6. Bölüm

270 12 0
                                        

Lara

Çınarcık'tan çıkıp Yalova'ya gelince, arabayı bir kenara çekip tüm ağlamam bitene kadar bekledim.Yoksa puslu gözlerim yüzünden kaza yapacaktım.Kabusu tekrar tekrar hatırlayarak çaresizlik içinde ağlıyordum.

Bu zamana kadar kimi sevdiysem kaza yaptı ve öldü.Annem ve babam benim en değerlilerimdi.Kendini bu kadar seven başka bir çift daha görmedim ben ama malesef kader onları benden aldı.Amcam ve ailesi, iki çocuğuyla mutlu mesut yaşarken onlarda kazada öldü.Bu benim üzerimdeki lanet hiçbir zaman gitmeyecekti hep orda kalacaktı.

Kabusumda ne mi gördüm ? Matt ile ben çok mutluyduk.Birbirimize aşkımızı ilan etmiş, ortak bir dil bulup konuşabiliyorduk.Direksiyondaki Matt, bir saniyelik dikkat dağınıklığında kontrolünü kaybetti ve karşıdan gelen araçla çarpışmamak için direksiyonu kırdı.çitlerden yapılmış bahçeye girerek bir ağaca çarptık.Matt ağaç tarafı bana gelmesin diye kendi tarafına denk getirdi aracı ve kafasını cama çarptı.Bacakları sıkıştı.Yüzünün çevresi hep kan olmuştu.Kemerimi çözüp Matt’e baktım.Baygındı.Nabzına baktım hala atıyordu.Oh çok şükür.

 

“Matt,Matt bak bana, aşkım lütfen bak.Hemen ambulansı arıyorum.Dur şu kafana tampon yapayım.Matt aşkım ne olur aç gözlerini, ne olur ölme, ne olur bırakma beni.” Diyerek ağlamaya başladım.Biryandan ambulansı arıyor diğer yandan tamponla bastırıyordum.Matt yavaşça gözlerini açtı.

 

“Lara”  

 

“Aşkım, Matt oh çok şükür sana Allah’ım.Bitanem ambulansı aradım hemen geliyorlar.Ne olur kendinde ol sakın bırakma beni tamam mı ?” 

 

“Lara. Beni. İyi. Dinle.” Kelimeler ağzından tek tek dökülüyordu.

 

”Dinliyorum aşkım benim ama sen yorma kendini sonra söylersin, ne olur Matt bırakma beni.Bak çok korkuyorum” dedim.Ağlamama engel olamıyordum.Kanlı elini kaldırmaya çalıştı ama gücü olmadığından düştü.Hemen elini alıp yüzüme yerleştirdim.Başparmağıyla yanağımı okşuyordu.Gözlerinin o güzel deniz mavisi artık rengini kaybediyordu.

 

”Aşkım. Ben. İlk. Defa. Böyle. Bir. Aşk. Yaşadım.Sözümü.Tutamadım.Özür.Dilerim.”  

 

 “şşşş sus lütfen daha fazla konuşma.Sen sözünü  en güzel şekilde layıkıyla tutacaksın eminim.Lütfen konuşma böyle şeyler, bırakmayacaksın beni söz verdin”

 

 “Lara. Sus. Dinle. Söylemem. Lazım.”  

 

“Bunlar son sözlerin olacaksa istemiyorum hayır” dedim.Matt öksürdü.Gözleri gidiyor gibiydi.

“Tamam aşkım özür dilerim birdaha sözünü  kesmeyeceğim hadi söyle.ama son sözün değil tamam mı son sözün değil ! ”

 

“Kalbim. Seni. Çok. Sevdi. Ma petite. Ve. her zamanda. Sevecek.” dedi.

Çekici gülümsemesini takındı ve gözlerini kapadı.Eli düştü.Dondum.Hiç bir şey düşünemiyordum.Tek söz dışında

 

AŞKBAZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin