CHAPTER SIX

6 4 0
                                    

I can't help but to feel my tears rolling down my cheeks. I wanted to shout and asked for their help but... they choose to left.

Hindi ko na napigilan pa ang pagsunod-sunod na pag-agos ng luha ko. Pinagsusuntok ko ang sahig. A-akala ko ba walang iwanan? Akala ko ba? AKALA KO BA!? Akala ko lang pala.  Napayuko na lang ako at parang batang umiiyak sa kalsada na iniwan ng magulang. A-after all those years na pinagsamahan namin? I-ito lang ba ang makakasira samahan namin? Sa friendship namin!? D-dahil lang sa kaguluhang nagaganap ngayon!?

Napahiga na lang ako sa malamig na kalsadang 'to. Halos pag-uuntugin ko na ulo ko dito at ramdam na ramdam ko na ang sakit lalo na ang puso ko. Pakiramdam ko sinaksak ng ilang milyong beses ang puso ko. Is this what you called heartbreak? Well, it really hurts. So much fvcking deeply hurts. Paano kaya kung sa mismong love relationship na? Ilang minuto na lang pala pagkakaguluhan na ako ng mga hayok na zombie na 'yon! Sino na naman kasi ang may pakana nito!? Sarap pagmumurahin!! Gusto ko pang mabuhay. I really want to live. Marami pa akong pangarap sa buhay. D-dito na lang ba ako matatapos? D-dito na lang ba t-talaga? M-masyado pa akong bata. Marami pa akong gustong gawin.

G-ganito pala. Ganito pala ang pakiramdam nang malapit nang mamatay. Nakakapanghina. Nakakapanghinang ganito na lang pala ako matatapos. I fakely laugh.

"So, what are you now self? Ano kayang i-itsura mo ngayon? N-nakakatawa o nakakaawa? Well, I think both. H-haha. Fvck this. Fvck you world! FVCK YOU!!"






"A-aray."

Napamulat ako dahil sa sakit na nararamdaman. Parang namamanhid na ewan ang kaliwa kong paa.

"Sorry. Nagising pala kita. Masakit ba?" napakunot naman ang noo ko sa babaeng nasa may bandang paanan ko. I just nodded at her as a answer.

I tried to stood up but she immediately stopped me. Biglang sumakit ang ulo ko sa pagbangon ko kaya naman hinawakan ko naman ang ulo ko at naramdamang may nakalagay na benda dito.

"Easy. Kakagamot ko pa lang sa'yo. Ingatan mo naman ang sarili mo."

"W-wait, what? So ibig sabihin buhay pa ako?" gulat na tanong ko.

"Syempre. Kita mo naman sarili mo 'di ba?" tulala naman akong napayuko. REALLY? BUHAY PA AKO? HINDI BA 'TO PANAGINIP?

"Btw, I'm Athena. Isa ako sa mga gumamot sa'yo. Siya na lang ang magpapaliwanag sa'yo sa ilang nangyari n'ong nawalan ka na ng malay," napalingon naman ako sa itinuro niya na nasa pintuan ngayon na may dalang pagkain?

Umalis naman agad ang babaeng 'yon na si 'Athena'. Ow, it suddenly feels cold. Ano meron?

"Eat this. Makakabuti 'yan sa'yo," he coldly said and put the tray with foods in front of me. Pagkatapos umupo siya sa upuan na katabi ng kinahihigaan ko ngayon. Pinilit kong umupo at nagawa ko naman.

I don't know what to say so I remained silent. Ano nga ba naman sasabihin ko? 'Thank you?' Gan'on?

"I saw it all," napalingon naman ako sa kanya at nagtakang tumingin sa kanya. Ang alin?

"I saw it. I saw it how your friends left you there behind so they can be safe away from you."

I looked away, "So what?"

"Nothing."

"K. You can leave now."

"Iyon na 'yon? No 'thank you' thing?" I arched my eyebrows at him.

"Why? Do I need to? Sinabi ko bang iligtas niyo ako? Saka sino ka ba? Hindi naman kita kilala," matapang na sagot ko at inumpisahan na lang na kumain.

"Okay. If you say so," hindi ko na siya pinansin at ipinagpatuloy lang ang pagkain.

Ilang minuto pa ang nakalipas hindi pa rin siya umaalis kaya naman inis ko siyang tinignan at sinabing, "Nananadya ka ba, huh?"

"Huh? Wala naman akong ginagawang masama," he seriously answered. I rolled my eyes at him. Baliw ba ang isang 'to?

Hanggang sa matapos akong kumain ay hindi pa din talaga siya umaalis sa pwesto niya at tinitigan pa din ako. Nang-iinis ba talaga siya kaya niya ginagawa 'to? Well kung gan'on. Panalo siya! Dahil kanina pa ako naiinis o naiirita sa kanyaa!! Sino ba namang matutuwa na titigan ka habang kumakain?! Parang tanga lang? Kaya naman nilabanan ko ang pagtitig niya sa akin sabay crossed arm pa ako. Tinataasan ko pa siya ng kilay. Ilang minutong titigan pa ang nakalipas ay sumuko na din siya.

He suddenly looked away and grab the tray then just walk away. Wtf, ano 'yon? Bored lang ba siya, huh? Bored? Trip niyang makipagtitigan? Walang magawaa?? Ako napagtripan? I feel like I'm gonna explode because of my anger at him. He's acting a kinda weird. Weirdd!! Or a psycho?

A weird psycho? Pfft.

Batter Up!Where stories live. Discover now