intihar piyesi

paulo

Kendi doğumuma şahitlik ettim desem, kim inanır bana?

Fakat başından sonuna kadar oradaydım işte, Paulo anlattı bana. Nasıl da inanıveriyorum her anlatılana.

Bana inanılacak bir şeyler ver, en çok inanmayı özledim. Geceleri bunlar fısıldanıyor kulağıma, çiçekler açmaya başladı parmaklarımın arasında.

Ne olurdu erginlik çağına girmeseydim? Üç kişilik yaşamışım hayatı, diyorlar ya, boşuna değil.

Önce annem için yaşadım sonra babam için sonra da kendimi korumak adına yarattıklarım için.

Olsun, Paulo her şey geçecek diyor.

Paulo nasıl oluyor da her şeyi biliyor?

Doktor sona geldiğimi söylüyor. Her nefes aldığımda içimde bir başka delik açılıyor, içimde bana yabancı bir şeyler büyüyor.

Mecmuaların sert ve parlak kapaklarını hissetmiyorum artık. Paulo, elini çok yıkıyorsun, ondandır diyor. Nefeslerimi de hastane kokusuna bağlayıveriyor.

Paulo her şeyi biliyor, Paulo'ya inanmak istiyorum.

Herkes için yaşadın diyor doktor, şimdi kendin için öl. Ayağa kalkabilseydim, onu alkışlardım. Ağzım küflü mantar gibi kokmasaydı Paulo'ya onu benim yerime alkışlamasını söylerdim.

Arka tarafımda sonda takılı ve doktor, kasıklarımdan bacaklarıma doğru büyüyen karahindibaları görünce gülümsüyor ve bana tıbbi bir vaka olduğumu söylüyor.

Doktorun gözleri yeşil ve Hint olduğunu anlamak için gözlerimi açmama gerek yok. Kafasını sallayıp duruyormuş, Hindistanlı olduğu için bunu yapıyor demiyorum, kafasını sallıyor biliyorum çünkü Paulo öyle olduğunu söylüyor.

Paulo nasırlı parmaklarını önümde sallayıp "bu kaç?" diyor. Cevap veremiyorum. Konuştuğumda bir ok karnımı yarıp geçiyor.

Doğrusunu istersen, ben onun kaç olduğunu da bilmiyorum.

Hastane odası sıcak oluyor ama annem üzerime üç kazak birden geçiriyor. Yine de üşüyorum. Zihnim üşüyor, bilir misin? Düşünememeye başladım ve buna üzülmek için bile vaktim yok artık.

İnsanlardan geriye çekilip onları izlediğimde hepsinin ekmek ve su kaygısında olan koyunlardan farksız olduğunu görürdüm. Şimdi kıçımda bir sondayla yaşıyorum. Derim, üzerine toprak atılmış bir bahçeye dönüşüyor ve tek derdim saat üç, altı ve dokuzda bana hava vermeleri.

Paulo yine benim hayatımı hasta bakıcıya anlatıyor.

Paulo her şeyi biliyor, biliyor musun? Hasta bakıcı onu babam sanıyor ve doktorun Hint olduğunu anlamak için gözlerimi açmama gerek yok.

Paulo bana matematik işlemleri yaptırıyor.

Paulo her an yanımda dikiliyor ve tuvalete kalkamadığım için bana sonda takmalarını istedi.

Paulo iyi olacağımı söylüyor.

Paulo'ya inanmak istiyorum.