12 Days of December

2

Parang tumigil ang mundo ko sa narinig.
"Haha, d-doc b-baka po nag kamali kayo" nanginginig ang boses kong sabi habang nakatingin kay Dr. Lopez. Nakita ko namang ngumiti ito ng malungkot kaya parang napa sigh pa ako. Konting kaboom nalang babagsak na mga luha ko.
"I-im so sorry miss Ferrell" yon nalang narinig ko. Naramdaman ko namang malapit na akong umiyak.
"A-ahm I have to go" dali dali ko namang sabi at ngumiti ng malapad bago umalis. Nanlalalabo na ang mga mata ko kaya alam kong anytime babagsak na luha ko. May mga nababangga narin ako kasi hindi ko na makita kong sino kaya tanging sorry nalang nasabi ko. Agad akong pumasok sa sasakyan ko at medyo tumigil pa muna. Mahabang katahimikan at saka lang nag process sa utak ko lahat lahat. Saka lang tinatanggap ng utak ko lahat pati ng puso. Pabigat ng Pabigat ang paghinga ko. Masakit. Naramdaman ko namang umiinit na ang ilalim ng mata ko at alam kong paiyak na ako. One tear fell and followed by another and the next thing I knew I'm crying like a baby. I'm crying and it's so hard. My heart can't take the pain.
"I-it can't be true" pag bulong ko sa sarili.
"A-alam kong hindi totoo*hik*" iyak lang ng iyak ang nagawa ko. Puro iyak.
"*hik* *sniff*" medyo kumalma na ako pero may luha paring lumalabas. Pinunasan ko yon at hinanap ang cellphone ko.
"8:30?" Gulat kong tingin. Wow daming time na umiyak lang ako dito. Naalala ko naman na 7:00 umuuwi yung kapitbahay ko.
"Hindi muna siguro ako haharap sa kanya ngayon" yon nalang sinabi ko at agad na sumandal sa upuan ng sasakyan. So that's how it is ah. Maybe this is fate. My fate. Pinaandar ko na ang sasakyan at tinungo ang bahay ni yumi. Doon muna ako pansamantala.

"Ugh"  buryo akong sumubsob sa desk ko. This is the first time I'm lazy. Patagilid akong lumingon sa kanan para tignan ang laptop ko.
"Lunch time already" sabi ko naman pero hindi parin ako umuusog sa pwesto ko, kahit narinig ko pang bumukas ang pinto ng opisina ko.
"Morning babe" matinis na bati ni Maxine sakin kaya tinignan ko lang siya.
"I cooked your favorite" nakangiti parin ito habang pinakita sakin ang hawak niya.
"Itty doesn't look like you cook it" sabi ko naman habang nakangising tingin sa kanya. Nagulat naman ito at dabog na nilapag ang hawak.
"J-just eat it! " galit nitong sabi at agad naring lumabas.
"Ops by the way, I will fetch you later babe. " pahabol nito at  agad na umalis. 

palabas na ako ng building ng mapansin ko ang isang pamilyar na babae ang nakatayo sa gtabi ng kotse ko. hindi ko nalang pinansin si maxine na matamis ang ngiti sakin, pag sakay ko ay napansin ko naman na sumakay rin siya sa passengers seat. irita ko siyang tinignan at tinaasan niya lang ako ng kilay 

"what?" inosente nitong tanong

"what are you doing?" may pagka irita kong tanong

"a boyfriend should take his girlfriend to there home" ani to habang naglalagay ng lipstick. mas lalo akong nairita.

"you really have no shame" hindi makapaniwalang sabi ko naman at kinuyom ang kamao.

"Max stop it already, stop this bullshit. hindi na tayo at matagal na tayong tapos" ani ko at natigilan naman ito sa pag aayos ng mukha niya.

"but you love me right?you said you love me, if youre still angry about it then sorry okay?" naiiyak nitong sabi sakin

" yes i loved you, pero noon yon Max" ani ko

"b-but bae--"

"masaya kana at naka move on na ako thats it" pagputol ko sa sasabihin niya

" im sorry *snif* im sorry t-that i left you, p-pero ginawa ko lang ang lahat ng iyon p-paea sayo noah...i-i dit it because i love you so much*sniff**hikk*" humahagulgol nitong sabi habang pilit hinahawakan ang kamay ko.

"for me?"hindi makapaniwala kong tanong at pagak na natawa

"saang parte ng yon ang ginawa mo para sakin?" tanong ko naman sa kanya at patuloy lang siya sa pagiyak.