulit si Jake papalapit kay Melody.
"Mels, ikaw na bahala sa kaniya ha? Gotta go!"
Rinig ko pang sinigaw ni Jake ang pangalan ko bago ako makalabas sa café ni Melody.

She's my closest friend noong Highschool, and yung café nila offers art materials and stuffs kung saan pwede kang gumawa ng artwork mo habang nag kakape.
And alam kong magugustuhan ni Jake ang pag tatrabaho niya doon.

Tahimik akong nag babasa ng libro ni Jane about constellations ng biglang bumukas ang pinto, iniluwa ang isang Jake na nakangiti.

"Grabe, ang ganda doon! Sa tingin ko, mag eenjoy ako sa trabaho na 'yon."
First time kong makita kung gaano siya ka excite, parang bata.
Natawa ako dahil sa sinabi niya.

"Halata nga, ten ka na nakauwi e."
Ibinalik ko ang atensyon sa binabasa ko pero nakikiramdam parin ako sa mga kilos niya.

"Tris."

"Hmm?"

"Thank you."
I closed the book that I'm reading and looked at him, bakas talaga sa mukha niya yung saya.
And it gives me certain feeling, contentment.

"No worries, tulog na ako ha?"
Paalam ko sa kaniya atsaka pumunta sa kuwarto namin ni Jane.

"Ate."
Nagulat ako ng bigla niya akong tawagin pero nakapikit parin siya.

"Nag s-sleep talk ka ba?"

"May pumunta dito kanina, Mike daw. Hiningi number mo. Binigay ko ha? Ang pogi kasi hihi."
What she said gave me a disturbing atmosphere.

"Ha? Ano? Sino?"
Tanong ko, umaasang nagkamali langa ko ng rinig sa sinabi niya, pero hindi na ako nakatanggap ng sagot.

Malalim na ang gabi pero hindi pa rin ako makatulog dahil sa sinabi ni Jane.
It's been three months since the last time he tried to reach me.
Bakit?

Nagulat ako ng biglang mag ring ang phone ko.

Unregistered number

"Hello?"

"Patrice, your mom is in critical condition."