21 Guns

Chapter 2

Chapter 2

        "That's all for today class. Please submit your last draft about your story. You may go now." Nagsimula nang mag-alisan yung mga blockmates ko pero ako naiwan pa din.

Lagi akong nagpapaiwan after ng class pero pag sa subject lang na ito. Our theater prof is my bestfriend at the same time or good to say we're like mother and daughter. Actually pregnant sya ngayon so ito naman ako feeling mommy ko talaga siya kung mag-alaga ako sa kanya.

        "Ayan ka na naman Kei. Hinihintay mo na naman ako. Go ahead!" Ngumiti na lang ako then I hug her.

        "Sus naman, naglalambing lang naman ako. Musta si baby?" Then hinahaplos ko yung tiyan nya. Di pa naman visible na malaki na yung tiyan nya.

        "According to my OB, he's healthy and kicking." Napahiwalay ako sa pag-yakap sa kanya.

        "He? You mean lalaki sya?" Napaturo ako sa tiyan nya.

        "As what I said earlier, yeah he is he. Ganda pa naman bingi nga lang" tinaasan ko siya ng kilay.

        "He-he-he, very funny..."

        "Paulit-ulit kasi?" I raised my hand at her.

        "Fine, fine. P-pero, omygash, boy siya." bigla nga lang bumaba yung level nung excitement ko.

        "Oh ba't parang nalungkot ka dyan?" pero tuloy pa din sya sa pag aayos nung mga folders.

        "Akala ko kasi girl. Sayang!" Yung inaayos nyang mga folders ginugulo ko ulit.

        "Okay lang yun, ikaw naman. Mas gusto ko nga na boy para may magtatanggol sa mommy nya if ever." yung mga ginulo ko ulit na folders ay inaayos nya. Pero kita mo sa mukha nya yung pagkalungkot din.

        "Mygash, cut the drama. Don't think about that bastard anymore. He left you after　knowing na nabuntis ka nya. Nagpasarap lang siya tapos ayaw nya ng hirap? He doesn't deserve to the father of your son..."

Iniwan kasi nung supposed to be na father nung baby nya sila. Napaka-manloloko! Pinaasa nya lang sa wala si Ma'am Catherine. Nakakinis sya! That's why I hate boys, their words are full of craps.

        "Alam mo di ko na alam kung sino ba ang mas matanda kaysa sa atin. Ikaw ba o ako?" Napa-iling nalang ako. Nakuha pang magbiro nako naman. Well the rea story about this, di alam ng admin yung condition ni Ma'am Catherine. If malaman nila, mapapatalsik si ma'am. Wala pa naman siyang parents na tumutulong sa kanya ngayon. She is an orphan way back she was a kid.

Yung umampon sa kanya already passed away from a car accident. Sa kanilang lahat siya lang yung nabuhay. Kaya hindi puwedeng mawalan ng trabaho ngayon si ma'am dahil wala siyang pang-bayad sa mga magiging necessities nila nung baby. Well may mga pinamana naman sa kanya, mas gusto daw kasi nya na sa sarili nyang bulsa mang-gagling yung mga pambayad sa bills.

We already offered her our help pero umayaw siya. Ayaw na naming pilitin dahil ito din naman yung gusto nya. Tutulungan nalang namin siya through our presence. Na maramdaman nya na di siya nag-iisa. Well, I still have this kind heart.

        "Sige na pumunta ka na sa next class mo."

        "Pinagtatabuyan mo na ako ma'am?"

        "Oo kaya wag mo hayaang ikaladkad pa kita palabas!"

        "Alright i'll go ahead. Bye!"