Her zaman naif biri olduğumu biliyordum.
Kalbim diğer insanlara göre daha fazla kırılıyor. Ufacık olaylara takılıp kırıldığım o kadar şey var ki bazen kendime kızıyorum.
Bu kırgınlıkların geçmesi de uzun zaman alıyor mesela. Kırıldığım zaman agresif olmaya başlıyorum. Her kimse karşımda olan, ona kızmaya ve kırıcı olmaya başlıyorum. Bunu istiyor muyum?
Bunu kendime sorduğumda;
Aslında istemiyorum kalbimin bu kadar hassas olmasını istemiyorum. İnsanların beni bu kadar çabuk kırmasını istemiyorum. Keşke diyorum, keşke biraz daha duygusuz olsaydım ama o zaman da ben olmazdım.
Kendimi gerçekten seviyorum ve kendimle ilgili sıkıntılarım olduğunu kabul ediyorum. Bence sizde böyle yapın kendinizi sevin ama probleminiz varsa bunu kabullenin diğer türlü kendinizle yaşayamaz hale geliyorsunuz.
Ben isterdim ki kendi başıma yaşadığım bir evim olsun küçük bir sahil kasabasında yaşayayım. Kendime ait bir işim olsun, kimse bugün benden bir şey beklemesin.
Ben kendimden bir şeyler bekleyeyim.
Bu benim için huzurun tanımı mesela.
Başka biri için bu onun huzur tanımı olmayabilir çünkü farklıyız.
Bu farklılıkları kabul ediyorum. İnsanların karakteri olmasını, özellikleri olmasını seviyorum mesela.
Bir gün üniversitede okuyan arkadaşımı ziyarete gitmiştim onun oda arkadaşı ve ben kalıyorduk odada. Dışarı çıkacaktık arkadaşım bana şehri gezdirecekti. Makyaj yapıyorduk. Oda arkadaşı bana kaşlarımı boyarken bir öneride bulundu ben de yanına gittim benim kaşlarımı boyamaya başladı.
Çünkü ben çok kalın boyuyordum farkında değildim sadece. Bana kaşlarımı boyarken,
"Ne kadar güzel sarı renk kaşların var, karekteristik ben çok severim böyle özellikleri." Dedi. O benim aklıma kazınmış mesela. Şuan ben de insanların böyle olan özellikleri fark ediyorum ve söylüyorum bunu insanlara. Size şöyle söyleyeyim ne kadar güzel olursanız olun içinizi beslemiyorsanız, basit sevilirsiniz.
Bunun farkında olmazsınız çünkü hissetmezsiniz.
Bu yüzden beğenmediğiniz bir yer olursa kendinizde bunu kabul edin. Düzeltilmeye ihtiyacı varsa eğer, düzeltebilirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kilitlediğim Kapı
Non-FictionYüklenme kendine bu kadar. Her insanın hikayesi vardır. İlgi çekici yada değil buna öğrendikten sonra karar veririz. Bu bir kitabın ilk cümlesi gibidir. Ya ilk cümleden çeker, ya da bunu sona saklar. Ben hep çiçek bakmak istemişimdir, bu yazılarım...